«Αὐτά εἶναι γιά τούς Μοναχούς»
παρουσίαση ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μιλοῦσε στό ποίμνιό του πάλιν καί πολλάκις γιά τό θέμα τῆς νηστείας· καί τότε ἡ νηστεία σήμαινε πεῖνα· ἦταν, ἤ ξηροφαγία ἤ πλήρης ἀσιτία.
Κάποιοι (φιλήδονοι) πού τόν ἄκουγαν, καί προκειμένου νά ἀποφύγουν τό «φορτίο» τῆς νηστείας, διαμαρτύρονταν στόν Ἅγιο: «Ἐμεῖς δέν εἴμαστε Μοναχοί· γιατί μᾶς τά λές αὐτά;».[1] Καί πάλι: «Αὐτό (ξηροφαγία) δέν ἀφορᾶ ἐμένα. Ἔχω κάνει ἐγώ μοναχική κουρά; Μήπως εἶμαι Μοναχός;».[2]
Ὁ Ἅγιος τούς ἀπαντοῦσε: «Αὐτά μήν τά λέτε σέ μένα, ἀλλά πέστε τα στόν ἀπόστολο Παῦλο, πού λέει «μή φροντίζετε τή σάρκα γιά ἡδονές καί ἀπολαύσεις!»[3]. «Τό μόνο παραπάνω πού ἔχει ὁ κοσμικός εἶναι, ὅτι ἔχει γυναῖκα. Σ’ ὅλα τά ἄλλα ἔχει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τίς ἴδιες ὑποχρεώσεις. Πλανᾶσαι, λοιπόν, σφόδρα, ἄν νομίζεις, πώς ἄλλα πράγματα ἰσχύουν γιά τόν κοσμικό, καί ἄλλα γιά τό μοναχό, γιατί ὁ Χριστός δέν νομοθέτησε ἄλλα γιά τούς Μοναχούς, καί ἄλλα γιά τούς κοσμικούς».[4]
Σέ ἄλλη του ὁμιλία:
«Τί λὲς βρὲ ἄνθρωπε; Μόνο οἱ Μοναχοὶ ὑποχρεοῦνται νὰ εὐαρεστήσουν τὸ Θεό; Στενή ἡ πύλη καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ζωήν».[5] «Διετάχθηκες νὰ βαδίζεις τὴν τεθλιμμένη ὁδό, καὶ ψάχνεις γιὰ ἀνάπαυση; Ἔχεις ἐντολὴ νὰ περάσεις ἀπὸ στενή πόρτα, καὶ σὺ ψάχνεις γιὰ εὐρύχωρη; Τί πιὸ χειρότερο καὶ πιὸ «στραβό» ἀπ’ αὐτό; Ἐνῶ πρόκειται ν’ ἀνεβεῖς στὸν οὐρανό, καὶ νὰ ἀποκτήσεις τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ρωτᾶς ἂν ὑπάρχει καθ’ ὁδὸν κάποια δυσκολία;! Δὲν ντρέπεσαι; Δὲν κοκκινίζεις; Δὲν ἐξαφανίζεσαι ἀπὸ προσώπου γῆς;».[6]
Πρότυπο στή ζωή μας δέν εἶναι ὁ Βαλεντῖνος..., ἀλλά ὁ Ἐσταυρωμένος Ἰησοῦς Χριστός!
Καλή-ἁγία Μ. Τεσσαρακοστή!
[1]. Ὁμιλία Ζ΄στήν πρός Ἑβραίους P.G. 63: 67
[2] Ὁμιλία ΚΑ΄στή Γένεση P.G. 53:183
[3] Ρωμ. 13:14.
[4] Πρός τούς πολεμοῦντας τόν μοναχικόν βίον Γ΄ P.G. 47:372
[5] Μτ. 7:13.Ὁμιλία ΚΑ΄στή Γένεση. P.G. 53: 183
[6] Πρός Δημήτριον μονάζοντα P.G. 47:403-404
10 σχόλια:
Δεν υπάρχει πνευματική ζωή χωρις ξηροφαγία, από το αλάδωτο φαγητό φαίνεται αν ό άλλος είναι πνευματικός άνθρωπος,
Ορθόδοξος Μοναχός
Προσωπικά δεν βλέπω βελτίωση ούτε στους μοναχούς ούτε σε μας τους λαϊκούς
Μία από τα ίδια ακόμα κι αν νηστεύουμε και αν δεν νηστεύουμε
Η νηστεία έχει καταντήσει μία συνήθεια, προσωπικά δεν με ενοχλεί, την κάνω αλλά δεν βλέπω και καμία διαφορά
Απελπίζομαι αλλά συνεχίζω μήπως και γίνεται τίποτα
Οταν νηστεύω και τρώω λάδι δεν καταλαβαίνω τη νηστεία, την καταλαβαίνω με το αλάδωτο, συμφωνώ με τον ορθόδοξο μοναχό
Ήρεμα παιδιά...
Μη βάζετε φορτία δυσβάσταχτα.
Ο δυνάμενος χωρειν, χωρειτω
Μεγάλη υποστολή της ασκητικής σημαίας η παραθεώρηση του αλάδωτου. Στο αλάδωτο ξυπνάει η αγάπη στον Χριστό (θα έλεγα και προς τους ελαχίστους αδελφούς, που πονούν ανά τον κόσμο).
Νομίζω, ότι η διατροφή έχει σχέση καί με τον τρόπο ζωής καί τίς υποχρεώσεις του εγγάμου καί τού μοναχού οι οποίες δέν είναι ίδιες, οπότε καί οι ανάγκες συντήρησης τού σώματος είναι διαφορετικές.
Αμφιβάλω για το αν νηστεύουν ακόμα και αυτοί με τους μακριούς σταυρούς. Σήμερα καθαρά Δευτέρα είδα σε χριστιανική οικογένεια να γευματίζουν με καλαμαράκια, χταπόδι, γαρίδες και πολλά άλλα φτιαγμένα με σπορέλαιο. Δεν απουσίαζε το κρασί, το ούζο και η μπύρα. Αυτό είναι νηστεία;
Βέβαια η προσευχή έγινε κανονικά!!!!
ΤΟ ΑΛΑΔΩΤΟ ΘΕΛΕΙ ΤΣΑΓΑΝΟ.
ΟΙ Κανόνες δεν επιτρέπουν την Θ. Κοινωνία σε όσους καταλύουν λάδι
Ποιος κανόνας το λέει αυτό;
Είδες τι αποφάσισε η αγία και μεγάλη σύνοδος;
Δημοσίευση σχολίου