Η προσευχή είναι το μυστικό μονοπάτι που ανοίγει η ψυχή όταν δεν
αντέχει άλλο τη μοναξιά της. Είναι το δάκρυ που κυλά αθόρυβα, χωρίς να το δει
κανείς, και γίνεται μαργαριτάρι στα χέρια του Θεού. Είναι ο ψίθυρος εκείνου που
πονά, αλλά ακόμα ελπίζει, που φοβάται, αλλά δεν σταματά να πιστεύει.
Στην προσευχή, ο ουρανός δεν είναι πια μακριά—είναι μια ανάσα δίπλα μας. Ο Θεός δεν είναι απλά μια ιδέα—είναι μια Παρουσία που σκύβει πάνω μας, που ακούει ακόμα και τη σιωπή μας. Εκεί, στη σιωπή της καρδιάς, γίνονται τα πιο δυνατά θαύματα.
Όταν όλα φαίνονται αδύνατα, όταν το φως χάνεται
και οι δρόμοι κλείνουν, η προσευχή γίνεται το χέρι που μας σηκώνει, το φιλί που
μας παρηγορεί, η αγκαλιά που μας ψιθυρίζει: "Δεν είσαι μόνος. Εγώ είμαι
εδώ."
Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης
Πρόδρομος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου