Εκοιμήθη, ο Καθηγητής Θεολογίας Χρυσόστομος
Σταμούλης, σε συνέδριο που βρισκόταν στην Ρόδο. Είχε διατελέσει Κοσμήτορας της
Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ήταν κύριος
εκφραστής της σύγχρονης Θεολογίας με πολύπλευρο συγγραφικό έργο.
Την ημέρα των γενεθλίων του έγραψε: "Στέκομαι
εδώ και μετράω. Αμέτρητες οι ευλογίες, αμέτρητες οι γιορτές, αμέτρητη η αγάπη.
Εξήντα ένα χρόνια γεμάτα ομορφιά. Σας ευχαριστώ από καρδιάς. Να μας έχει όλους
ο Θεός στην παλάμη του".
Ο
Χρυσόστομος Σταμούλης Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, Καθηγητής της
Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας στο Τμήμα Θεολογίας και Άρχων Διδάσκαλος
της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.
Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, του Βελιγραδίου και του
Durham της Αγγλίας.
Τη διετία 2011-2013 υπήρξε πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ., θέση στην οποία επανεξελέγη για τη διετία 2013-2015.
Υπέρξε μέλος
της Συνοδικής Επιτροπής επί της Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως και Επιμορφώσεως του Εφημεριακού Κλήρου, της Εκκλησίας της Ελλάδος.
του Διοικητικού Συμβουλίου του Κε.Δ.Α.Κ. (Κέντρο
Διαφυλάξεως Αγιορειτικής Κληρονομιάς).
του The Maliotis Cultural Center Committee (Hellenic College|Holy Cross της Αρχιεπισκοπής Αμερικής).
Της Συγκλήτου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης.
Καλό ταξίδι!
Αιωνία του η μνήμη.
Α.Κ.Κ.
26 σχόλια:
Πρόσφερε πολλά και αναμέναμε να προσφέρει περισσότερα στην Θεολογία σήμερα. Ο Θεός διαφορετικά αποφασίζει. Αιωνία του η μνήμη.
Ο Κύριός μας να αναπαύσει την ψυχή του.
Αιωνία του η μνήμη
Έφυγε ένας σπουδαίος και σημαντικός θεολόγος
Μεγάλο το κενό που μας αφήνει θα μπορούσε να μας προσφέρει αρκετά
Καλό παράδεισο,ο Θεός να τον αναπαύσει!
Πολύ μεγάλη απώλεια. Για την Θεσσαλονίκη, για την θεολογία, για το ΑΠΘ...
Πώς το κατάντησες το blog σου ...
Να προβάλλει και να εγκωμιάζει το Σταμούλη....
Κατάντια θα ήταν 7.04 αν εκθείαζε την γεροντολαγνεία, τον νεοζηλωτισμό των "ού κατ΄επίγνωσιν" ,την προσκόληση σε αρρωστημένες προγονοπληξίες όπως το ημερολογιακό , σε θεολογίες-ποιμαντικές των μύδρων και των κεραυνών επί των κεφαλών μας, σε ποιμαντικές των αφορισμών και της αιώνιας κόλασης (με καζάνια ή βασανιστήρια των τροχών) , αποτοιχίσεις και Σλαβολαγνείες και πολλά άλλα που θεωρούνται ....."ορθόδοξα" ....Το blog είναι για όλους και για όλα, αλλιώς το δισάκι μας και αλλού.
Προς: 19 Αυγούστου 2025 στις 7:04 μ.μ.
Σας ευχαριστώ, σας εύχομαι καλό φωτισμό, και ειλικρινή μετάνοια.
Ο σεβασμός στους άταφους κεκοιμημένους είναι κάτι το άγνωστό για σας.
Σας υπενθυμίζω τους λίγους του Αγίου Παϊσίου: «Όταν όμως εμείς προσευχώμαστε για τους κεκοιμημένους. Του δίνουμε το δικαίωμα να επεμβαίνη. Περισσότερο μάλιστα συγκινείται ο Θεός, όταν κάνουμε προσευχή για τους κεκοιμημένους παρά για τους ζώντες.»
Το Γεροντικό γράφει: «Ρώτησε ένας αδελφός τον αββά Ποιμένα: «Εάν δω κάποιο σφάλμα του αδελφού μου, είναι καλό να το σκεπάσω;».
Κι ο Γέροντας απάντησε: «Όποια ώρα σκεπάσουμε το σφάλμα του αδελφού μας, σκεπάζει και ο Θεός το δικό μας. Και όποια ώρα θα φανερώσουμε του αδελφού το σφάλμα, θα φανερώσει και ο Θεός το δικό μας».
Πρόσεχε.
Τα ζητάει και σένα ο οργανισμός σου με τον δημοσιεύεις σχόλια όπως του 7.4
Αν δεν του αρέσει ας πάει αλλού εμάς μας αρέσει το block της πολυφωνίας το block της αλήθειας το block της ενημέρωσης το block Αναστάσιος
Μην τους ακούς ...
Δύσκολα μπορεί νά χαρακτηριστεί "blog της πολυφωνίας" μέ τόσες διαγρφές σχολίων.
Καλά τα είπατε κ. Ανώνυμε: "το block της πολυφωνίας το block της αλήθειας το block της ενημέρωσης" διότι όντως it blocks ("μπλοκάρει", παρεμποδίζει δηλ.) την αλήθεια και την ενημέρωση ο εν λόγω ιστότοπος.
Και μάλιστα το κάνει αυτό αναμιγνύοντας τους μαργαρίτες (λ.χ. Καντιώτης) με ακάθαρτες αιρετίζουσες θέσεις (ονόματα και μη χωριά) - το της πολυφωνίας λοιπόν σας το δίνω... κλασική διαβολική μέθοδος διαστρέβλωσης! Δύναται να υπάρχει πολυφωνία σε θέματα πίστεως;;;
Είστε που είστε αθεολόγητος, μάθετε τουλάχιστον δυο αγγλικά (άλλο block και άλλο blog!)
(Αν κοτάει ο ιστολόγος, ας το βάλει το σχόλιο. Του αρέσει να προβοκάρει άλλωστε)
Ο Γέροντας Ζαχαρίας προσευχόταν για τους γονείς του μετά το θάνατό τους και ιδιαίτερα για τον πατέρα του, επειδή ήταν μέθυσος και έβριζε. Όταν έγινε Στάρετς, μία ημέρα μιλούσε με ένα δαίμονα και τον ερώτησε: Έχετε πολλούς χριστιανούς στην κόλαση;
– Βέβαια, απάντησε ο δαίμονας και ο πατέρας σου ήταν εκεί, αλλά τον έβγαλες εσύ με τις ελεημοσύνες που έδωσες για την ψυχή του και με τις προσευχές σου.
– Και η μητέρα μου;
– Η μητέρα σου δεν ήταν εκεί … δεν είδαμε πού πέρασε, ενώ ψάξαμε πάρα πολύ. («Ο Στάρετς Ζαχαρίας» Έκδοση Ι. Μετοχίου Ορμύλιας Χαλκιδικής 2002 σελ. 34).
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης γράφει: «Το ‘το καθένας θα θερίσει ό,τι έσπειρε΄’ και τα άλλα παρόμοια, λέχθηκαν οπωσδήποτε για τη δευτέρα παρουσία του Κυρίου και για την κρίση που θα κάνει τότε … ‘Έτσι προτού φθάσει εκείνη η ώρα, ας βοηθήσουμε ο ένας; τον άλλον και ας προσφέρουμε στον Θεό τη φιλαδελφία μας. Γιατί δέχεται ευχαρίστως όσα προσφέρουμε για όσους δεν πρόλαβαν, δηλ. για όσους έφυγαν απροετοίμαστοι, και τα λογαριάζει σαν να ήταν έργα και προσφορές που έγιναν απ’ αυτούς».
Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του αείμνηστου πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου mea culpa δικό μου το λάθος σχετικά με το μπλοκ Αναστάσιος. Τα υπαγόρευσα από το τηλέφωνο και βγήκε λάθος. Δεν το διάβασα και έγινε λάθος. Δεν ανακαλώ τίποτε από όσα είπα για το ιστολόγιο Αναστάσιος, το οποίο το παρακολουθώ χρόνια και παραδέχομαι και αυτό και τον διαχειριστή του.
Λυπάμαι που ένας ‘’κύριος’’ βρήκε αφορμή το λάθος να το χρησιμοποίησε εναντίον του ιστολογίου και του Ιστολόγου. Τα αγγλικά μου είναι πολύ καλά αφού 30 χρόνια είμαι κάτοικος στο Μάντσεστερ. Θεολόγος δεν είμαι και δεν θα γίνω. Διαπρέπω σε άλλο επάγγελμα που καμία σχέση δεν έχει με τον ‘’κύριο’’.
Στην ενορία και κοινότητα εδώ πολλοί διαβάζουμε και παραδεχόμαστε το Αναστάσιος.
Ώστε για σένα τα μοναδικά μαργαριτάρια που δημοσιεύονται εδώ είναι του Καντιώτη, όλα αυτά τα κείμενα των αγίων Πατέρων που έχουν δημοσιευθεί τι είναι; δεν είναι Μαργαριτάρια; ή ο Καντιώτης είναι πάνω από όλους. Τον σεβόμαστε σαν έναν ιεροκήρυκα της εποχής του όχι όμως και ως Θεολόγο. Είσαι από αυτούς που λένε Καντιώτης και ξερό ψωμί. Καλή σου όρεξή με το ψωμί.
Δελτίου Τύπου του "ΚΑΙΡΟΥ" για την εκδημία του Χρυσοστόμου Σταμούλη
«Ύλη αδίδακτη ο θάνατος»
Ο θάνατος απόψε δεν σου μοιάζει
Δεν σου τραβάει μια θάλασσα μπροστά του
Για να τον κυνηγήσεις μες στα σύννεφα
Με τα φτερά του γλάρου να ψηλώσεις
Να τον ακολουθήσεις όταν δύει
Είσαι ο αγέρας και δεν πέφτεις ποτέ
Είσαι ο βράχος που δεν κοιμάται
Και πέρασαν μυριάδες μέλισσες
Είσαι το βλέμμα που δεν παίρνει ύπνο
Και καρτεράει
Κρατώντας ξύπνιο τον ουρανό
Γιώργος Σαραντάρης· από τη συλλογή «Ο θάνατος θα μάθει να πεθαίνει»,
Στο: Στη δόξα των πουλιών, Ίκαρος: Αθήνα 1997.
Ο θεολογικός κόσμος, μεσούντος του Αυγούστου, με βαθύτατη θλίψη πληροφορήθηκε τον αδόκητο θάνατο του Χρυσόστομου Α. Σταμούλη, διακεκριμένου θεολόγου – καθηγητή της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, μουσικού και Άρχοντος της Μ.τ.Χ.Ε. Ο εκλιπών υπήρξε «οτρηρός θεράπων» της Θεολογίας, ακαταπόνητος ως την τελευταία στιγμή του βίου συγγραφέας, θεολογική προσωπικότητα παγκοσμίως καταξιωμένη, ταλαντούχος μουσικός και ως χαρισματικός πανεπιστημιακός δάσκαλος υπηρέτησε επάξια τη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης. Το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο. Η συγγραφική του δραστηριότητα είναι πλουσιότατη και αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές θεολόγων.
Ο Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ» για την αναβάθμιση της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης, βαθύτατα συγκλονισμένος από την απώλεια του εκλεκτού συναδέλφου, ιδρυτικού μέλους και συνεργάτη του, προς τους οικείους του εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια και με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. θα αφιερώσει στην ιερή μνήμη του την 8η Πανελλήνια Συνάντηση Θεολόγων η οποία θα γίνει στην Αθήνα (5 έως 7 Σεπτεμβρίου), και θα έχει θέμα: «Ιεραποστολή της Εκκλησίας και αποστολή του σχολείου σε διάλογο. Μαρτυρία χθες και σήμερα».
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Πέτρος Α. Παναγιωτόπουλος
Καθηγητής ΑΠΘ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Αθανάσιος Ι. Καλαμάτας
Δρ Θεολογίας ΑΠΘ
Καλή η ελιά (Καντιώτης) καλύτερο το χαβιάρι (πολυφωνία)
Εδώ μιλάει για τον Σταμούλη και πετάγεται ο καθένας και γράφει ότι του κατέβει στο κεφάλι ο Καντιώτης πού κολλάει εδώ μέσα δεν μπορώ να το καταλάβω. Ας είναι αιωνία η μνήμη του Χρυσόστομου Σταμούλη
Είχε ανοιχτούς ορίζοντες, ήταν ανερχόμενος μεγάλος θεολόγος εποχής, θεολόγος ουσίας ο αοίδιμος Χρυσόστομος Σταμούλης. Αν ξαναγινόμουν νέος θα ήθελα να τον έχω Πανεπιστημιακό Καθηγητή. Μου είναι ανεξήγητο γιατί τον "έδρεψε" ο Θεός τόσο νέο. Είναι από τα πολλά μυστικά της Αγάπης του. Αιωνία η μνήμη αυτού. Αθανάσιος Κοτταδάκης
Βλέπω ότι υπάρχουν κι άλλοι με γλωσσικά θέματα εδώ μέσα... το "λ.χ." δίπλα στο Καντιώτης δεν το είδαν (αλλά έτσι είναι, και μόνο η αναφορά στο όνομα του Αγίου Επισκόπου Φλωρίνης δημιουργεί πανικό και σύγχυση στους οικουμενιστές/ ψευτο-αγαπούληδες και δεν βλέπουν τα συμφραζόμενα). Η σύγκριση που έκανα στο σχόλιο αφορά σε κείμενα σύγχρονων ιεροκηρύκων/θεολόγων που αναρτώνται εδώ (για την δεύτερη κατηγορία σκοπίμως δεν έδωσα ονόματα). Εξυπακούεται ότι τα Πατερικά κείμενα που αναρτά ο ιστολόγος είναι ανώτερα από χρυσάφι... το πρόβλημα είναι ότι τα αναμιγνύει με αιρετίζουσες οικουμενιστικές και μεταπατερικές σαχλαμάρες. Αν είναι θεάρεστη πράξη το να δημιουργεί σύγχυση σε θέματα πίστεως, ας συνεχίσει έτσι. Καλή μετάνοια και σε εκείνον (μαθήτευσε δίπλα σε αγιασμένες μορφές - ας εμπνευστεί από εκείνες) και σε εμάς.
Όσο για το ότι ο Φλωρίνης Αυγουστίνος είναι ψωμί μόνο ή ελιά, καλοδεχούμενο το σχόλιο - θα άρεσε πολύ και στον μακαριστό! Η Ορθοδοξία είναι ασκητική . Αλοίμονο στους σύγχρονους περιπλανώμενους "Εβραίους" που πεθύμησαν τα πολυτελή εδέσματα (χαβιάρια) που έτρωγαν όταν ήταν ακόμη στην "Αίγυπτο".
Για τον Σταμούλη, καλό Παράδεισο! (πολύ μας ανέπαυσε το σχόλιο "20 Αυγούστου 2025 στις 9:27 μ.μ" εμπνευσμένο από τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης - προσευχή κάνουμε και θα κάνουμε για τον αδελφό που έφυγε)
Για τους ομόφρονες του Σταμούλη, καλή μετάνοια!
[ε αυτό πια δεν νομίζω να το αναρτήσεις : ) ]
Προς: Ανώνυμο
Δικαιούμαι να κάνω υποδείξεις και να ασκώ λογοκρισία.
Προς Αναστάσιο: δεν ανάρτησες το σχόλιο στο οποίο "απάντησες". Αφαιρείς με την ανεπίτρεπτη λογοκρισία που ασκείς τη δυνατότητα από τους αναγνώστες να κρίνουν αμερόληπτα και να σχηματίσουν αντικειμενική κρίση.
Τα σχόλια των υμνητών σου όμως τα αναρτάς. Τα χαμηλού επιπέδου σχόλια των υποστηρικτών σου.
Ένας σχολιαστής αραδιάζει : ψευτοαγαπούληδες, Καλή Μετάνοια και σε εκείνον, περιπλανώμενοι Εβραίοι, ομόφρονες καλή μετάνοια . Δηλαδή εκφράσεις από την ιδιαίτερη εκείνη ομάδα των "σεσωσμένων- ορθοπρακτούντων " που βλέπουν παντού αμετανόητους ,αιρετίζοντες και το πετραχήλι ......τους λείπει, μαζί με εκτοξευτή κεραυνών.
Προς: 21 Αυγούστου 2025 στις 3:47 μ.μ.
Έχω κάθε δικαίωμα να μην δημοσιεύω τα κακόβουλα σχόλια.
Ο 1:54 μ.μ. δεν συμπεριλαμβάνετε στους υμνητές μου, αλλά το δημοσίευσα.
Δεν έχω υποστηρικτές αλλά επισκέπτες. Το περί χαμηλού επιπέδου το προσπερνώ.
Αν δεν σου αρέσω μην με επισκεφθείς ξανά.
Είναι στο δικό σου χέρι.
Δεν ψάχνω για πελάτες η google μου έχει κάνει προτάσεις διαφημίσεων βλέποντας του χιλιάδες των επισκεπτών.
Όπως τραγούδαγε και ο Γ. Κοινούσης:
«Δε με συγκινούν εμένα τα λεφτά
ούτε με ζαλίζουν τα χειροκροτήματα»
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου προς συνετισμό μου, η Παναγία να σε έχει καλά.
Αντιγραφώ και σας προσφέρω τον χαιρετισμό στο Χρυσόστομο Σταμούλη του Νίκου Κοσμίδη
‘’Αγαπητέ μας Χρυσόστομε, ξέρεις γιατί σήμερα κλαίγαμε τόσοι πολλοί στο ξόδι σου; Ανάμεσα στους πολλούς άλλους λόγους, κλαίγαμε και γιατί ήσουν από εκείνους τους μαθητές του Χριστού που μας θύμιζαν πως μπορεί κανείς να συναντά τον άλλον με ζωηρό χαμόγελο και χαρά, χωρίς ενοχή. Ναι, αυτή τη χαμογελαστή ελευθερία σου εν Χριστώ πολλοί δεν θα την κατανοήσουν ποτέ. Την φοβούνται. Ίσως και να την εχθρεύονται. Δεν πειράζει. Ακόμα και σε αυτούς απαντούσες με χαμόγελο. Τώρα, και πάλι με το γνώριμο χαμόγελό σου, μας λες «Χριστός Ανέστη» και εμείς, η ευχή μου είναι να μπορέσουμε να απαντήσουμε «Αληθώς Ανέστη» χωρίς μιζέρια, χωρίς κακομοιριά, χωρίς δυσπιστία και ατολμία. Και αν μας θλίβει η απώλεια, είναι που στερηθήκαμε ακόμα έναν άνθρωπο που επέλεγε να συναντήσει τον Χριστό στον όποιο άλλο.’’
Μανώλης Νικολάου
Μακάρι να συνετισθείς κάποτε, Αναστάσιε, αλλά το σχόλιό σου δεν μου καταλείπει , επί του παρόντος, περιθώρια αισιοδοξίας.
Δεν παύω , όμως, να ελπίζω.
Δημοσίευση σχολίου