Οὗτοι οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἦτον κατὰ τοὺς χρόνους Μαξιμιανοῦ, ἐν ἔτει σϞς΄ [296], ἡγεμονεύοντος ἐν Νικομηδείᾳ Μαξίμου. Κατεκρύπτοντο δὲ οὗτοι εἰς τὸ βουνὸν μὲ ἄλλους πολλοὺς Χριστιανοὺς διὰ τὸν φόβον τοῦ διωγμοῦ. Μίαν φορὰν δὲ ἐστάλθη ὁ Ἅγιος Εὐλάμπιος εἰς τὴν πόλιν τῆς Νικομηδείας, διὰ νὰ ἀγοράσῃ ψωμία. Καὶ βλέπωντας τὰ βασιλικὰ γράμματα ὁποῦ ἔστειλεν ὁ Μαξιμιανὸς ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, βαλμένα εἰς τὸ μέσον τῆς πόλεως, ἐδιάβασεν αὐτά. Καὶ εὐθὺς ἐπιάσθη ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας. Παρασταθεὶς δὲ εἰς τὸν βασιλέα, καὶ ἐρωτηθεὶς περὶ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως, ὡμολόγησε φανερὰ ὅτι εἶναι Χριστιανός. Ἔπειτα ἐμβαίνει μέσα εἰς τὸν ναὸν τῶν εἰδώλων τάχα διὰ νὰ θυσιάσῃ. Ὅθεν ἐπρόσταξε τὸ εἴδωλον τοῦ Ἄρεως διὰ νὰ πέσῃ κάτω. Καὶ ὢ τοῦ θαύματος! εὐθὺς ἔπεσε καὶ συνετρίβη. Εἰς καιρὸν δὲ ὁποῦ ὁ Ἅγιος ἐτιμωρεῖτο ἄσπλαγχνα, βλέπουσα αὐτὸν ἡ ἀδελφή του Εὐλαμπία, εὐγῆκεν εἰς τὸ μέσον, καὶ παρεκάλει τὸν ἀδελφόν της νὰ παρακαλέσῃ τὸν Θεόν, διὰ νὰ ἀξιώσῃ καὶ αὐτὴν νὰ συμμαρτυρήσῃ μαζί του. Ὃ καὶ ἐποίησεν ὁ Ἅγιος.
Ὅθεν ἐβάλθησαν καὶ οἱ δύω ὁμοῦ μέσα εἰς ἕνα καζάνι, ὁποῦ ἔβραζε. Καὶ ἐπειδὴ ἐφυλάχθησαν ὑπὸ Θεοῦ, καὶ δὲν ἔπαθον κᾀμμίαν βλάβην, διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ θαύματος τούτου παρεκινήθησαν καὶ ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστὸν διακόσιοι Ἕλληνες. Οἵτινες ὅλοι ὁμοῦ καὶ ὁ Εὐλάμπιος καὶ ἡ Εὐλαμπία ἀπεκεφαλίσθησαν, καὶ ἔλαβον τοῦ μαρτυρίου τοὺς στεφάνους.Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου