π. Καλλίνικος ΔασκαλούδηςΜέλος της Αδελφότητος Θεολόγων «Η ΖΩΗ»
Με πρόσωπο ολόφωτο και καρδιά πάναγνη, έφυγε
την 11η Δεκεμβρίου 2020 και άφησε την σκοτεινιά του μάταιου τούτου
κόσμου για να απολαύσει την υπέρ νουν φωτεινότητα της ουράνιας Βασιλείας συμμετέχοντας
ως άξιος ιερέας στο επουράνιο Θυσιαστήριο.
Επί
σειρά ετών -μετά τον θάνατο του κ. Νικήτα Θεοδωρίδη (Ιωσήφ Δ. Αγαπητού)-
συνεργάσθηκα χωρίς ποτέ να ακούσω παρατήρηση από το στόμα του. Με το γλυκό
χαμόγελό του διόρθωνε κάθε αβλεψία μου.
Έλαβε την ιεροσύνη σε μεγάλη ηλικία από
τον Μητροπολίτη Πειραιώς κυρό Καλλίνικο, και είχα την ευλογία να παραστώ και να
χαρώ με την χαρά του.
Υπήρξε άνθρωπος προσφοράς και αγάπης με σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο. Ακάματος στο πνευματικό Έργο και στην ιερά Εξομολόγηση σκορπούσε την παρηγοριά και πρόσφερε δύναμη και αγώνα στον εξομολογούμενο με τους καλούς και ζεστούς λόγους του. Κατεύθυνε ψυχές πολλές και σκορπούσε χαρά σε όλους. Το χαμόγελό του, η πνευματική του πατρότητα, οι συμβουλές του ήσαν πάντα χωρίς υπερβολές.
Κάθε φορά που επισκεπτόμουν τον μακαριστό προϊστάμενο μου Κωνσταντίνο Καντζιούρα, μεγάλη ωφέλεια λάμβανα από τις συζητήσεις τόσο με τον σπουδαίο αλλά πάντα απλό και ευγενικό π. Ηλία Μαστρογιαννόπουλο, όσο και με τον ταπεινό π. Καλλίνικο Δασκαλούδη.
Ο π. Καλλίνικος πέτυχε του σκοπού του στο
πέρασμά του από την γη τούτη και πιστεύω ότι θα στεφανωθεί από τον Κύριο με αμαράντινο
στεφάνι. Πέτυχε του σκοπού του, που είναι και σκοπός κάθε χριστιανού να λάβει
«το βραβείον της άνω κλήσεως» (Φιλιπ. γ´ 12).
8 σχόλια:
Όταν ερχόμουν στην Ελλάδα τα καλοκαίρια και σε περίοδο διακοπών πάντα έβλεπα τον π. Καλλίνικο στο Κτήμα. Για το νέο αυτό στενοχωρήθηκα. Ο Θεός να τον αναπαύσει από τους κόπους του.
Μαίρη
Να έχουμε την ευχή του. Θερμός συμπαραστάτης στον αγώνα για να ανοίξουν οι Εκκλησιές στη Βορ. ΄Ηπειρο. Άγιος άνθρωπος!
Ήταν άξιος ιερέας και πνευματικός. Καλοσυνατος, ευγενής, παρηγορητικος, ακέραιος για τα της πίστεως, βεβαιος για τις αρχές του.Δεν διαπραγματευόταν τις αρχές της πίστης και της ηθικής.Εξομολογουσαι επί ώρες κι η αναμονή ήταν μεγάλη για να τον πλησιάσεις. Ευγνωμωνω το Θεό που τον είχα πνευματικό από τα μικρά μου χρονια. Τώρα θα μας σκεπάζει με το πετραχηλι του από τους ουρανούς. Να έχουμε την ευχή Σας π.Καλλινικε απο το άνωθεν θυσιαστήριο.Α.Μ
Μακαρι η ΖΩΗ να βρει ανταξιους της προσωπικοτητας του π.Καλλινικου!Πραγματικος ιερεας!
Πραότητα και ταπείνωση, 2 χαρακτηριστικά του στοιχεία...κρίμα που δεν ενημερωθηκαμε έγκαιρα για την κοιμηση του, ώστε να προσευχηθουμε για την Αγία του ψυχή, που τόσο πολύ μας ωφέλησε μέσω του μυστηρίου της εξομολόγησης και του φωτεινού του παραδείγματος... Να έχουμε την ευχή του...
Προσυπογράφω ιδιαίτερα τα, «πρόσωπο ολόφωτο … με το γλυκό χαμόγελο» για τον αγαπητό σας μακαριστό π. Καλλίνικο Δασκαλούδη. Προσθέτω, απαυγάσματα ευγενικής και ωραίας ψυχής, εντασσόμενα στην όψη-μορφή του ως λαϊκού που γνώρισα και θυμάμαι πιο πολύ. Παράλληλα, λαμβάνοντας αφορμή από πρόσφατη ανάρτηση π. Κωνσταντίνου Σακαρίδη, καταγράφω τα ίδια ακριβώς στον εκ Καβάλας-αν θυμάμαι καλά-θεολόγο Κωνσταντίνο Σακαρίδη-πανεπιστημιακά δυο χρόνια πιο μεγάλο- που επίσης ως λαϊκό γνώρισα και θυμάμαι πιο πολύ. Και χαίρομαι που ως μέλος της «Ζωής»-κάπου διάβασα και Προϊστάμενος(;) αυτής-διακονεί άοκνα και δημιουργικά-«Όλα για τη δόξα του Χριστού»- ως Ιεροκήρυκας στην πάτρια γη, την Ι.Μ.Νεαπόλεως, Φιλίππων και Θάσου. Τέλος, αν έχει νόημα αυτό, τον πληροφορώ για ό,τι ενδεχομένως κρίνει αγαθό, πως λίγο πιο κάτω εκεί, Μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου είναι ο Ιερόθεος Καλογερόπουλος, αγαπημένος στις Σπέτσες καλός μου μαθητής, νηπιόθεν από αγία μητέρα της Εκκλησίας εντός. Αθανάσιος Κοτταδάκης
Με αυτούς τους εγκλεισμούς δεν μπόρεσα να το μάθω. Αιωνία η μνήμη του αγαθού αυτού λευίτη που ανάπαυε την ψυχή μου.
Ειχα την τιμη,τη χαρα και την ευλογία να είμαι πνευματικη του κόρη.
Ειχε μεταξυ άλλων διορατικο και προορατικο χαρισμα.
Γεμάτος αγαπη για το Θεό και τους ανθρωπους.
Εχω την βεβαιότητα πως ο Θεος τον εχει κατατάξει στους εκλεκτούς του.
Δημοσίευση σχολίου