ΑΡΧΙΜ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΔΗΣ

 † ΑΡΧΙΜ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΔΗΣ

1925 - 2020

 
Στὶς 11 Δεκεμβρίου ἐξεδήμησε πρὸς Κύριον ὁ ἀδελφὸς τῆς Ἀδελφότητός μας π. Καλλίνικος Δασκαλούδης, ὁ ὁποῖος διῆγε ἕναν βίο ἀφοσιώσεως στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο τῆς Ἀδελφότητας, μάλιστα δὲ στὶς Χριστιανικὲς Μαθητικὲς Ὁμάδες, στὶς ὁποῖες προσέφερε ἀνεκτίμητες ὑπηρεσίες ἀπὸ τὴ στιγμὴ κιόλας τῆς γέννησής τους.
Ὁ π. Καλλίνικος Δασκαλούδης, υἱὸς τοῦ Ἀπόστολου Δασκαλούδη ἀπὸ τὴ Νικήσιανη Καβάλας καὶ τῆς Ζηνοβίας τὸ γένος Λασκαρίδη ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη στὶς 4 Δεκεμβρίου 1925. Σὲ ἡλικία 4 ἐτῶν ἡ οἰκογένειά του δοκιμάσθηκε ἀπὸ τὴν ξαφνικὴ ἀπώλεια τοῦ πατέρα ἀπὸ καρδιακὴ προσβολή. Τὸν σκληρὸ ἀγῶνα τοῦ βιοπορισμοῦ τὸν ἔκανε ἀκόμα πιὸ σκληρὸ τὰ ἑπόμενα χρόνια ἡ δοκιμασία τοῦ πολέμου καὶ τῆς κατοχῆς. Ὁ ἴδιος ὁ Κωνσταντῖνος, ὅπως ἦταν τὸ βαπτιστικό του ὄνομα, ὁλοκλήρωσε τὴ φοίτησή του στὸ Δημοτικὸ λίγο πρὶν τὸν πόλεμο, ἀπὸ τὸ 1939 μέχρι τὸ 1941 φοίτησε, ἐργαζόμενος παράλληλα, στὴν Ἀπογευματινὴ Ἐμπορικὴ Σχολὴ (Γυμνάσιο) καὶ ἀπὸ τὸ 1942 μέχρι τῆς ἀποφοιτήσεώς του τὸ 1945, μὲ κάποια ἀναγκαστικὰ διαλείμματα, στὴν Ἡμερησία Ἐμπορικὴ Σχολὴ (Λύκειο).
Καὶ ὅμως, μέσα στὰ ζοφερὰ αὐτὰ χρόνια τοῦ πολέμου καὶ τῆς κατοχῆς, ὁ μικρὸς Κωνσταντῖνος ἀξιώθηκε νὰ ζήσει ἐμπειρίες ἀπὸ αὐτὲς ποὺ σημάδεψαν ὅσους τὶς ἔζησαν, στὸ πλαίσιο τῶν κατηχητικῶν σχολείων ποὺ λειτουργοῦσαν στὴ Θεσσαλονίκη ὑπὸ τὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τῆς Ἀδελφότητας ἡ «Ζωή», προσφέροντας σπουδαῖο ἔργο, κοινωνικὸ (μὲ πιὸ χαρακτηριστικὴ ἐκδήλωση τὰ περίφημα, σωτήρια γιὰ τὸν πεινασμένο λαὸ τῆς συμπρωτεύουσας, «κατηχητικὰ συσσίτια»), ἐθνικὸ (κυρίως μὲ τὴν ἀντίσταση στὰ δόλια σχέδια τῶν Βουλγάρων γιὰ τὴ Μακεδονία), πρωτίστως ὅμως πνευματικὸ ἔργο, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τῶν πατέρων τῆς Ἀδελφότητας Λεωνίδα Παρασκευόπουλου καὶ Φωτίου Σταματόπουλου καὶ τοῦ θεολόγου Ἀθανάσιου Φραγκόπουλου.
Στὴ Θεσσαλονίκη ὑπῆρξε ἀπὸ τοὺς ἱστορικοὺς πρωτοπόρους ἑπτὰ νέους ποὺ ὑπὸ τὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ π. Λεωνίδα Παρασκευόπουλου ἵδρυσαν τὸ 1943 τὴν «Ἀδελφοσύνη», ποὺ ἀργότερα ἁπλώθηκε σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα ἐξελισσόμενη στὶς περίφημες «Χριστιανικὲς Μαθητικὲς Ὁμάδες» (ΧΜΟ). Οἱ Χριστιανικὲς Μαθητικὲς Ὁμάδες σημάδευσαν τὴ ζωή του, ἀλλὰ καὶ σημαδεύθηκαν ἀπὸ τὴν παρουσία του.
Στὴν Ἀθήνα ἦλθε τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1946, ἀποφασισμένος νὰ ἀφιερωθεῖ στὸ χριστιανικὸ ἔργο «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος» του. Ἐν τῷ μεταξύ, εἰσήχθη καὶ φοίτησε στὴν Πάντειο Σχολή, ἐργαζόμενος παράλληλα στὴν Ἀδελφότητα, στὴν ὁποία εἰσῆλθε ἐσωτερικὸς τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1947, ἔγινε δόκιμο μέλος τὸν Αὔγουστο τοῦ 1950 καὶ τακτικὸ μέλος στὶς 16 Ἰουλίου 1953.
Ἔκτοτε δὲν ἔπαυσε ἐκδαπανώμενος στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο τῆς Ἀδελφότητας. Πέρα ἀπὸ τὶς ἄλλες του ποικίλες διακονίες στὴν Ἀδελφότητα, προσέφερε κατεξοχὴν στὶς Χριστιανικὲς Μαθητικὲς Ὁμάδες, τὶς ὁποῖες ὑπηρέτησε διαδοχικὰ ὡς ὁμαδάρχης, ὡς τοπικὸς ἔφορος, ὡς φροντιστηρίαρχος καὶ ὡς γενικὸς ὑπεύθυνος τῶν Ὁμάδων Ἀρρένων. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος, ὅπως ἐλέχθη χαρακτηριστικὰ κατὰ τὴν ἐξόδιο ἀκολουθία, «ἔμεινε στὴν ψυχὴ καὶ στὴν καρδιὰ ἕνα παιδί, ἕνα ὁμαδόπουλο», κάνοντας πράξη στὸν βίο του τὸν λόγο τοῦ Ἀποστόλου, «τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε».
Τὸ 1995, σὲ ἡλικία πλέον 70 ἐτῶν, χειροτονήθηκε σὲ διάκονο πρῶτα (1 Ὀκτωβρίου) καὶ σὲ ἱερέα εὐθὺς στὴ συνέχεια (8 Ὀκτωβρίου) ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς, συνεχίζοντας νὰ προσφέρει στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο, καὶ μάλιστα στὶς ἀγαπημένες του Χριστιανικὲς Μαθητικὲς Ὁμάδες, καὶ ἀπὸ τὴ θέση τοῦ Πνευματικοῦ.
Ὁ π. Καλλίνικος Δασκαλούδης μᾶς ἀφήνει σπουδαία παρακαταθήκη. Στὸ πρόσωπό του συνένωσε σπάνιες ἀρετές. Ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τοῦ Κυρίου, ὑπῆρξε «πρᾶος καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ», εἰρηνοποιός, ἀληθινὸ παράδειγμα μετριοπάθειας, παράλληλα ὅμως καὶ πρότυπο ἀκατάβλητης ἀγωνιστικότητας καὶ πνευματικῆς ἀφοσιώσεως. Ἡ παρουσία του ἀπέπνεε πάντοτε μιὰ γαλήνη σὲ ὅσους συνέβαινε νὰ βρεθοῦν κοντά του. Ὅσοι ἀξιωθήκαμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τὸν γνωρίσουμε ἑνώνουμε τώρα τὶς προσευχές μας: «Χριστός σε ἀναπαύσοι ἐν χώρᾳ ζώντων καὶ θύρας Παραδείσου ἀνοίξοι σοι». Πιστεύουμε δὲ ὅτι βρῆκε τὴ θύρα τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ ἀνοικτὴ καὶ ἄκουσε τό: «Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σὲ καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου».

Περιοδικό "ΖΩΗ"