Αν θέλουμε να συναντήσουμε τον αναστημένο Χριστό πρέπει να συμπορευθούμε μαζί προς το σταυρό, εκεί που εκείνος σταυρώνεται για τις δικές μας αμαρτίες να σταυρώσουμε και μεις τα εγωκεντρικά μας πάθη “τας αισθήσεις ημών καθαράς τω Χριστώ παραστήσωμεν, και ως φίλοι τας ψυχάς ημών θύσωμεν δι’ αυτόν, και μη ταις μερίμναις του βίου, συμπνιγώμεν ως Ιούδας” (αντίφωνον α΄ ακολουθίας Παθών). Και αν δεν έχουμε τη δύναμη να καθαρίσουμε τις καρδιές μας από αυτά τα εγωκεντρικά μας πάθη, που θέλουν να χρησιμοποιούν όλους τους ανθρώπους και αυτόν ακόμα τον Θεό για την ικανοποίηση των δικών μας επιθυμιών, ας “βοήσουμε” μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας σαν τον Μωυσή: “Κύριε, ο τον ληστήν συνοδοιπόρον λαβών και τον εν αίματι χείρας μολύναντα”, “συν αυτώ ημάς” που πνευματικά και συναισθηματικά σκοτώνουμε καθημερινά τον αδελφό μας, “καταρίθμησον, ως αγαθός και φιλάνθρωπος” (αντίφωνον ιδ΄ ακολουθίας Παθών). Και τότε ο γλυκύτατος Κύριος μας θα σταθεί και θα μας περιμένει να Τον ακολουθήσουμε, θα μας φέρει κρατώντας μας τρυφερά μπροστά στο σταυρό κι όταν μας δει να λυγίζουμε, θα μας χαϊδέψει με το στοργικό του βλέμμα και θα μας πει “θάρσει τέκνον” και τότε θα βρούμε τη δύναμη και θα ανεβούμε πάνω στο σταυρό της αγάπης.
Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Φάρος
1 σχόλιο:
Αγαπητέ κύριε Τάσο,
Χαρήκαμε πολύ όταν πληροφορηθήκαμε την ύπαρξη του blog σας, το οποίο πραγματικά είναι υπέροχο.
Να ξέρετε ότι θα το επισκεπτόμαστε συχνά.
Με πολλή αγάπη,
Λάμπρος και Ξένιος από Κύπρο
Υ.Γ. Ελπίζουμε να μας επισκεφτείτε σύντομα.
Δημοσίευση σχολίου