Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

Η Δοκιμασία - Χρήστος Μαλεβίτσης

Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, Κύριε, που το πλήρωσες με τον πόθο της αιωνιότητας.
Κάτω από το βλέμμα σου πέθανε ένα παιδάκι σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως.
Πώς το άντεξες;
Θα μου πεις δεν ξέρω τα σχέδια σου.
Και προβλέπαν τα σχέδιά σου ένα τέτοιο θάνατο;
Χτυπώ την πόρτα σου, πότε θα την ανοίξεις;
Μετά από κάθε συμφορά, μετά από κάθε πόλεμο, μετά από κάθε θάνατο, χάνεσαι από μέσα μου.
Και τότε είναι η ώρα που πρέπει να ξανάρχεσαι.
Γιατί τότε νιώθω απελπιστικά μόνος.

Χρήστος Μαλεβίτσης

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τι δύσκολο πράγμα που είναι η πίστη στον πόνο!!!!!!!!!!!!
Ζήνων

Ανώνυμος είπε...

τι δύσκολο πράγμα που είναι η πίστη στον πόνο!!!!!!!!!!!!
Ζήνων

Αριμαθαίος είπε...

Είναι από τα δυσκολότερα μαθήματα στην πράξη. Στην θεωρεία οι περισσότεροι παίρνουμε άριστα. Συγκλονιστικές οι σκέψεις του Μαλεβίτση, γεμάτες από την αλήθεια μπροστά στην δοκιμασία.