Η οσία Μαρία δεν είναι μόνη. Σήμερα υπάρχουν όχι μία εταίρα αλλά χιλιάδες. Γέμισε ό κόσμος διεφθαρμένες γυναίκες. Φρικτό πράγμα ή πορνεία.
Θα καταδικάσουμε τις γυναίκες αυτές; Όχι, αδελφοί μου. είναι θύματα μιας κοινωνικής συμφοράς. Κάποια μάνα φταίει, κάποιος πατέρας, κάποιος άντρας - ελεεινό υποκείμενο που εγκατέλειψε τη γυναίκα. Κι όπως επάνω στην κοπριά φυτρώνουν τα μανιτάρια, έτσι στην βρωμερά κοινωνία φυτρώνει η πορνεία. Δεν καταδικάζουμε αυτές• καταδικάζουμε το καθεστώς, την κοινωνία, όλους τους παράγοντας που αμέλησαν το καθήκον τους. Τις γυναίκες αυτές μην τις καταδικάσετε. Διότι μέσ' στη λάσπη μπορεί να κρύβεται ένα μαργαριτάρι. Αυτό απέδειξε η όσία Μαρία η Αιγύπτια.
Μην καταδικάζετε τις γυναίκες αυτές. Τώρα που πλησιάζει Μεγάλη Εβδομάδα και θ' ακούσουμε την αμαρτωλή γυναίκα να κλαίει ενώπιον του Κυρίου, ας έχουμε ένα έλεος για αυτές. Γιατί μπορεί αυτές να σωθούν, κ' εμείς που νομίζουμε ότι είμεθα άγιοι να κολαστούμε. Μην κατακρίνετε, για να μη κατακριθείτε.
• Το ένα δίδαγμα• οι υπερήφανοι ταπεινώνονται. Το δεύτερο• άνθρωποι, μην κατακρίνετε για να μη κατακριθείτε. Και το τρίτο και σπουδαιότερο Αμαρτωλοί, λάβετε θάρρος! Όσες κι αν είναι οι αμαρτίες σας, συγχωρούνται. Κάθε αμαρτία, λέει ο Ιερός Χρυσόστομος, είναι κάρβουνο αναμμένο. Όσα κάρβουνα κι αν μαζέψεις, και αν γίνουν ένα βουνό σαν τον Όλυμπο, μόλις τα ρίξεις μέσ' στη θάλασσα σβήνουν. Η θάλασσα νικά τη φωτιά, κι όχι η φωτιά τη θάλασσα. Θάλασσα είναι το έλεος του Θεού και νικάει τις αμαρτίες του ανθρώπου. Το είπε ο απόστολος σήμερα (βλ. Έβρ. 9,11-14) • μία σταγόνα από το αίμα που έχυσε ό Κύριος μας επάνω στο σταυρό —αν πιστεύεις—, γίνεται ωκεανός. Μέσα στον ωκεανό αυτόν ελάτε όλοι να πλύνουμε οποιεσδήποτε αμαρτίες δια της μετανοίας.
Εύχομαι, αγαπητοί μου, τίς άγιες αυτές ήμερες, όλοι να μιμηθούμε την όσία Μαρία. Κανείς αμετανόητος, κανείς ανεξομολόγητος. Ας ακούσουμε όλοι, γέροντες και παιδιά, λαός και κλήρος, το σάλπισμα «Μετανοείτε» (Ματθ. 3,2' 4,17), και ας σπεύσουμε στο μυστήριο της εξομολογήσεως. Τότε θα αισθανθούμε κ' εμείς αυτό που αισθάνθηκε η αγία, και «χαρά έσται εν τω ούρανω επί ένι άμαρτωλω μετανοούντι» (Λουκ. 15,7).
Μην καταδικάζετε τις γυναίκες αυτές. Τώρα που πλησιάζει Μεγάλη Εβδομάδα και θ' ακούσουμε την αμαρτωλή γυναίκα να κλαίει ενώπιον του Κυρίου, ας έχουμε ένα έλεος για αυτές. Γιατί μπορεί αυτές να σωθούν, κ' εμείς που νομίζουμε ότι είμεθα άγιοι να κολαστούμε. Μην κατακρίνετε, για να μη κατακριθείτε.
• Το ένα δίδαγμα• οι υπερήφανοι ταπεινώνονται. Το δεύτερο• άνθρωποι, μην κατακρίνετε για να μη κατακριθείτε. Και το τρίτο και σπουδαιότερο Αμαρτωλοί, λάβετε θάρρος! Όσες κι αν είναι οι αμαρτίες σας, συγχωρούνται. Κάθε αμαρτία, λέει ο Ιερός Χρυσόστομος, είναι κάρβουνο αναμμένο. Όσα κάρβουνα κι αν μαζέψεις, και αν γίνουν ένα βουνό σαν τον Όλυμπο, μόλις τα ρίξεις μέσ' στη θάλασσα σβήνουν. Η θάλασσα νικά τη φωτιά, κι όχι η φωτιά τη θάλασσα. Θάλασσα είναι το έλεος του Θεού και νικάει τις αμαρτίες του ανθρώπου. Το είπε ο απόστολος σήμερα (βλ. Έβρ. 9,11-14) • μία σταγόνα από το αίμα που έχυσε ό Κύριος μας επάνω στο σταυρό —αν πιστεύεις—, γίνεται ωκεανός. Μέσα στον ωκεανό αυτόν ελάτε όλοι να πλύνουμε οποιεσδήποτε αμαρτίες δια της μετανοίας.
Εύχομαι, αγαπητοί μου, τίς άγιες αυτές ήμερες, όλοι να μιμηθούμε την όσία Μαρία. Κανείς αμετανόητος, κανείς ανεξομολόγητος. Ας ακούσουμε όλοι, γέροντες και παιδιά, λαός και κλήρος, το σάλπισμα «Μετανοείτε» (Ματθ. 3,2' 4,17), και ας σπεύσουμε στο μυστήριο της εξομολογήσεως. Τότε θα αισθανθούμε κ' εμείς αυτό που αισθάνθηκε η αγία, και «χαρά έσται εν τω ούρανω επί ένι άμαρτωλω μετανοούντι» (Λουκ. 15,7).
Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος
4 σχόλια:
Ερώτηση:οι παπάδες και οι δεσποτάδες ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝ ΝΑΙ,
ΚΑΘΕ Π Ο Τ Ε ;
ΕΓΏ ΟΤΑΝ ΗΜΑΝΕ ΜΙΚΡΗ ΑΔΥΝΑΤΟΥΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑ ΠΟΟΟΛΥ ΧΑΖΗ, ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΗΝΤΟΥΣΑΝ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΙ ΚΑΙ ΟΤΙ Δ Ε ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΝΑ ΕΞΟΜΟΓΟΥΝΤΑΙ ΠΟΤΕ,
-Τόσον βούρλον, μανδάμ, για ΟΝΟΜΑΑΑ!
-ΤΟΣΟΝ ΧΡΥΣΟΥΛΙ ΜΟΥ, ΤΟΣΟΝ!
Και ποιος έδωσε παρακαλώ, τόσο δυνατές ορμόνες στις γυναίκες αυτές;
Διότι από τον Κύριο δίνονται όλα και τα καλά και τα κακά...επιτρέπονται...
Αν δεν κρινει κανεις συνανθρωπο σε αλλον ανθρωπο..θα κατακρινει ενω σιωπα.Αν ομως δεν κατακρινει ενω σιωπα και το δει στον εαυτον του αυτο ειναι πολυ επικινδυνο να πεσει στην κενοδοξια [οτι ...α εγω δεν κατεκρινα βαδιζω καλα ]---και ενω ολα τα παθη εχουν μια συγκεκριμενη μορφη λεγουν οι Αββαδες της ερημου της Αιγυπτου,αυτο το παθος της κενοδοξιας οσο το χτυπας τοσο επιτιθεται βιαια και απο αριστερα αλλα και απο δεξια αρπαζει λεγουν τα βελη του αγωνιστη του πνευματος και τα στρεφουν εναντιον του και τελικα ουτε ε μακροχρονια ασκηση θεραπευεται αυτο το παθος--ουτε καν παει κανεις στην ερημο διοτι αντει την δυναμη της απο τις αρετες ανακατευεται με αυτες και σκοτιζει τον νου----------αυτο το υπουλο παθος θεραπευεται με την εξομολογηση ,θεια κοινωνια,συνεσθηση οτι δεν ειναι τιποτα,την μνημη του θανατου,την ευχη κ.λ.π----
Οι παπάδες και οι δεσποτάδες εξομολογούνται τόσο συχνά όσο και οι υπόλοιποι πιστοί.
Δημοσίευση σχολίου