Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Κρυφτό - Αλεξανδρεύς


Κρυφτό

Δεν ξέρω ποιος το σύνθημα έδωσε της έναρξης του παιχνιδιού.
Συγχρονιστήκαμε αμέσως.
Τα μάτια και των δυο εκπέμπουν την αλήθεια
Όμως τα στόματα μένουν κλειστά.
Σε κοιτάζω και χαϊδεύοντας το απαλό σου μάγουλο
Ψιθυρίζω ένα ανόητο ψέμα
Σίγουρος πως θα το πιστέψεις.
Ποτέ δεν ήσουν ζαβολιάρα στα παιχνίδια…
Καλό σου ταξίδι.

Αλεξανδρεύς

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό και αυτό το δημιούργημά σου.
Το σύνθημα το δίνει πάντα Εκείνος. Αλλά ο συγχρονισμός δεν είναι πάντα εφικτός. Αυτό το κρυφτό είναι υπόθεση αιώνων. Το ίδιο παιχνίδι θα συνεχισθεί κατά τον ίδιο τρόπο με παραλλαγές. Τα ψέματα τέτοιες στιγμές τα έχουν ανάγκη και οι δύο.
Ε. Θ.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου γδμ,

Πρώτα ο Θεός την Παρασκευή φεύγω για ολιγοήμερες διακοπές (=διάβασμα, όχι υπολογιστής, διαδίκτυο κ.λπ.).
Όταν επιστρέψω κανόνισε να βρω σ' αυτό το ιστολόγιο πάλι καμιά ανάρτηση ΒΟΜΒΑ, όπως είχες κάνει πέρισυ τέτοιο καιρό και είχε γίνει χαμόοοοοοοοοοοοοος!!!!!!
Εύχομαι καλές διακοπές σε όλους

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο. Όμως θα ήθελα να μάθω τι κρύβει πίσω από τις λέξεις -όχι ο Αλέξης- ο Αλεξανδρεύς. Οι ποιητές αφήνουν πάντα κάποιο μυστήριο στα γραφόμενά τους.

Ανώνυμος είπε...

Προτιμώ τα ποιήματά του που είναι ασυναγώνιστα σε γράψιμο και σκέψη.
Όχι άλλα γραφτά βόμβες του κάνουν κακό στο προφίλ του.

Ανώνυμος είπε...

Αποπνέει ευαισθησία, τρυφερότητα, πνευματικότητα και επίπεδο. Εύχομαι σε όλο και πιο φωτισμένες εμπνεύσεις.

Ανώνυμος είπε...

Γράφεις υπέροχα. Ας ξανοίξεις τα φτερά σου και πέρα από την Αλεξάνδρεια σου αξίζει.

Αριμαθαίος είπε...

Εγώ ο μικρός θνητός που πίστεψα πως έγινα αθάνατος, προς τα που να αποθέσω, το πλατανόφυλλο της καρδιάς μου, τώρα που τα πρόσωπα που ήθελα κοντά μου φεύγουν ….
Όταν και εσύ Αλεξανδρεά θα πας εκεί, τότε το κρυφτό θα έχει τελειώσει. Το ίδιο κι’ εγώ. Άλλος κόσμος ανείπωτης χαράς και ομορφιάς θα είναι αυτός.
Αγαπώ πολύ τη γραφή σου, την ευαισθησία σου, τη διαπνοή της ψυχής σου…