Αγάπη στον Θεό και τον πλησίον - Άγιος Ιωάννης Σιναϊτης
Αυτός που αγαπά τον Θεό, πρώτα αγάπησε τον πλησίον. Διότι το δεύτερο είναι αναμφίβολα απόδειξη του πρώτου
Άγιος Ιωάννης Σιναϊτης
5 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Κάποια Πράγματα είναι Αυτονόητα. Ο Χριστός το Είχε Πεί Καθαρά Όποιος με Αγαπά Ειλικρινά ,Πραγματικά και τον Συνάνθρωπό του που Βλέπει Κιόλας τον Αγαπάει Ειλικρινά, Πραγματικά γιατί Βλέπει στο Πρόσωπό του Εμένα.
Η πρώτη εντολή είναι να αγαπά κανείς Τον Θεό εξ όλης της ψυχής του και της διανοίας του και η δεύτερη εντολή ΟΜΟΙΑ με την πρώτη είναι να αγαπά κανείς τον πλησίον του όπως τον εαυτόν του[Μαρκ22,34-40]-Είναι μια αλυσίδα αυτή..Αγαπώντας τον πλησίον ,αγαπά κανείς Τον Θεό.Αυτό φαίνεται καιαπό το χωρίο Ματθ 25-40 ''Σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε για έναν απο τους αδελφούς μου...για μένα τα κάνατε''.. Και επιδή Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ πρέπει να γίνουμε και οι ίδιοι''αγάπη για τον κάθε πλησίον''['οσο μπορούμε].Υπαρχει όμως και μια ιδιαίτερη στοργή που δίχνουμε για κάποιους πιό κοντινούς μας συγγενείς η και φίλους[μας λέγει ο αββάς Ιωσήφ]ακόμη και στους τέλειους στην πνευματική ζωή,όπου τους ενώνουν κοινοί στόχοι,ομοφροσύνη και δίνει κανείς μια υψηλότερη θέση στην καρδιά του,που σημαίνει ότι υπάρχουν κατηγορίες αγάπης ['οπως ακριβώς το λέγει ο αββάς]..άλλη δηλαδή η ''διάθεση'' της καρδιάς για τους γονείς,άλλη για τα αδέλφια,άλλη για τους συγγενείς και φίλους ,που και μέσα σε αυτές τις σχέσεις αγάπης παρατηρε'ιται πάλι μεγάλη διαφορά.. Οσο πιο κοντά στον Θεό είναι κανείς ,τόσο πιό πολύ αγαπά...π
Καταρχήν αυτό που λέει ο Σιναΐτης δεν στέκει από άποψη λογικής, και εξηγώ γιατί:
Αν το Β αρκεί για να αποδείξει το Α, αυτό δεν σημαίνει ότι όποτε το Α ισχύει αναγκαστικά ισχύει και το Β.
Για παράδειγμα βάλε όπου Β το "οδηγώ αμάξι νόμιμα" και όπου Α το "έχω δίπλωμα". Το Β είναι απόδειξη για το Α. Αλλά κάποιος μπορεί να έχει δίπλωμα (δηλαδή να ισχύει το Α) χωρίς να οδηγάει νόμιμα (δηλαδή να μην ισχύει το Β).
Τώρα βάλε όπου Β το "αγάπα τον πλησίον" και όπου Α το "αγάπα τον Θεό". Αν (έστω ότι συμφωνώ) ότι το Β είναι απόδειξη του Α, δηλαδή όποιος αγαπάει τον πλησίον αγαπάει και τον Θεό, τότε δεν αποκλείεται κάποιος να αγαπά τον πλησίον χωρίς να αγαπά τον Θεό.
Απλά λέω ότι με την δεύτερη του πρόταση ο Σιναΐτης δεν εξηγεί την πρώτη αφού εφαρμόζει λάθος τους λογικούς κανόνες στην γλώσσα του. Με λίγα λόγια αυτό που προτείνει είναι ότι αν το Α είναι προϋπόθεση του Β τότε και το Β είναι προϋπόθεση του Α πράγμα που δεν ισχύει συνήθως.
Επίσης σε αυτά που λέει ο Ανώνυμος έχω να πω ότι το να αγαπάς κάποιον δεν σημαίνει ότι επηρεάζεσαι από αυτόν πάντα. Το αν ο θεός είναι αγάπη προς όλους δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να δείχνεις αγάπη προς το πρόσωπό του χωρίς να αγαπάς τους πάντες. Δεν λέω ότι όποιος αγαπάει τον Θεό δεν αγαπάει τους ανθρώπους. Λέω ότι δεν είναι αναγκαστικό να αγαπάει όλους τους ανθρώπους επειδή αγαπάει τον θεό. Άλλωστε όπως είπες Ανώνυμε "όσο μπορούμε", άρα μπορεί κάποιους να μην τους αγαπάς από ανθρώπινη αδυναμία πιθανώς (πως να αγαπήσεις τον Hitler;), και αυτό το πράγμα βγάζει άκυρη την πρώτη πρόταση του Σιναΐτη αφού υπάρχουν άπειροι πιστοί που ενώ αγαπάνε τον θεό και δεν αγαπάνε όλους τους ανθρώπους.
Επίσης η δεύτερη πρόταση του Σιναΐτη δεν μπορεί να είναι σωστή αφού υπάρχουν άνθρωποι που αν και αγαπάνε "όσο μπορούνε" τους πλησίον τους δεν αγαπάνε κάποιον θεό. Και όταν λέω "όσο μπορούνε" εννοώ όσο και αυτοί που αγαπάνε τον θεό.
Υπάρχουν άτομα που αγαπάνε τους πάντες από άποψη ότι αναγνωρίζουν την αξία κάθε ατόμου ως ζωή και προσπαθούνε να την προστατεύσουν χωρίς όμως να αγαπάνε (ή να πιστεύουν) σε κάποιο θεό. (βλέπε ουμανισμός)
Πιστεύω πως όλη η αγιοπατερική διδασκαλία έχει μια διαχρονική σοφία.Και κάθε μήνυμα και λόγος ,κρύβει πολλούς θησαυρούς πνευματικούς από πίσω .Αν δεν αγαπά κανείς τον πλησίον πως είναι δυνατόν να αγαπά Τον Θεό;Όλοι λέμε ''Θεέ μου σε αγαπώ!''αλλά μισούμε τους συνανθρώπους μας.Πολλοί αγαπούν τους πάντες και δεν αγαπούν η δεν πιστεύουν σε κάποιο Θεό η πιστεύουν σε άλλους Θεούς.Όμως αυτή η αγάπη είναι ελλειπής κατά την ατελή μου γνώμη.Και είναι ελλειπής γιατί χρειάζεται και την αλήθεια μέσα της που στηρίζεται από την πίστη.Έμείς σαν χριστιανοί πρέπει να θέλουμε αυτό που θέλει Ο Θεός.Ποιά αγάπη θέλει Ο Θεός να έχουμε;Αν ανατρέξουμε στα ΓΡαφικά χωρία θα δούμε :Ο Θεός θέλει να έχουμε την τέλεια αγάπη,αυτή που προέρχεται από την καθαρή καρδιά,την αγαθή συνείδηση και την ειληκρινή πίστη[Τιμ 1-5].Επομένως αυτόςπου αγαπά αληθινά Τον αληθινό Θεό,πρέπει να το αποδείξει διά της αγάπης του πλησίον.Στην αγάπη εν αληθεία Του Θεού και του πλησίον,κρύβεται όλος ο νόμος.Είναι το δυσκολότερο κεφάλαιο και όμως αναγκαίο για την πορεία του ανθρώπου στην αιωνιότητα.Η δυσκολότερη επίσης προσπάθεια του ανθρώπου σε αυτά τα θέματα, είναι το πως θα βγει από τον εαυτόν του να αγαπήσει τους εχθρούς του,με την δύναμη Του Χριστού,ώστε να αγαπά τους πάντες και μόνο να βδελύσσεται την αμαρτία...Πιστεύω η προσευχή παίζει τον καθοριστικό ρόλο σε όλη αυτή την πορεία αυτής της ωραιοτάτης αρετής !π
5 σχόλια:
Κάποια Πράγματα είναι Αυτονόητα. Ο Χριστός το Είχε Πεί Καθαρά Όποιος με Αγαπά Ειλικρινά ,Πραγματικά και τον Συνάνθρωπό του που Βλέπει Κιόλας τον Αγαπάει Ειλικρινά, Πραγματικά γιατί Βλέπει στο Πρόσωπό του Εμένα.
Γιατί είναι το δεύτερο απόδειξη του πρώτου; Αφού μπορεί κάποιος να αγαπά τον θεό και όχι τον κάθε πλησίον του.
Η πρώτη εντολή είναι να αγαπά κανείς Τον Θεό εξ όλης της ψυχής του και της διανοίας του και η δεύτερη εντολή ΟΜΟΙΑ με την πρώτη είναι να αγαπά κανείς τον πλησίον του όπως τον εαυτόν του[Μαρκ22,34-40]-Είναι μια αλυσίδα αυτή..Αγαπώντας τον πλησίον ,αγαπά κανείς Τον Θεό.Αυτό φαίνεται καιαπό το χωρίο Ματθ 25-40 ''Σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε για έναν απο τους αδελφούς μου...για μένα τα κάνατε''..
Και επιδή Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ πρέπει να γίνουμε και οι ίδιοι''αγάπη για τον κάθε πλησίον''['οσο μπορούμε].Υπαρχει όμως και μια ιδιαίτερη στοργή που δίχνουμε για κάποιους πιό κοντινούς μας συγγενείς η και φίλους[μας λέγει ο αββάς Ιωσήφ]ακόμη και στους τέλειους στην πνευματική ζωή,όπου τους ενώνουν κοινοί στόχοι,ομοφροσύνη και δίνει κανείς μια υψηλότερη θέση στην καρδιά του,που σημαίνει ότι υπάρχουν κατηγορίες αγάπης ['οπως ακριβώς το λέγει ο αββάς]..άλλη δηλαδή η ''διάθεση'' της καρδιάς για τους γονείς,άλλη για τα αδέλφια,άλλη για τους συγγενείς και φίλους ,που και μέσα σε αυτές τις σχέσεις αγάπης παρατηρε'ιται πάλι μεγάλη διαφορά..
Οσο πιο κοντά στον Θεό είναι κανείς ,τόσο πιό πολύ αγαπά...π
Καταρχήν αυτό που λέει ο Σιναΐτης δεν στέκει από άποψη λογικής, και εξηγώ γιατί:
Αν το Β αρκεί για να αποδείξει το Α, αυτό δεν σημαίνει ότι όποτε το Α ισχύει αναγκαστικά ισχύει και το Β.
Για παράδειγμα βάλε όπου Β το "οδηγώ αμάξι νόμιμα" και όπου Α το "έχω δίπλωμα". Το Β είναι απόδειξη για το Α. Αλλά κάποιος μπορεί να έχει δίπλωμα (δηλαδή να ισχύει το Α) χωρίς να οδηγάει νόμιμα (δηλαδή να μην ισχύει το Β).
Τώρα βάλε όπου Β το "αγάπα τον πλησίον" και όπου Α το "αγάπα τον Θεό". Αν (έστω ότι συμφωνώ) ότι το Β είναι απόδειξη του Α, δηλαδή όποιος αγαπάει τον πλησίον αγαπάει και τον Θεό, τότε δεν αποκλείεται κάποιος να αγαπά τον πλησίον χωρίς να αγαπά τον Θεό.
Απλά λέω ότι με την δεύτερη του πρόταση ο Σιναΐτης δεν εξηγεί την πρώτη αφού εφαρμόζει λάθος τους λογικούς κανόνες στην γλώσσα του. Με λίγα λόγια αυτό που προτείνει είναι ότι αν το Α είναι προϋπόθεση του Β τότε και το Β είναι προϋπόθεση του Α πράγμα που δεν ισχύει συνήθως.
Επίσης σε αυτά που λέει ο Ανώνυμος έχω να πω ότι το να αγαπάς κάποιον δεν σημαίνει ότι επηρεάζεσαι από αυτόν πάντα. Το αν ο θεός είναι αγάπη προς όλους δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να δείχνεις αγάπη προς το πρόσωπό του χωρίς να αγαπάς τους πάντες. Δεν λέω ότι όποιος αγαπάει τον Θεό δεν αγαπάει τους ανθρώπους. Λέω ότι δεν είναι αναγκαστικό να αγαπάει όλους τους ανθρώπους επειδή αγαπάει τον θεό. Άλλωστε όπως είπες Ανώνυμε "όσο μπορούμε", άρα μπορεί κάποιους να μην τους αγαπάς από ανθρώπινη αδυναμία πιθανώς (πως να αγαπήσεις τον Hitler;), και αυτό το πράγμα βγάζει άκυρη την πρώτη πρόταση του Σιναΐτη αφού υπάρχουν άπειροι πιστοί που ενώ αγαπάνε τον θεό και δεν αγαπάνε όλους τους ανθρώπους.
Επίσης η δεύτερη πρόταση του Σιναΐτη δεν μπορεί να είναι σωστή αφού υπάρχουν άνθρωποι που αν και αγαπάνε "όσο μπορούνε" τους πλησίον τους δεν αγαπάνε κάποιον θεό. Και όταν λέω "όσο μπορούνε" εννοώ όσο και αυτοί που αγαπάνε τον θεό.
Υπάρχουν άτομα που αγαπάνε τους πάντες από άποψη ότι αναγνωρίζουν την αξία κάθε ατόμου ως ζωή και προσπαθούνε να την προστατεύσουν χωρίς όμως να αγαπάνε (ή να πιστεύουν) σε κάποιο θεό. (βλέπε ουμανισμός)
Πιστεύω πως όλη η αγιοπατερική διδασκαλία έχει μια διαχρονική σοφία.Και κάθε μήνυμα και λόγος ,κρύβει πολλούς θησαυρούς πνευματικούς από πίσω .Αν δεν αγαπά κανείς τον πλησίον πως είναι δυνατόν να αγαπά Τον Θεό;Όλοι λέμε ''Θεέ μου σε αγαπώ!''αλλά μισούμε τους συνανθρώπους μας.Πολλοί αγαπούν τους πάντες και δεν αγαπούν η δεν πιστεύουν σε κάποιο Θεό η πιστεύουν σε άλλους Θεούς.Όμως αυτή η αγάπη είναι ελλειπής κατά την ατελή μου γνώμη.Και είναι ελλειπής γιατί χρειάζεται και την αλήθεια μέσα της που στηρίζεται από την πίστη.Έμείς σαν χριστιανοί πρέπει να θέλουμε αυτό που θέλει Ο Θεός.Ποιά αγάπη θέλει Ο Θεός να έχουμε;Αν ανατρέξουμε στα ΓΡαφικά χωρία θα δούμε :Ο Θεός θέλει να έχουμε την τέλεια αγάπη,αυτή που προέρχεται από την καθαρή καρδιά,την αγαθή συνείδηση και την ειληκρινή πίστη[Τιμ 1-5].Επομένως αυτόςπου αγαπά αληθινά Τον αληθινό Θεό,πρέπει να το αποδείξει διά της αγάπης του πλησίον.Στην αγάπη εν αληθεία Του Θεού και του πλησίον,κρύβεται όλος ο νόμος.Είναι το δυσκολότερο κεφάλαιο και όμως αναγκαίο για την πορεία του ανθρώπου στην αιωνιότητα.Η δυσκολότερη επίσης προσπάθεια του ανθρώπου σε αυτά τα θέματα, είναι το πως θα βγει από τον εαυτόν του να αγαπήσει τους εχθρούς του,με την δύναμη Του Χριστού,ώστε να αγαπά τους πάντες και μόνο να βδελύσσεται την αμαρτία...Πιστεύω η προσευχή παίζει τον καθοριστικό ρόλο σε όλη αυτή την πορεία αυτής της ωραιοτάτης αρετής !π
Δημοσίευση σχολίου