Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός υπήρξε μια τέτοια, όντως μεγάλη και εξαγιασμένη, φυσιογνωμία που με την όλη βιοτή και το εν γένει παράδειγμά της απέδειξε πως είχε προ πολλού ξεπεράσει τα όρια του φθαρτού κόσμου μας και είχε σπάσει τους περιορισμούς της εγωιστικής ανθρωπίνης φύσεως.
Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός δεν διακρίθηκε μόνο επειδή πέτυχε να είναι συνεπής στην άσκηση των ποιμαντορικών του καθηκόντων, ούτε επειδή φρόντιζε να εκπληρώνει πάντοτε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις του απέναντι στο ευλαβές ποίμνιό του (Γηροκομείο, Οικοτροφεία Αρρένων-Θηλέων, Πνευματική Στέγη). Είναι αλήθεια ότι δεν καταπιάστηκε μονομερώς με την υλικοτεχνική ανάπτυξη της φτωχής του επαρχίας, ούτε ασχολήθηκε μονάχα με τον πνευματικό καταρτισμό των ευσεβών χριστιανών της μητροπόλεώς του. Εκείνο που τον έκανε να ξεχωρίζει και να διακριθεί ήτανε ότι κατόρθωσε να αναπτερώσει, σε δύσκολους καιρούς, την αποσταμένη ελπίδα ενός ολόκληρου λαού, του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, ο οποίος βρήκε στο πρόσωπο του ηρωικού Δεσπότη το θαρραλέο αγωνιστή των δικαίων και των δικαιωμάτων του.
Χρύσανθος Σιχλιμοίρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου