Ἀπό τήν ἀγαπητική κοινωνία στή γκρούπα τῆς τυραννικῆς ἐκμετάλλευσης - Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος

Ταχύτατη καί σκοτεινή ἡ μετάβαση ἀπό τό χθεσινό ἱστορικό ἀντίλογο στήν ἀναζητούμενη σημερινή προοδευτική ἀλληλοπροσέγγιση καί συνεργασία γιά τήν οἰκοδόμηση τοῦ νέου σχήματος τῆς κουλτούρας μας. Ἡ κάθε μέρα πού κυλάει αὐξάνει τά προβλήματα καί τίς δυσχέρειες ἀντιμετώπισής τους. Ὑπόσχεται φωτισμό τοῦ ὁρίζοντα καί ἀνασύνταξη τοῦ πίνακα τῶν μοντέρνων ἐπιδιώξεων. Στήν πραγματικότητα ὅμως δέν γράφει ἱστορία προόδου. Δέν ἀνοίγει σοβαρότατους καί ἠλεγμένους κανόνες ζωῆς καί ὁράματα πού θά φέρουν κοντά τούς χθεσινούς ἀντίπαλους καί θά μεταπλάσσουν τά χθεσινά ἐχθρικά στρατόπεδα σέ ἐμπνευστές τῆς ἀδελφοσύνης καί τοῦ κοινωνικοῦ δημιουργικοῦ μόχθου.

Κλείνοντας τό ἱστορικό κεφάλαιο τοῦ χθές καί ἀνοίγοντας τό τρέχον κεφάλαιο τοῦ σήμερα μπαίνουμε ἐντελῶς ἀνήσυχοι σέ πρόσθετο πιεστικό προβληματισμό καί σέ πρόσθετες ἀγωνίες.

Αὐτή τή στιγμή στό στενό γεωγραφικό ἄνοιγμα τῆς χώρας μας ἤ στούς εὐρύτερους γεωγραφικούς σχηματισμούς τῆς σημερινῆς οἰκουμένης οἰκοδομοῦμε τήν κοινωνία τῆς ἀδελφοσύνης; Ἤ μήπως ἐπεκτείνουμε περισσότερο καί ἐνεργοποιοῦμε τά πολυβολεία τῆς ἐξόντωσης;

Στήν ἑλληνική μας πατρίδα, τή μικρή ἀλλά ζωντανή, τή φορτισμένη καί φωτισμένη μέ τόν πυρσό τῆς μακρᾶς καί πλούσιας ἱστορίας της καί σφυρηλατημένη μέ τή χαρισματική ἐμπειρία τῶν ἐξαγιασμένων παιδιῶν της, ἡ σκοτεινιά τοῦ ὁρίζοντα πνίγει τίς ἐλπίδες καί οἱ σχεδιασμοί μιᾶς σταθερῆς καί δημιουργικῆς ἀνάπτυξης κινοῦν τήν ἐπικαιρότητα ὡς φάσματα ὁριστικῆς κατάρρευσης καί ἀναβαρβαρισμοῦ.

Περπατώντας μέσα σ᾿αὐτό τό σκοτάδι καί ἀντιμετωπίζοντας ἀδιάκοπα τήν οἰμωγή τῆς καθολικῆς ἀπογοήτευσης, δέν θά ἐπιτρέψω στόν ἑαυτό μου νά ὑποκύψει στό φόβο καί νά συνυπογράψει τήν παθιασμένη ἀγανάκτηση. Ἔχοντας στό δισάκι τῆς προσωπικῆς ἐμπειρίας τούς στεναγμούς καί τό κλάμα τῆς γενιᾶς μου, πού σβήνει καί τίς ἀνησυχίες τῶν διαδόχων μας, πού ζητοῦν φῶς, θά περιοριστῶ στήν ἐπιλεκτική ἐπισήμανση καί ὑπογράμμιση τῶν εὐθυνῶν καί τοῦ χρέους τῶν δύο μεγάλων στυλοβατῶν τοῦ πολιτιστικοῦ ἀνακτόρου μας, πού καταρρέει, τοῦ κράτους μας καί τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῶν θεραπευτικῶν μονάδων τους, πού μόνο αὐτές ἀναμορφώνουν τίς κοινωνίες μας καί ὑψώνουν σημαία γνήσιας ἀνθρωπιᾶς καί γόνιμου πολιτιστικοῦ μόχθου.

1) Ὁ κρατικός μηχανισμός μας εἶναι πολυσύνθετος καί πολύπλοκος. Τούτη μάλιστα τή στιγμή τόν παρακολουθοῦμε νά διασπᾶται καί νά ἐξελίσσεται σέ σύστημα ἐξυπηρέτησης σκοτεινῶν σχεδίων καί ἀκόρεστης ἰδιοτέλειας. Ἀπευθύνω τό λόγο στήν πολιτική καί πολιτιστική ἡγεσία τῆς πατρίδας μου ὑπογραμμίζοντας τήν εὐρύτητα καί τήν ὀξύτητα τῆς ἀστοχίας καί τῆς ἀσθένειας τοῦ σύγχρονου πολιτικοῦ καί πολιτιστικοῦ ἀναπτύγματος.

Ἀνασχεδιάζουμε καί ἀνανεώνουμε μέ ταχύτατο ρυθμό τήν τεχνολογία μας. Ἐρευνοῦμε ὡς τά ἔσχατα βάθη τόν πλανήτη μας καί συλοῦμε τόν πλοῦτο του. Καταργοῦμε τά σύνορα τῶν κρατῶν ἀλλά ταυτόχρονα ἀνανεώνουμε τούς πομπούς τοῦ θανάτου καί τά σχήματα τῆς ποικίλης ἰδιοτελοῦς ἐκμετάλλευσης τοῦ ἀνθρώπινου μόχθου. Τά μόνα πού δέν ἀναζητοῦμε καί δέν καλλιεργοῦμε εἶναι ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας καί ἡ πολιτιστική ἀξία τοῦ ἀνθρώπινου ἤθους. Τό ἦθος σπρώχνεται στό περιθώριο, ὁ πόθος καί ὁ πόνος γιά ἀξιολόγηση καί ἀξιοποίηση τῆς ἠθικῆς ὀμορφιᾶς τοῦ ἔντιμου λόγου, τῆς πιστῆς ἀνταπόκρισης στό προσωπικό χρέος ἀκυρώνεται καί ἀνοίγει ὁ δρόμος γιά σκοτεινές ἐπιδιώξεις, γιά καλλιέργεια τῆς ἐκμετάλλευσης καί γιά ἀναζήτηση πλεοναστικοῦ ὑλικοῦ πλούτου καί αὐξημένης ἐξουσίας.

Πῶς διδάσκεται σήμερα ἡ ἀξιοπρέπεια καί τό ἦθος; Σέ ποιά σχολειά γίνεται λόγος γιά τό μεγαλεῖο τους καί τήν προοδευτικότητά τους; Σέ ποιά δημοσιογραφικά ὄργανα ἐπαινεῖται τό καλλιεργημένο ἦθος καί κολάζεται ἡ ἐκμετάλλευσή του; Ποιοί κομματικοί μηχανισμοί ξεκινοῦν ἀπό τήν καθαρότητα τοῦ ἤθους γιά νά φτάσουν στήν ἀλήθεια καί στήν πιστότητα; Ἄν ἡ πολιτική ξεκινάει ἀπό ἐντυπωσιακά προγράμματα καί φτάνει στήν ἐξαπάτηση τοῦ λαοῦ καί στήν ὑποδούλωση τοῦ προσώπου, τότε δέν ἔχουμε πολιτισμό, ἀλλά μεθοδευμένη τυραννία. Χρέος τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας τοῦ τόπου μας, τῆς ἑνωμένης Εὐρώπης, τῶν ἄλλων σχηματισμῶν καί τῆς παγκοσμιοποιημένης ἀνθρωπότητας εἶναι νά σεβαστοῦν τήν κάθε ἀνθρώπινη προσωπικότητα, νά καλλιεργήσουν τό ἦθος της, νά ἀναπτύξουν τό δυναμισμό της καί νά κάνουν τή σχέση τοῦ ἑνός ἀνθρώπου μέ τόν ἄλλο, τοῦ ἑνός μέλους τῆς οἰκογένειας μέ τό ἄλλο, τοῦ ἑνός ἐργάτη τῆς ἐπιστημονικῆς διερεύνησης μέ τόν πιστό ἐφαρμοστή τῆς πολυαναπτυγμένης τεχνολογίας, ἀδελφική συνεργασία, γιά τήν πραγμάτωση τοῦ μεγάλου ὀνείρου τῆς συνολικῆς ἀνάπτυξης τοῦ πολιτισμοῦ.

Ἄν ὅλα αὐτά συνθέτουν τόν πίνακα τῶν ὁραμάτων μας καί τοῦ σχεδιασμοῦ τῶν δραστηριοτήτων μας, ἄς τά ἀνασύρουμε ἀπό τό ντουλάπι τῆς λήθης καί ἄς τά ἀναδείξουμε παλμό τῆς καρδιᾶς μας καί ἐρέθισμα τῆς καθημερινῆς μας δράσης. Τότε ἡ κάθε στιγμή τοῦ μόχθου μας θά εἶναι δημιουργία καί οἱ ἐγγραφές στήν ἱστορική βίβλο τοῦ αἰώνα μας θά θησαυρίζουν ἀνακαινισμένες προσωπικότητες καί ἀπομνημονεύματα ἀληθινῆς προόδου. Ἡ κάθε ἀνθρώπινη ὕπαρξη διαφεύγει ἡρωϊκά ἀπό τήν γκρούπα τῆς ἀφόρητης ἐκμετάλλευσης καί θά στρατεύεται στήν στρατιά τῶν λυτρωμένων καί στήν κοινωνία τῆς γνήσιας ἀγάπης.

2) Μέ συνοχή καρδιᾶς θά ἀπευθυνθῶ στούς ἱερούς λιτανευτές τῆς ἀτίμητης κληρονομιᾶς μας, στούς μεταφορεῖς καί δασκάλους τῶν εὐαγγελικῶν διδαχῶν καί στούς χειραγωγούς τῆς κάθε ὕπαρξης καί τῆς συνολικῆς σύγχρονης κοινωνίας, στόν πνευματικό ἀνθώνα τῆς γνησιότητας τοῦ βίου καί τῆς καρποφορίας τῆς ἀγάπης. Λειτουργοί τῆς Ἐκκλησίας μή σκιάζεται τό λειτούργημά σας καί μή παγιδεύετε τά ὁράματα τῶν συνανθρώπων σας στήν πεζότητα καί στήν ἀλλοτρίωση τῶν σχεδιασμῶν τῆς πολλαπλῆς σύγχρονης διαφθορᾶς. Ἀποστολή σας εἶναι νά ποιμένετε, νά λυτρώνετε ἀπό τά σκοτάδια τίς ἐναγώνιες ὑπάρξεις καί νά τίς χειραγωγεῖτε μέσα στό φῶς τῆς ἀλήθειας καί στήν πλούσια χάρη τῆς Πεντηκοστῆς. “ Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο ὑμᾶς ἐπισκόπους, ποιμένειν τήν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος”(Πραξ. κ΄28). Ἄν περιορίσετε καί φυλακίσετε τήν δραστηριότητά σας σέ ὀφειλετική προσφορά θά ὀλισθήσετε στόν ἀρρωστημένο χῶρο τῆς ἐπαγγελματικῆς ὁριοθέτησης τοῦ ἱερώτατου λειτουργήματός σας καί σέ πλήρη ἀποξένωση ἀπό τό πνεῦμα καί τήν ἀποστολή τοῦ ἀποστολικοῦ λειτουργήματος. Ἄν ἐντάξετε τήν ὕπαρξή σας, τό χαρισματικό ἁγιοπνευματικό πλοῦτο καί τήν ἀποστολή σας στά πλαίσια τῆς ἀποστολικῆς στράτευσης, πού σᾶς προσδιόρισε ὁ Κύριός μας μέ τή σύστασή του καί ἐντολή του “πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν” (Ματθ. κη΄19-20), θά εἴσαστε οἱ γνήσιοι λειτουργοί τῆς ἀναγέννησης καί ἀνακαίνισης καί οἱ ποιμένες τοῦ λαοῦ, πού θά μετάγουν τίς μικρές ἤ μεγάλες κοινωνίες ἀπό τό σκοτάδι τῆς σκλαβιᾶς καί τῆς ἐκμετάλλευσης στόν ἀνοιχτό χῶρο τῆς προσωπικῆς καί κοινωνικῆς ἐλευθερίας, τοῦ σεβασμοῦ τῆς προσωπικότητας καί στήν ἀνθοφορία τῆς ἀγάπης.

Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος