Πονετική προσευχή
Τώρα μπορώ να μιλώ σε Σένα για τους άλλους.
Τώρα που καθάρισα λίγο την πληγή...
Γιατί να μην άκουγα πιο πριν ό,τι πονάει;
Γιατί με καρδιά βαριά να μην ακούω;
Σαν παρρησία να κέρδισα εμπρός Σου,
όταν απομακρύνθηκα από την αισχρή πηγή!
Πόνος...
Κι αυτό εμέ με δυναμώνει!
Με στερεώνει πιότερο στην πίστη
ότι μπορώ μιλώντας Σου να γιατρευτώ!
Κι ότι μπορούνε κι άλλοι να μιλήσουν,
όσοι δεν βρίσκουνε Γιατρό!
Πιστεύω...
ότι το "τώρα" το αρχικό δεν θα γενεί το χθες του τέλους...
Ψυχή
9 σχόλια:
μοιάζει ωραίο αλλά είναι ολίγον ακατάληπτο!
Νομίζω...
Ο Θεός αυτούς που αισθάνονται πως είναι αμαρτωλοί τους εισακούει περισσότερο.
Κάπου απ' τη μέση και κάτω μπερδεύτηκα...
Μπορείς να μας το εξηγήσεις λίγο Ψυχή;
Ίσως οι στίχοι να ήθελαν λίγο παραπάνω δούλεμα...
Καλή αρχή και εύχομαι η ενασχόληση με την ποίηση να έχει και συνέχεια...
Αναστάσιε όλο και μεγαλώνει η λίστα των συνεργατών σου...
Καλώς ήλθες. Καλή και δημιουργική συνέχεια. Να είσαι πάντα ζώσα Ψυχή.
Ωραίο. Κι εμένα ο πόνος με σταμάτησε από την κατηφόρα και με οδήγησε στον Θεό.
Γιατί να την ονομάζεις μια προσευχή πονετική;
Η επικοινωνία με τον Θεό τον πόνο τον απαλύνει ή και τον εξαλείφει και δημιουργεί μια χαρά ανεκλάλητη η παρουσία Του.
Κατά τα άλλα…. Καλό.!
Θαυμάσιο το ποιήμα σας, βαθυστόχαστο, αινιγματικό...
... πονεμένο, άρα όμορφο!
Να είστε καλά αγαπητοί..
Δεν είμαι καινούρια συνεργασία του κ.Τάσου. Είμαι απλή συνοδοιπόρος, μια ψυχή που ζητά την προσευχη σας για να γίνει ζώσα...
Καλή δύναμη σε όλους!
Δημοσίευση σχολίου