Οι αξιονόμαστοι Άρχοντες του Θρόνου, εκλήθητε να συνεχίσετε την παράδοσι των παλαιών ευκλεών χρόνων του ευσεβούς ημών Γένους - Μητροπολίτη Προικοννήσου Ιωσήφ

Αισθάνομαι πολλαπλά τιμημένος καθώς εκπροσωπώ απόψε, για δεύτερη κατά σειράν χρονιά, στην κοπή της Αγιοβασιλόπιττάς σας την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα, τον Αρχιεπίσκοπο Νέας Ρώμης – Κωνσταντινουπόλεως και Οικουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίο και σας μεταφέρω την πολλή αγάπη και τις θερμότατες ευχές και ευλογίες του, καθώς και τη στοργή και τιμή του όλου Θρόνου, τόσο προσωπικά στον καθένα σας, όσο και στην ευλογημένη Αδελφότητά σας, που φέρει το όνομα του παλλαδίου της Κωνσταντινουπολίτικης Θεομητορικής ευλαβείας, της παλαιφάτου σιωπώσης Μονής και Πατριαρχείου μετά την Β  Ἅλωση και της περιπύστου και θαυματουργού εφεστίου της εικόνος «Παναγία η Παμμακάριστος», που σήμερα αγιάζει τον πάνσεπτο Πατριαρχικό μας Ναό του Αγίου Γεωργίου.

 Ειρήνη, λοιπόν, και χάρις, και ευλογία από τον Πρώτο της Ορθοδοξίας και Ύπατο του Γένους μας, χαιρετισμός και φιλάδελφος ασπασμός από όλους τους συγκυρηναίους του σταυρού του, του ομιλούντος συμπεριλαμβανομένου!

Είναι σαφές και πρόδηλον ότι εσείς, αγαπητοί μου, οι αξιονόμαστοι Άρχοντες του Θρόνου, εκλήθητε να συνεχίσετε την παράδοσι των παλαιών ευκλεών χρόνων του ευσεβούς ημών Γένους, καθώς προΐστασθε στην τιμή του λαϊκού στοιχείου του εκκλησιαστικού σώματος, εκφράζοντες στις δύσκολες ημέρες μας την αρχοντική ευγένεια της πονεμένης Ρωμιοσύνης! Υψίστη και επίζηλος η τιμή, την οποία σας απέδωσε ο άγιος αποστολικός και οικουμενικός Θρόνος της Κωνσταντινουπόλεως, δια του Παναγιωτάτου Πατριάρχου μας! Εκτενής η αγάπη με την οποία σας περιβάλλει η μαρτυρική Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία! Να σεμνύνεσθε εν Κυρίω για την πνευματική δωρεά και να συνεχίσετε μέχρι τελευταίας αναπνοής πορευόμενοι αξίως του μεγάλου χαρίσματος! Αυθεντικοί Αρχοντορωμαίοι, γνήσια τέκνα της αμώμου Ορθοδοξίας, ανύστακτοι φύλακες των προνομίων του ευσεβούς ημών Γένους και της εν δοκιμασία ποτνίας Μητρός Εκκλησίας, φιλότιμοι συνεργάται του μεγαλοπνόου Πατριάρχου μας στις ιστορικές και παγκοσμιου βεληνεκούς πρωτοβουλίες του όπως οι σχετικές με την πανανθρώπινη συνεννόηση, με τις θρησκευτικές ελευθερίες, με την καταστολή του φαινομένου του ακόμη και σε εγκλήματα μεγάλα και ειδεχθή εις το όνομα τάχα του Θου οδηγούντος τυφλού θρησκευτιού φανατισμού, με τα προβλήματα του περιβάλλοντος κ.ο.κ. Τελευταία τέτοια πρωτοβουλία του Πατριάρχου μας είναι η κήρυξις του αρξαμένου νέου έτους 2013 ως «Έτους Πανανθρωπίνης Αλληλεγγύης». Αυτό όλοι μας έχουμε χρέος όχι μόνο να το κηρύσσουμε  ευκαίρως ακαίρως, αλλά και να προσπαθούμε να το κάνουμε πράξη, καθένας από τον χώρο ευθύνης του και σύμφωνα με τις δυνάμεις του. Η ποικιλώνυμη κρίσις που ταλανίζει την Πατρίδα μας, οι στρατειές των ανέργων, των νέων με τα αγρίως ψαλιδισμένα όνειρα, των απελπισμένων νεοπτώχων και των αστέγων, των ανασφάλιστων ασθενών που δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν φάρμακα και νοσήλεια κ.λπ., είναι μια καθημερινή και μόνιμη πρόκληση και πρόσκληση και ο Πατριάρχης μας με τη Χριστουγεννιάτικη Απόδειξή του, με την οποία εκήρυττε το νέο έτος ως «Έτος Πανανθρώπινης Αλληλεγγύης» ήθελε απλώς να μας ευαισθητοποιήση περισσότερο και να μας υπενθυμίση με λεπτότητα το χριστιανικό μας καθήκον. Το χρέος μας ως Λαού Χάριτος και ως φιλοτίμων τέκνων της Εκκλησίας των του Χριστού Πενήτων. Ως πιστών που δεν επαισχυνόμεθα τον Σταυρό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και δεν στρέφουμε τα νώτα στον καθημερινά πολλαπλασιαζόμενο ονειδισμό Του.

Κατά τη διάρκεια του παρελθόντος έτους είχαμε την χαρά να συναντηθούμε με πολλούς εξ υμών, τόσο εδώ, όσο και στο Σεπτό Κέντρο, στις ιερές αυλές του Πατριαρχείου, σε διάφορες ευκαιρίες: Τη Μεγάλη Εβδομάδα λ.χ., που είχαμε και την παρασκευή και τον καθαγιασμό του Αγίου Μύρου, την τρίτη του θεοφρουρήτου Πατριάρου μας, όπου με χαρά είδα κάποιους να μετέχουν συμβολικώς στην έψηση, αναδεύοντας το εκχύλισμα των μυρεψικών στοιχείων και υλικών και συμπροσευχόμενοι. Το Πάσχα εν συνεχεία, στα ονομαστήρια του Παναγιωτάτου μκατόπιν, στη Θρονική μας Εορτή του Αποστόλου Ανδρέου αργότερα, στα Χριστούγεννα η στα Θεοφάνια τέλος κ.ο.κ. Κάθε φορά ήταν μια ξεχωριστή χαρά, γιατί μαζί κοινωνούσαμε από την ευσεβή πηγή του Γένους αείζωα νάματα Ορθοδόξου βιώματος και Πατριαρχικής αγάπης! Εκεί, γύρω από τον κοινό πνευματικό μας Πατέρα, κάτω από τους ίδιους θόλους του πρώτου Ναού της Ορθοδοξίας, συνοδευόμενοι από το ίδιο νέφος Μαρτύρων της ευσεβείας, με τις ευχές ατέλειωτης σειράς Μεγάλων Πατριαρχών και αγίων Αυτοκρατόρων, στο ίδιο οικογενειακό τραπέζι παρακαθήμενοι – την Πατριαρχική τράπεζα, συνεχίζαμε μαζί ταπεινά, αλλά και με ψηλά το κεφάλι, την πορεία και τη μαρτυρία των προ ημών γενεών των φερόντων τα πρώτα του Γένους. Βλέποντάς σας εκεί, με τον Σταυρό του αρχοντικίου σας στο στήθος, πολλές φορές εδόξασα συγκινημένος τον Θεό για σας και Τον παρεκάλεσα να σας χαρίζη χρόνια, υγεία, δύναμη και θείο φωτισμό, να είσθε αντάξιοι των προσδοκιών της Εκκλησίας!... Ναι!... Θέλουμε να μας έρχεσθε όλοι σας στην Πόλι! Όλοι σας και τακτικά! Η παρουσία σας και μόνη της είναι μια πολύ μεγάλη ενίσχυση για όλους μας. Αλλά όχι μικρότερη και για σας. Η επαφή με την αγία γη της Κωνσταντινουπόλεως, με τα άγια χώματα του Πατριαρχείου και όλων των σεβασμάτων μας, τον Ρωμηό, τον Έλληνα Ορθόδοξο δηλαδή, τον κάνει Ανταίο! Του χαρίζει τεράστιες ψυχικές δυνάμεις και αντοχές! Τον κάνει ικανό να αντεπεξέλθη επιτυχώς σε κάθε δυσκολία και κίνδυνο. Όσοι πράγματι ανεβαίνετε τακτικά, αντιλαμβάνεσθε πλήρως τα λεγόμενά μου. Άλλωστε έχετε πάντοτε ανοικτή την πρόσκληση  του μεγάλου οικοδεσπότου, του Πατριάρχου μας!

Αλλά, αγαπητοί μου, δεν επιθυμώ να σας καταπονήσω περισσότερο. Αφού ευχαριστήσω τον Άρχοντα Έξαρχο καπετάν Παναγιώτη Τσάκο για τη φιλοξενία και της παρούσης εκδηλώσεως (και όχι μόνο!), για άλλη μια φορά σας διερμηνεύω τα αγαθά και θερμά υπέρ υμών αισθήματα του Παναγιωτάτου και της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και εύχομαι σ’ όλους σας καθ’ όλη τη διάρκεια του νέου σωτηρίου έτους δαψιλή  Χάριν Θεού, ασινή υγιεία, δύναμι σε όσα θεοφιλή πράσσετε και ευόδωσιν εις τα καταθύμια. Χρόνια πολλά!   

Μητροπολίτη Προικοννήσου Ιωσήφ