ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΣΙΝΑ

 Στήν καρδιά τῆς ἐρήμου τῆς ἀβάτου, πετρώας καί ἀνύδρου Σιναϊτικῆς χερσονήσου κεῖται ἡ ἱστορική βυζαντινή, αὐτόνομη, βασιλική καί αὐτοκρατορικῆ Ἱ. Μονῆς τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ.

Μὲσα σέ κλῖμα βυζαντινῆς μεγαλοπρεπείας τήν 8η  Δεκεμβρίου (25 Νοεμβρίου ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου) ἑορτάστηκε ἡ ἐτήσια μνήμη τῆς προστάτιδος καὶ ἐφόρου τοῦ Θεοβαδίστου Σιναίου Ὄρους Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης τῆς πανσόφου. Στὸν πανηγυρικὸ ἑσπερινὸ προεξῆρχε ὁ ἑλληνομαθής Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τριπόλεως καί Χώρας κ. Ἐφραίμ, ἐκ τῶν νέων Ἱεραρχῶν τοῦ παλαιφάτου καί ἐμπεριστάτου Πατριαρχείου Ἀντιοχείας, παρουσία πού παρέχει χρηστές ἐλπίδες μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας καί πάσης Ἀνατολῆς κ.κ. Ἰωάννου καί τῶν λοιπῶν Ἀρχιερέων τοῦ χειμαζομένου Ἀντιοχειανοῦ θρόνου, ὅτι παρά τόν ὑφιστάμενο διωγμό ἡ Ἐκκλησία δέν θά ἐκριζωθεῖ βιαίως, ἀλλά θά ἐπιβιώσει σέ μία ἀπό τίς πολύπαθες κοιτίδες της, τήν Μέση Ἀνατολή, συμπροσευχομένου τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχιεπισκόπου Σινᾶ, Φαρᾶν καὶ Ραϊθῶ κ. Δαμιανοῦ.

Τὴν φερώνυμο ἡμέρα μετά τόν πανηγυρικό Ὄρθρο στὴν Θ. Λειτουργία προεξῆρχε ὁ Καθηγούμενος τῆς  Ἱ. Μονῆς κ. Δαμιανὸς συλλειτουργοῦντος τοῦ ὡς ἄνω Ἀρχιερέως καὶ πλειάδος ἱερέων, ἀδελφῶν τῆς Ἱ. Μονῆς καὶ Κληρικῶν προσκυνητῶν αὐτῆς.

Τό ἰδιαίτερο κανονικό καθεστώς τῆς Ἱ. Μονῆς καί Ἀρχιεπισκοπῆς Σινᾶ κατά τό σιγγίλιο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Γαβριήλ τοῦ Δ΄, τό ὁποῖο "κωδικοποιεῖ" παλαιότερους Ἱ. Κανόνες ἡ Ἱ. Μονή διοικουμένη ἀπό τήν Ἱ. Σύναξη τῶν Πατέρων, ἡ ὁποία προεδρεύεται ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί Καθηγουμένου Αὐτῆς, ἀπολαμβάνει ἰδιαίτερο ἀρχαῖο καθεστώς πλήρους αὐτονομίας καί ἀπολύτου ἀνεξαρτησίας ἔναντι πάσης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς καί συγκεκριμένα οὐδείς δύναται κανονικῶς νά "δουλαγωγήσει" Αὐτήν, ἡ δέ Ἱ. Μονή ὑπάρχει καί κινεῖται "...μηδενί θρόνῳ Πατριαρχικῷ ὑποκειμένῃ οὔτε τοῦ Ἀλεξανδρείας, οὔτε τοῦ Ἀντιοχείας, οὔτε τοῦ Ἱεροσολύμων, οὔτε ἄλλου τινός..." τυγχάνει δέ ὡς πρός τήν Διοίκηση "...αὐτόνομος αὐτοδέσποτος, ἐλευθέρα, ἀσύδοτος καί ἀκαταπάτητος..." καί οὐδείς δύναται ἱεροκανονικῶς νά πλήξη καί νά ἀμφισβητήσει τό ἰδιαίτερο καθεστώς αὐτῆς.

Χάριτι Θεοῦ παραλλήλως πρός τήν ἱ. πανήγυρι ἑωρτάσθη τό χρυσοῦν ἰωβιλαῖο τῶν πεντήκοντα ἐτῶν ἐγκαταβιώσεως ἐν Αὐτῇ τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου κ.κ. Δαμιανοῦ ὡς καί τό ἰωβιλαῖο τῆς συμπληρώσεως τεσσαρακονταετούς εὐκλεοῦς Ἀρχιερατικῆς διακονίας ὡς Ἀρχιεπισκόπου καί Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Σινᾶ. Ἐξ αἰτίας τῶν ἐν λόγῳ ἑορτασμῶν δέν προσεκλήθη Προκαθήμενος Ἐκκλησίας ἤ ἀντιπροσωπεῖες ἄλλων Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶν ὡς εἴθισται.

Κατά τὸ πέρας τῆς Θ. Λειτουργίας ηὐλογήθησαν, κατὰ τὸ μοναχικὸ τυπικὸ, τὰ ἑόρτια κόλλυβα τῆς Ἁγίας καὶ ἐτελέσθη ἡ καθιερωμένη λιτάνευση τῶν ἱ. λειψάνων τῆς πανευφήμου νύμφης τοῦ Χριστοῦ ἁγίας Αἰκατερίνης πέριξ τῆς φερωνύμου μεγαλοπρεποῦς ἰουστινιάνειας βασιλικῆς.

Τὸ ἑσπέρας τῆς ἑορτῆς ἐτελέσθη ὁ μεθέορτος ἑσπερινὸς. Ἐν συνεχείᾳ οἱ κληρικοὶ φέροντες τὰ ἄμφια αὐτῶν καὶ ἅπτοντες κηρίον ἔψαλλον ἐνώπιον τῶν παντίμων ἁγίων λειψάνων τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης τήν Ἱερά Παράκλησι Αὐτῆς.

Τίς ἱερές ἀκολουθίες ἐλάμπρυνε βυζαντινός χορός ὑπό τήν διεύθυνσι τοῦ Πρωτοψάλτου Κων/νου Ἀγγελίδη.

Οἱ ἱερὲς ἀκολουθίες μετεδώθησαν ἀπ' εὐθείας ἀπὸ τὸν Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ "ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ".

Ἐκ τῆς Ἱ. Μονῆς Σινᾶ