Ευστάθιος Διαμαντάκος
ένας αληθινός Δάσκαλος της Ελληνικής Επαρχίας
Σε ηλικία 85 ετών έφυγε από την ζωή τον Δεκέμβριο του 2013 ένας δάσκαλος και ένας ενεργός πολίτης της Ηλείας από τον Πλάτανο Αρχαίας Ολυμπίας, ο Ευστάθιος Διαμαντάκος. Ο εκλιπών είχε υπηρέτησε σε πολλά Δημοτικά Σχολεία της Ηλείας και επέδειξε μεγάλη διάθεση προσφοράς και προσέφερε πολλά εφόδια ήθους και γνώσεων σε πλήθος νέων που αργότερα έγιναν αξιόλογα και δημιουργικά στελέχη της τοπικής κοινωνίας.
Αφού σπούδασε την παιδαγωγική Επιστήμη στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τριπόλεως, εργάστηκε σε πολλά Δημοτικά Σχολεία στην Ηλεία, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Υπηρέτησε στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια σε πολλά Δημοτικά όπως της Ξυλοκέρας, της Καυκανιάς, του Πλατάνου, της Αρχαίας Ολυμπίας και του Γουμέρου. Έβλεπε τους μαθητές ως τους αυριανούς υπεύθυνους πολίτες της Ελληνικής Κοινωνίας, οι οποίοι έπρεπε να οπλίζονται με ήθος, αξίες και γνώσεις για το ταξίδι της ζωής. Πολλοί από αυτούς παρέστησαν στην εξόδιο ακολουθία του στην γενέτειρά του, αποχαιρετώντας με θλίψη τον άνθρωπο που τους στάθηκε κάτι παραπάνω από δάσκαλος στην ζωή τους.
Σύντροφος στα μονοπάτια της ζωής του και στο εκπαιδευτικό του καθήκον ήταν η ακούραστη σύζυγός του Αικατερίνη(η αγαπημένη του Κατίνα, όπως την αποκαλούσε). Στο χωριό του υπήρξε ακούραστος εργάτης σε έργα Πολιτισμού και καλλωπισμού. Συνέβαλε στην δημιουργία του Μνημείου Ηρώων του Πλατάνου, αλλά και σε άλλα σημεία (όπως το πλακόστρωτο της Εκκλησίας), κινούμενος πάντα με διάθεση προσφοράς στον συνάνθρωπο.
Παρενέβαινε συχνά στον τοπικό Τύπο της Ηλείας, για να προβάλει προσωπικότητες του τόπου και το έργο τους. Δεν έπαψε και ως Συνταξιούχος Δάσκαλος να υπηρετεί την κοινωνία, θεωρώντας ότι το λειτούργημα του Εκπαιδευτικού δεν έχει χρονικά περιθώρια λήξης. Είχε δράσει ως εκπαιδευτικός στις τοπικές κοινωνίες, σε μία εποχή που το λειτούργημα αυτό βρισκόταν σε υψηλή θέση και μοναδική εκτίμηση από όλους. Αυτήν την αντίληψη ακολούθησε και δεν σταμάτησε να παρεμβαίνει με τις μικρές του δυνάμεις στους συμπατριώτες του. Όπως ομολογούν πολλοί από τους παλιούς του μαθητές, όταν υπήρχαν εξετάσεις από το Δημοτικό για το Γυμνάσιο, ο αείμνηστος Στάθης Διαμαντάκος προετοίμαζε αφιλοκερδώς κατά το θέρος τους μαθητές του χωριού του και στις εξετάσεις είχαν τις μεγαλύτερες επιτυχίες σε σχέση με τα άλλα χωριά.
Με τον εκλιπόντα ο γράφων είχε συνεργαστεί πολλές φορές, μέσα στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Συνδέσμου Οπλιτών Νομού Ηλείας, του οποίου υπήρξε μέλος και δραστήριο στέλεχος από την εποχή της Προεδρίας του αειμνήστου Αθανασίου Τοπιντζή. Μαζί επισκεφτήκαμε πολλά ακριτικά φυλάκια του Στρατού μας στην Βόρειο Ελλάδα, ενώ γνωρίσαμε πολλά από τα πεδία μαχών της πρόσφατης Ελληνικής Ιστορίας. Ο Ευστάθιος Διαμαντάκος βοήθησε πολύ το 1999 στην τέλεση του πρώτου Εθνικού Μνημοσύνου για τους Ηλείους Ήρωες του Ελληνοϊταλικού και του Ελληνογερμανικού Πολέμου 1940-1941, όπου υπήρξε και ομιλητής( όταν μεταφέρθηκε λίγο χώμα από το Ελληνικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο Βουλιαράτων Βορείου Ηπείρου), για να καθιερωθεί πλέον το Μνημόσυνο αυτό κάθε χρόνο από τον Σύνδεσμο Οπλιτών Νομού Ηλείας, ως μία ελάχιστη ένδειξη τιμής και μνήμης στους συμπατριώτες μας Ηλείους που έπεσαν για την Ελευθερία μας στα βουνά της Ηπείρου και της Μακεδονίας.
Το απόγευμα της Τετάρτης 18 Δεκεμβρίου 2013 εκατοντάδες συγχωριανοί, συγγενείς και φίλοι, συνάδελφοι και παλιοί μαθητές του βρέθηκαν στον Ιερό ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στον Πλάτανο Ηλείας και του απηύθυναν με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη το ύστατο χαίρε. Όλοι θυμόντουσαν τα ζωντανά διδάγματα πίστεως, αγάπης και ήθους που τους είχε μεταδώσει, τόσες δεκαετίες ως άνθρωπος και ως διδάσκαλος.
Αυτή η έκφραση των αισθημάτων αγάπης και ευγνωμοσύνης αποτυπώθηκε στα λόγια όσων τον αποχαιρέτησαν. Εκ μέρους του Ιερού Κλήρου της Μητροπόλεως Ηλείας μίλησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ωλένης κ. Αθανάσιος, εκ μέρους των παλιών του μαθητών ο Αντιδήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας κ. Γεώργιος Γεωργακόπουλος, εκ μέρους των Πολιτικών συνταξιούχων Νομού Ηλείας ο κ. Σωτήριος Ασημακόπουλος και εκ μέρους των φίλων ο τ. Δήμαρχος Ζαχάρως κ. Μένης Κριτσέλης. Όλοι τόνισαν τον ανιδιοτελή του χαρακτήρα, την πίστη στο Ευαγγέλιο και την Πατρίδα, στοιχεία που μετέδιδε στο εκπαιδευτικό του έργο, αλλά και την διαρκή του διάθεση προσφοράς στον συνάνθρωπο.
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που μικροί μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Πλατάνου απηύθυναν στον εκλιπόντα λόγια ευγνωμοσύνης για την προσφορά του στο εκπαιδευτικό ίδρυμα του χωριού του, ενώ εναπόθεσαν λίγα λουλούδια από τον κήπο του Σχολείου(έναν κήπο που ο ίδιος με το ενδιαφέρον και την πρωτοβουλία του δημιούργησε)στο φέρετρο του. Φίλοι και παλιοί συνάδελφοι ήταν εκεί για να αποχαιρετήσουν έναν εκλεκτό Έλληνα δάσκαλο και να συμπαρασταθούν στον πόνο των οικείων του. Μετά από λίγο τον συνόδευσαν στη τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο της γενέτειρας του, που τόσο αγάπησε και τόσα της προσέφερε το πέρασμα του από την ζωή.
Το χώμα του χωριού του τον φιλοξενεί αλλά η μορφή του θα παραμένει ζωντανή σε όσους τον γνώρισαν.
Γεώργιος Διον. Κουρκούτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου