Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου - Γρηγόριος Μουσουρούλης

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου
Λόγος εἰς τό Εὐαγγέλιον
Προϋποθέσεις εὐτυχίας
«Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλόν σου, δέσποτα» (Λουκβ´29)
˜˜˜˜˜˜˜˜
«Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλον σου, δέσποτα, κατά τό ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ»
Κύριε, τώρα πιά ἀπόλυσέ με ἀπό τή ζωή αὐτή. Ἀπόλυσε τόν πιστό δοῦλο σου γιά νά ἀναπαυθεῖ. Ἄς ἔλθει ὁ θάνατος νά μέ πάρει. Ὁ πόθος μου ἐκπληρώθηκε. Εἶδα μέ τά μάτια μου τόν Υἱό σου, πού τόν ἔστειλες σωτήρα τοῦ κόσμου.
Τά λόγια αὐτά τοῦ πρεσβύτη Συμεών, μαρτυροῦν τήν εὐτυχία καί τήν μακαριότητά του. Μαρτυροῦν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος ἐγνώρισε τήν ἐκπλήρωση τῶν πόθων του καί τῶν ἰδανικῶν του καί βρίσεται πανέτοιμος γιά τήν ζωή τῆς αἰωνιότητας.
Ἀλήθεια, ποιός δέν ζηλεύει τήν εὐτυχία του; Καί ποιός δέν θά ἤθελε, στό τέρμα τῆς ζωῆς του, νά ἔχει ὡς ἐπισφράγιση τήν πλήρη πραγμα-τοποίηση τῶν ἰδανικῶν του; Εὐκαιρία λοιπόν, μέ ἀφορμή τήν ὁλοκληρωμμένη εὐτυχία τοῦ Συμε-ών, νά μελετήσουμε τίς προϋποθέσεις πού τόν ὁδήγησαν στήν ἐκπλήρωση τῶν πόθων καί τῶν ἰδανικῶν του. Προϋποθέσεις πού ἰσχύουν γιά κάθε ἄνθρωπο, πού θέλει νά βρεθεῖ στήν  ἴδια εὐχάριστη θέση μέ τόν Θεοδόχο πρεσβύτη.

****
«Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλον σου, δέσποτα, κατά τό ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ»
           Ὁ θεοδόχος Συμεών, σύμφωνα μέ τό κείμενο τοῦ εὐαγγελικοῦ μας ἀναγνώσματος, ἦταν «προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ». Ἦταν ἄνθρωπος πού εἶχεν ἀντιληφθεῖ ὅτι ὁ Μεσσίας, τόν ὁποῖο εἶχεν ὑποσχεθεῖ ὁ Θεός στό λαό Του,  θά ἐρχόταν νά τόν σώσει «ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν» (Ματθ. α´21). Τόσον ὁ Συμεών ὅσον καί ἡ Παρθένος Μαρία, ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἡ Προφῆτις Ἄννα  καί μερικοί ἄλλοι περίμεναν μέ διακαή πόθο νά ἔλθει στόν ἰσραηλιτικό λαό μέ τήν ἔλευση τοῦ Μεσσία παρηγοριά ἀπό τά κακά καί τίς θλίψεις πού ὑπέφερε ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας.  
        Οἱ λίγοι αὐτοί ἄνθρωποι ἐμφανίζονται ὡς προσωπικότητες μέ ἀνώτερα ἐνδιαφέροντα, μέ πεποιθήσεις καί μεσσιανικό προσανατολισμό σωστό.
        Καί ἐδῶ ἀκριβῶς ὑπάρχει ἡ πρώτη προϋπό-θεση τῆς εὐτυχίας τοῦ Συμεών. Ὁ Συμεών πίστεψε στήν ἀλήθεια.  Πίστεψε στήν ἀποκε-καλυμμένη ἀλήθεια, ὅπως αὐτή ἐκτίθεται στήν Παλαιά Διαθήκη. Πίστευε δηλαδή στόν Θεό καί τούς λόγους Του. Καμμιά ἀμφιβολία δέν ἐσκίαζε τήν ψυχή του. Κανένας λογισμός δισταγμοῦ δέν πέρασε ποτέ ἀπό τόν νοῦ του. Ἦταν ἀπόλυτα βέβαιος ὅτι αὐτά πού ὑπόσχεται ὁ Θεός τά πραγματοποιεῖ μέχρι λεπτομερείας.
        Αὐτή ἡ σταθερή καί ἀταλάντευτη πίστη στά λόγια τῶν προφητῶν, πού ἀφοροῦν τό πρόσωπο τοῦ Μεσσία, λάμπει ἀκόμη περισσότερο τήν ὥρα τῆς συνάντησής του μέ τό Θεῖο Βρέφος στόν Ναό. Τί ἔβλεπαν, ἀλήθεια, τά μάτια τοῦ ἀνθρώ-που ἐκείνου τήν ὥρα πού ἔπαιρνε τό Βρέφος στίς γεροντικές ἀγκάλες του; Ἔβλεπε ἕνα Βρέφος. Ἕνα συνηθισμένο καί ἄσημο Βρέφος. Δέν ἐδίστασε ὅμως. Δέν εἶπε μέσα του «μά αὐτό τό Βρέφος εἶναι δυνατόν νά γίνει ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου»; Ἀλλά τί ἔκαμε; Μέ τά μάτια τῆς πίστης προχώρησε στό βάθος τῶν πραγμάτων. Δέν ἔμεινε στά ἐξωτερικά καί τήν ἐπιφάνεια. Δέν ἐμπιστεύθηκε τίς αἰσθήσεις του. Μέ τό φῶς τῆς πίστης πού τοῦ ἐνέπνεε τό Ἅγιο Πνεῦμα ἄγγισε, ὅσο εἶναι ἀνθρωπίνως δυνατό, τήν οὐσία τοῦ μυστηρίου τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Θεοῦ. Τήν πίστη αὐτή τήν ἐκφράζει πολύ παραστατικά ἕνας λόγος πού ἀποδίδεται στόν Ἅγιο Κύριλλο Ἱεροσολύμων. «Βλέπω, λέγει, ἕνα Βρέφος καί τό ἀναγνωρίζω ὡς Κύριον καί Θεόν μου. Βλέπω ἕνα Βρέφος πού θηλάζει καί ὅμως αὐτός  εἶναι ὁ Θεός πού τρέφει ὅλο τόν κόσμο. Ἕνα Βρέφος πού κλαίει ὅπως ὅλα τά βρέφη καί ὅμως χαρίζει τήν χαρά σέ ὅλο τόν κόσμο. Ἕνα Βρέφος πού βρίσκεται στά σπάργανα καί ὅμως διαρηγνύει τά σπάργανα  τῆς ἁμαρτίας.
        Αὐτός λοιπόν ὁ ὀρθός προσανατολισμός ἀποτελοῦσε τόν ἄξονα, γύρω ἀπό τόν ὁποῖο ἐστρέφονταν τά ἰδανικά του. Αὐτός ὁ προσα-νατολισμός ἦταν ἡ βάση πάνω στήν ὁποία στηρίχθηκε ὅλη ἡ εὐτυχία του.
        Αὐτό μᾶς λέει ὅτι οἱ ὀρθές πεποιθήσεις  ἀποτελοῦν πάντοτε, ἀδελφοί μου, τό ἀσφαλές θεμέλιο τῆς εὐτυχίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ πίστη στόν Τριαδικό Θεό καί τήν Ἀλήθεια πού Ἐκεῖνος μᾶς ἀπεκάλυψε εἶναι ἡ ἀσφαλής ἐγγύηση τοῦ ὀρθοῦ φρονήματος ὅσον ἀφορᾶ τίς κοσμοθεω-ριακές ἀλλά καί τίς βιοθεωριακές πεποιθήσεις τοῦ ἀνθρώπου.
        Σήμερα πού ἡ σύγχυση κυριαρχεῖ τίς διά-νοιες τῶν ἀνθρώπων, ἔχουμε ἀνάγκη νά μιμη-θοῦμε τόν πρεσβύτη Συμεών. Ἡ ὀρθή καί ἀταλάντευτη πίστη στά ὅσα διδάσκει ὁ Θεός διά τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας μας, θά μᾶς δώσει τήν δυνατότητα νά βαδίσουμε μέ ἀσφάλεια τόν δρόμο τῆς σωτηρίας.
****
        Στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, πού ἀκούσαμε, ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Λουκᾶς προσθέτει ὅτι ὁ Συμεών ἦταν ἄνθρωπος «δίκαιος καί εὐλαβής». Αὐτό σημαίνει ὅτι δέν εἶχε μόνον ἰδανικά, καί δέν ζοῦσε ἁπλῶς στήν ἀτμόσφαιρα τῆς πίστεως. Ζοῦσε καί στήν ἀτμόσφαιρα τῆς πράξεως. Εἶχεν ἀκριβῶς τήν «πρᾶξιν θεωρίας ἐπίβασιν». Ζοῦσε σύμφωνα μέ τήν πίστη καί τά ἰδανικά του. Ἦταν ἄνθρωπος «δίκαιος» ὅσον ἀφορᾶ τίς σχέσεις του μέ τούς ἀνθρώπους καί «εὐλαβής» στίς σχέσεις του μέ τόν Θεόν. Αὐτό σημαίνει ὅτι συμπεριφε-ρόταν μέ ἀγαθωσύνη καί ἀγάπη πρός τούς ἀνθρώπους καί μέ ἀπόλυτο σεβασμό καί ἀφο-σίωση πρός τόν Θεόν. Αὐτή ἡ ἔμπρακτη ἐκδή-λωση τῆς πίστης του ἀπετέλεσε γιά τόν Συμεών τόν δεύτερο παράγοντα πάνω στόν ὁποῖο θεμε-λιώθηκε ἡ εὐτυχία του.
        Καί στή συνέχεια ὁ ἱερός εὐαγγελιστής προσθέτει ὅτι: «ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπό τοῦ πνεύματος μή ἰδεῖν θάνατον πρίν ἤ ἴδῃ τόν Χριστόν Κυρίου». Ἡ ὑπόσχεση αὐτή τοῦ θείου Πνεύματος εἶναι ἀκριβῶς ἡ ἀπάντηση τοῦ οὐρανοῦ στούς πόθους τοῦ δίκαιου καί εὐλαβοῦς Συμεών. Ἐπειδή άναδείχθηκε τύπος ἀνθρώπου ὁ ὁποῖος εἶχεν ὡς βίωμα τά ἰδανικά του καί ζοῦσε ζωή σύμφωνη μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὑπόσχεται ὁ Θεός ὅτι θά δικαιωθεῖ πλήρως στούς πνευματικούς πόθους του, πρίν φύγει ἀπό τόν κόσμο αὐτό. Θά γνωρίσει τόν Σωτήρα Χριστό. Κάτι πού τό ἔζησε τόσο ἔντονα στόν Ναό κατά τήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου.
*****
        Ὁ ἱερός ὑμνογράφος τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου ἀντιδιαστέλλει τά ἰδανικά καί τήν εὐτυχία τοῦ Συμεών πρός τά ἀντίστοιχα «κοσμικά» ἑλκυστικά πράγματα τοῦ παρόντος κόσμου λέγοντας: «Μέλλοντος Συμεῶνος τοῦ παρόντος αἰῶνος μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος, ἐπεδόθης ὡς βρέ-φος αὐτῷ». Ἡ λέξη «ἀπατεῶνος» εἶναι ὄντως βαριά. Ἀνταποκρίνεται ὅμως στήν πραγματι-κότητα. Καί ἡ πραγματικότητα κράζει καί βοᾶ ὅτι ὄντως ἡ ζωή αὐτή μᾶς ἐξαπατᾶ. Ἐπιτυγχάνει νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τήν ἀλήθεια. Ἐνῶ ὁ κόσμος αὐτός εἶναι πρόσκαιρος, καί ἐνῶ ἀντιλαμβανόμα-στε ὅτι ἡ ἐδῶ ζωή εἶναι ψεύτικη, ἀπατηλή καί γεμάτη ἀπογοητεύσεις, ἐν τούτοις παρασυρόμα-στε. Καί δέν βρίσκονται δυστυχῶς πολλοί σάν τόν Συμεών μέ ἀνώτερα ἰδανικά καί μέ ὑψηλούς πόθους. Ὁ Κύριος εἶπεν ὅτι « οἱ υἱοί τοῦ αἰῶνος τούτου» εἶναι «φρονιμώτεροι ὑπέρ τούς υἱούς τῆς βασιλείας εἰς τήν γενεάν αὐτῶν» (Λουκ. ιστ´8). Οἱ ἄνθρωποι πού ἔδωσαν τήν καρδιά τους στά ὑλικά καί πρόσκαιρα πράγματα παρου-σιάζουν κάποια φρονιμάδα. Καί ἔτσι ὑπερέχουν ἀπό τούς υἱούς τῆς βασιλείας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μέν ὀρθή πίστη ἀλλά ἡ ζωή τους δέν διαφέρει ἀπό τήν ζωή τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων. Καί τοῦτο διότι ὑπάρχει στή ζωή τους ἀντινομία. Πιστεύουν στά πνευματικά ἀγαθά, στρέφονται ὅμως στήν ὕλη καί τά ὑλικά πράγματα. Κλασικό παράδειγμα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή  εἶναι ὁ Δημᾶς. Ὁ Δημᾶς ἐνῶ ἦταν συνεργάτης τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἄφησε τόν δάσκαλό του καί ἔφυγε. Καί γράφει Ἁπόστο-λος μέ πόνο ψυχῆς: «Δημᾶς με ἐγκατέλιπεν, ἀγαπήσας τόν νῦν αἰῶνα». Τά πέταξεν ὅλα ὁ Δημᾶς καί αὐτομόλησε στόν «νῦν αἰῶνα». Στράφηκε στόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας.
*****
«Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλον σου, δέσποτα, κατά τό ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ»

        Ἀδελφοί! Ἡ σημερινή ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου κατά τήν ὁποία πρωταγωνιστεῖ ὁ δίκαιος Συμεών ἄς γίνει ἀφορμή νά εὐρύνουμε τόν ὁρίζοντα τῆς ψυχῆς μας καί νά μήν ἐπιτρέπουμε νά σταματοῦν οἱ πόθοι μας στά ὐλικά πράγματα. Διότι ἡ ζωή δέν σταματᾶ στόν τάφο καί ἡ χαρά δέν περιορίζεται στήν ὕλη. Ἡ χαρά καί ἡ εὐτυχία ὑπάρχει πιό ψηλά. Καί πρέπει νά ἔχουμε πολύ δυνατά τά φτερά τῆς πίστης, τά ὁποῖα θά μᾶς κάνουν ἱκανούς νά πετᾶμε πιό ψηλά καί νά ἀτενίζουμε τήν αἰώνια ζωή. Χριαστιανός θά εἰπεῖ ἄνθρωπος τῆς αἰωνιότητας. Χωρίς νά περιφρονεῖ τήν παρούσα ζωή ἔχει στόχο τους τήν ζωή τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Μακάρι τό φρόνημα αὐτό νά ἑδραιωθεῖ μέσα μας, ὥστε νά πετᾶμε πάνω ἀπό τά ὑλικά συμφέροντα. Πάνω ἀπό τίς κακίες καί τά πάθη. Καί ἀνώτεροι τοῦ «παρόντος αἰῶνος τοῦ ἀπατεῶνος», νά στρεφόμαστε στήν Ἀλήθεια καί στόν Οὐρανό.  
Γρηγόριος Μουσουρούλης

Κήρυγμα εις τον Καθεδρικό Ἱ. Ναό Ἀγίου Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου  02.02.2014

Δεν υπάρχουν σχόλια: