Ζῶ μέσα ἀπὸ ἔκτρωση! - «Κ.Π.»

Ζῶ μέσα ἀπὸ ἔκτρωση! 

«Κ.Π.»

Ὀνομάζομαι Janna Jensen. Εἶμαι υἱοθετημένη ἀπὸ τὴν Πένυ καὶ τὴν κόρη της. Ἡ βιολογική μου μητέρα ἦταν 17 χρονῶν, ὅταν ἀποφάσισε νὰ μὲ κάνει ἔκτρωση στὸν 7,5 μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης της. Ὁ γιατρὸς τὴ συμβούλευσε νὰ κάνει saline abortion, δηλαδὴ ἀντικατάσταση τοῦ ἀμνιακοῦ ὑγροῦ μὲ ἁλατοῦχο διάλυμα, ποὺ καίει τὸ παιδὶ μέσα καὶ ἔξω. Ἔτσι ἐκείνη περίμενε νὰ μὲ γεννήσει νεκρή, μέσα σὲ 24 ὧρες. Πρὸς ἔκπληξη καὶ ἀμηχανία ὅλων βγῆκα ΖΩΝΤΑΝΗ στὶς 6/4/77 σὲ Κλινικὴ ἐκτρώσεων στὸ Λὸς Ἀντζελές! Βγῆκα ΖΩΝΤΑΝΗ μετὰ ἀπὸ 18 ὧρες μαρτυρίου στὴ μήτρα τῆς μητέρας μου. Ἔπρεπε νὰ ἤμουν τυφλή, καμένη, νεκρή… ἀλλὰ δὲν εἶμαι! Εἶμαι ΖΩΝΤΑΝΗ!

Ὁ μαιευτήρας μου, ποὺ ἔχει τὴ μεγαλύτερη ἁλυσίδα Κλινικῶν στὶς Η.Π.Α. καυχιέται πὼς ἔχει κάνει πάνω ἀπὸ ἕνα ἑκατομμύριο ἐκτρώσεις! Στὴ δική μου ὅμως, γιὰ καλή μου τύχη, ἀπουσίαζε! Ὅταν ἐπέστρεψε, ἔπρεπε νὰ ὑπογράψει τὸ πιστοποιητικό της γεννήσεώς μου: Γεννημένη κατὰ τὴ διάρκεια ἔκτρωσης, στὸ τελευταῖο στάδιο τῆς ἐγκυμοσύνης! Ἔτσι, ἀφοῦ ζοῦσα, ἡ νοσοκόμα μὲ ἔστειλε μὲ ἀσθενοφόρο σὲ Νοσοκομεῖο. Αὐτὸ εἶναι θαῦμα! Τῆς τὸ ὀφείλω. Διότι συνήθιζαν μέχρι τὸ 2002, ποὺ ὁ Πρόεδρος Μποὺς ἄλλαξε τὸ νόμο, νὰ τερματίζουν τὴ ζωὴ τοῦ ἐπιβιώσαντος ἀπὸ ἔκτρωση βρέφους, μὲ στραγγαλισμό, ἀσφυξία, νὰ τὸ ἀφήνουν νὰ πεθάνει μόνο του ἢ νὰ τὸ πετοῦν! Ἐγὼ δὲν πέρασα ὅλα αὐτὰ τὰ στάδια. Ἤμουν ΖΩΝΤΑΝΗ. Ἀπὸ ἐκεῖ μὲ ἔστειλαν σὲ Ἵδρυμα, ποὺ δὲν τοὺς ἄρεσα καὶ πολύ…

Ὅταν ὅμως ἤμουν 17 μηνῶν, ἀπὸ τὸ κακὸ ἵδρυμα μὲ πῆγαν σὲ ἕνα ὄμορφο σπίτι. Μὲ υἱοθέτησε ἡ Πένυ μὲ τὴν κόρη της. Τοὺς εἶπαν, ὅταν μὲ παρέδωσαν: - «Η Gianna εἶναι ἕνα ΤΙΠΟΤΑ, μὲ ἐγκεφαλικὴ παράλυση, ποὺ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὴν ἔλλειψη ὀξυγόνου στὴ διάρκεια τῆς ἔκτρωσης». Ἐκεῖνες, οἱ καλὲς γυναῖκες τὰ ἀγνόησαν ὅλα καὶ δούλευαν μὲ ἀγάπη μαζί μου. Ἔτσι ἄρχισα νὰ σηκώνω τὸ κεφάλι μου, στὰ 3,5 νὰ περπατῶ μὲ ὀρθοπεδικὰ στηρίγματα. Σήμερα στέκομαι μὲ ἕνα μόνο μικρὸ ὀρθοπεδικὸ πρόβλημα, χωρὶς στηρίγματα. Σκέφτομαι, μιλῶ, ἐργάζομαι, πέφτω μερικὲς φορὲς ἄχαρα, ἀλλὰ δὲ σταματῶ νὰ ζῶ καὶ νὰ δοξάζω τὸν Θεό, Τὸν μόνο ποὺ μὲ ἀγάπησε ἀληθινά. Μὲ ἀγαπάει ὁ Θεός!

Ἐγὼ μισήθηκα πολὺ ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς μου. Μισήθηκα ἀπὸ πολλούς. Μισήθηκα πρῶτα – πρῶτα ἀπὸ τὴ Μητέρα μου. Μισήθηκα ἀπὸ τοὺς γιατρούς, τοὺς νοσηλευτές, τοὺς φροντιστὲς στὸ ἵδρυμα, μισήθηκα καὶ ἀπὸ τοὺς νόμους τοῦ κράτους. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς μὲ ἀγάπησε καὶ μὲ ἔσωσε μὲ θαυμαστά, συνεχόμενα θαύματα.

 Ἔχω συναντήσει τὴ βιολογική μου Μητέρα. Ἦρθε καὶ μὲ βρῆκε μετὰ ἀπὸ μία ἐκδήλωση. «Γειά σου, εἶμαι ἡ Μητέρα σου», μοῦ εἶπε, μὲ ταραχὴ καὶ ὀργή. Εἶναι διαταραγμένη προσωπικότητα. Ὅσο ἐκείνη μοῦ μιλοῦσε ἐγὼ σκεφτόμουν: Δὲν σοῦ ἀνήκω. Ἀνήκω στὸν Χριστό. Εἶμαι τὸ κορίτσι Του, ἡ πριγκήπισσά Του! Τὴν ἔχω ὅμως συγχωρήσει.

Ἐγὼ μισήθηκα καὶ ἀπὸ τὶς φεμινίστριες. Ἐκεῖνες ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν γυναικῶν. Καμιὰ ὅμως δὲν φώναξε γιὰ τὰ δικά μου δικαιώματα, ἐκείνη τὴν ἡμέρα ποὺ ἀποφάσισαν νὰ μοῦ ἀφαιρέσουν τὴ ζωή. Ἡ ζωή μου πνιγόταν στὸ ὄνομα τῶν δικαιωμάτων τῆς γυναίκας γιὰ ἔκτρωση. Ἔκτρωση, ὅταν εἶναι ἀνεπιθύμητο τὸ παιδί της. Ἔκτρωση, ὅταν ἀντιληφθοῦν πὼς ἴσως γεννηθεῖ ἀνάπηρο. Ἔκτρωση! Τρέμω στὴν ἰδέα τῆς ἔκτρωσης μὲ τόσους φρικτοὺς τρόπους. Τὰ δικαιώματα τῆς γυναίκας! Τὰ δικαιώματα τοῦ Παιδιοῦ; Τί ἀλαζονεία, τί ὑποκρισία, τί ἔγκλημα.

Ἐγὼ μισήθηκα καὶ ἀπὸ τοὺς ἄνδρες. Ἔτσι ἔνιωθα. Αὐτοὺς ποὺ ἐκμεταλλεύονται τὶς γυναῖκες, τὶς ἐγκαταλείπουν ὁλομόναχες καὶ τὶς ὁδηγοῦν στὶς ἐκτρώσεις. Ἀντὶ νὰ ὑψώνουν τὸ ἀνδρικό τους ἀνάστημα καὶ νὰ προστατεύουν γυναῖκες καὶ παιδιά.

 Ἐγὼ μισήθηκα καὶ ἀπὸ τοὺς πολιτικούς. Ἔτσι ἔνιωθα. Αὐτοὺς ποὺ συντάσσουν νόμους γιὰ νὰ φονεύουν τὰ ἀδύναμα πλάσματα στὴ μήτρα τῆς μητέρα τους. Νόμους γκιλοτίνες, ἐγκληματίες νόμους, μισητοὺς καὶ ἀνήθικους. Νόμους ἐναντίον τῆς ἴδιας τῆς ζωῆς. Ἀντὶ νὰ ὑπερασπίζονται μὲ μεγαλοσύνη καὶ διπλωματία τὸν κόσμο ποὺ κυβερνοῦν καὶ μάλιστα τὰ ἀνυπεράσπιστα παιδιά, τὸ μέλλον τοῦ κόσμου.

Ἐγὼ μισοῦμαι ἀκόμη ἀπὸ πολλοὺς τριγύρω μου. Ἀλλὰ ἀντέχω, γιατί ἀγαπήθηκα καὶ ἀπὸ πολλούς, ὅπως ἀπὸ τὴν οἰκογένεια τῆς Πένυ, κυρίως ἀγαπήθηκα ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ μιλῶ συνέχεια γιὰ τὸν Χριστό, γι’ αὐτὸ μὲ μισοῦν πολλοί. Μιλῶ γιὰ τὴν προστασία τῆς ζωῆς τῶν ἀγέννητων παιδιῶν, γι’ αὐτὸ μὲ μισοῦν! Ἐμένα ὁ Θεὸς μὲ ἔσωσε. Μὲ βοήθησε νὰ ζῶ. Μόνο λίγο κουτσαίνω… Θαῦμα! Εἶμαι ἡ κόρη Του! Μὴν παίζετε μὲ τὸ κορίτσι τοῦ Θεοῦ! Προσέξτε νὰ εἶστε καλοὶ μαζί μου, γιατί ὁ Πατέρας μου διοικεῖ τὸ σύμπαν καὶ σᾶς ἐλεεῖ. Ἐγὼ εἶμαι πολὺ ἀδύναμη ἀλλὰ μπορῶ νὰ κηρύττω στὸν κόσμο καὶ νὰ προσφέρω ἐλπίδα. Δὲν ἐπιβίωσα γιὰ νὰ κάνω τὸν καθένα νὰ νιώθει ἄνετα. Ἀνακατεύω τὰ πράγματα μὲ τὴν Ἀλήθειά Του. Περπατῶ κουτσαίνοντας ἀλλὰ προσφέρω ὅλη τὴ δύναμη τοῦ νοῦ, τῆς καρδιᾶς, τῆς ψυχῆς μου στὸ Χριστό μου, ποὺ μὲ ἔσωσε! Ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μου εἶναι νὰ κάνω τὸν Θεὸ νὰ χαμογελάει!!