Με τις ώρες εξομολογούσε ακούραστα ο π. Χριστόφορος στο μοναστήρι. Τώρα ήλθε η ώρα να ηρεμήσει και αυτός από την κούραση των ατελείωτων ωρών στην ιερατική του διακονία. Ως λειτουργός και πνευματικός. Ας μας συνοδεύουν οι ευχές του.
Δε περασε χρονος ,που μου ειχε πει :"θα φυγω για τον αλλο κοσμο,ετοιμαζομαι να ταξιδεψω και θελω εσυ να μου φτιαξεις τις βαλιτσες μου...." εγω ελεγα : "Παπουλακο μου μη το λετε αυτο" και επειδη ηξερε πως στεναχωριεμαι με εκεινη την παιδικη αθωοτητα του γελουσε.. Με το Διορατικο του χαρισμα μας στηριζε σε καθε μας βημα..και ολοι οσοι ειχατε την χαρα να τον συναντησετε απο κοντα το γνωριζετε αυτο. Λαοθαλασσες εξω απο το κελακι του ολη μερα ως αργα το βραδυ...αλλα εκεινος ηταν παντα ακουραστος κ παντα εκει για ολους εμας. Ηταν ο Πνευματικος μου πατερας απο τα 18 μου χρονια...σε αυτον οφειλω ολα οσα ειμαι τωρα... Μεγαλη απωλεια,θρηνουμε.. Ευχομαι ο Κυριος να αναπαυσει την Αγια του ψυχη .Πιστευω πως τον εχει καταταξει αναμεσα στους Αγιους.. Εδωσε ολο του το ειναι ,αφιερωθηκε κυριολεκτικα στον συνανθρωπο ...το εργο του απειρο με στοχο την ωφελεια των ψυχων μας... Ας κανουμε κ εμεις μια προσευχη για την Ψυχη του...Εκεινος και απο τον Ουρανο θα εξακολουθει να προσευχεται για εμας..
Ήταν παράδειγμα πνευματικού... απλός, συμπονετικός, δεν κατέκρινε κανένα, δεν έκανε κανένα να αισθάνεται άσχημα, δεν ντρόπιαζε... Για έμενα που ανήκω στη νέα γενιά (που με τους ιερείς δεν έχουμε τις καλύτερες σχέσεις) ήταν σαν φίλος μου και δύσκολα, πάρα πολύ δύσκολα θα μπορέσω να εμπιστευτώ κάποιον άλλον παππούλη! Μεγάλη απώλεια!
τι να πρωτοθυμηθω αγιε γεροντα μου..η μεγαλη βοηθεια που μας εδωσες στις δυσκολες στιγμες μας..το φως και την αληθεια που μας διδαξες του κυριου μας.. ΚΑΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ..
15 σχόλια:
Να έχουμε την ευχή του. Ήταν καλός πνευματικός. Θα είναι πάντα στις καρδιές μας.
Μια ζωή αφιερωμένη στο μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως. Πολλές φορές μας ανάπαυσε την ψυχή. Καλό Παράδεισο άγιε Γέροντα.
ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΟ ΤΑΞΙΔΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΘΕΙΕ
Με τις ώρες εξομολογούσε ακούραστα ο π. Χριστόφορος στο μοναστήρι. Τώρα ήλθε η ώρα να ηρεμήσει και αυτός από την κούραση των ατελείωτων ωρών στην ιερατική του διακονία. Ως λειτουργός και πνευματικός. Ας μας συνοδεύουν οι ευχές του.
Έφυγε μια αγνή ψυχή που δούλεψε για να σμιλεύσει ψυχές πολλών Πατρινών επί δεκαετίες. Αιωνία η μνήμη.
Απλός, καταδεκτικός, συγχωρητικός,πού γινόταν θυσία γιά όσους ζητούσαν τίς ευχές του καί τίς προσευχές του.
Διάβαζε στον κόσμο διάφορες ευχές γιά τα προβλήματά τους καί μάλιστα μέ τίς ώρες, αρχίζοντας από τό πρωϊ καί τελειώνοντας το βράδυ...
Τόν ρώτησα παλαιότερα " πάτερ Χριστόφορε, τί θά ήθελες να κάνουμε γιά σένα όταν μάθουμε ότι πέθανες;".
Χαμογέλασε καί μού είπε :
" Νά πείς κανένα Κύριε ελέησον καί γιά μένα τό παλιοτόμαρο ! "
Αττικός
Δε περασε χρονος ,που μου ειχε πει :"θα φυγω για τον αλλο κοσμο,ετοιμαζομαι να ταξιδεψω και θελω εσυ να μου φτιαξεις τις βαλιτσες μου...."
εγω ελεγα : "Παπουλακο μου μη το λετε αυτο" και επειδη ηξερε πως στεναχωριεμαι με εκεινη την παιδικη αθωοτητα του γελουσε..
Με το Διορατικο του χαρισμα μας στηριζε σε καθε μας βημα..και ολοι οσοι ειχατε την χαρα να τον συναντησετε απο κοντα το γνωριζετε αυτο.
Λαοθαλασσες εξω απο το κελακι του ολη μερα ως αργα το βραδυ...αλλα εκεινος ηταν παντα ακουραστος κ παντα εκει για ολους εμας.
Ηταν ο Πνευματικος μου πατερας απο τα 18 μου χρονια...σε αυτον οφειλω ολα οσα ειμαι τωρα...
Μεγαλη απωλεια,θρηνουμε..
Ευχομαι ο Κυριος να αναπαυσει την Αγια του ψυχη .Πιστευω πως τον εχει καταταξει αναμεσα στους Αγιους..
Εδωσε ολο του το ειναι ,αφιερωθηκε κυριολεκτικα στον συνανθρωπο ...το εργο του απειρο με στοχο την ωφελεια των ψυχων μας...
Ας κανουμε κ εμεις μια προσευχη για την Ψυχη του...Εκεινος και απο τον Ουρανο θα εξακολουθει να προσευχεται για εμας..
Νά έχουμε τήν Ευχή του
Τόν είχα Πνευματικό από τό 1980 έως εχθές.
Είχε την σοφία της απλότητας και τον έκανε αγαπητό σε όσους πρόστρεχαν στο ευλογημένο πετραχήλι του για να ξεφορτωθούν τα βάρη της αμαρτίας.
λιγοστεύει η πονεμένη μασ γη από τισ άγιεσ θυσιαστικές μορφές.
λιγοστεύει η πονεμένη μασ γη από άγιες μορφές! να έχουμε την ευχή του!
Ήταν παράδειγμα πνευματικού... απλός, συμπονετικός, δεν κατέκρινε κανένα, δεν έκανε κανένα να αισθάνεται άσχημα, δεν ντρόπιαζε... Για έμενα που ανήκω στη νέα γενιά (που με τους ιερείς δεν έχουμε τις καλύτερες σχέσεις) ήταν σαν φίλος μου και δύσκολα, πάρα πολύ δύσκολα θα μπορέσω να εμπιστευτώ κάποιον άλλον παππούλη! Μεγάλη απώλεια!
Μην μας ξεχνάς από τον ουρανό πνευματικέ πατέρα.
πλουτίζει ο ουρανόσ, φτωχαίνει η γη μας! Άγιε Γέροντα μεσίτευε υπέρ ημών εισ τον ΚΥΡΙΟΝ!έχει η γη μας πολλούς αγίους!!!ο ουρανός θα τους φανερώσει!
τι να πρωτοθυμηθω αγιε γεροντα μου..η μεγαλη βοηθεια που μας εδωσες στις δυσκολες στιγμες μας..το φως και την αληθεια που μας διδαξες του κυριου μας.. ΚΑΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ..
Δημοσίευση σχολίου