Αγαπητέ
Κύριε Κωστόπουλε,
Σας
ευχαριστώ πρωτίστως για το ότι δεχθήκατε να δημοσιευθεί στον Ιστολόγο σας το άρθρο μου «αντικανονικές πράξεις και ενέργειες του Πατριαρχείου της Ρωσίας»,
αλλά ευχαριστώ και τους 35 ανωνύμως σχολιάσαντες αυτό.
Θα
σας παρακαλέσω όμως να δεχθείτε να δημοσιεύσετε, για ελάχιστους, και μερικές συμπληρωματικές
πληροφορίες :
Οι
Ιεροί Κανόνες και οι κανονικές διατάξεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, που
αφορούν τη νομοθετική εξουσία της Εκκλησίας ως προς τα ζητήματα τάξεως και εκκλησιαστικής
διοικήσεως, κωδικοποιούμενοι «ανανεούνται», αλλά μόνον με ομόφωνη Απόφαση
Μεγάλης της Ορθοδόξου Εκκλησίας Συνοδου και όχι με Απόφαση τοπικής Συνόδου, επειδή
«ίδια συμφέροντα και βλέψεις μιας επί μέρους Εκκλησίας το υπαγορεύουν».
«Η
Ορθόδοξος Εκκλησία, κατά τον Al. Schmemann, Εσθονό κληρικό της Ορθόδοξης Ρωσικής
Διασποράς και θεολόγο Καθηγητή της Θεολογικής Ακαδημίας του Αγίου Βλαδιμήρου
της Νέας Υόρκης, εγνώριζε πάντοτε τον πρώτον επίσκοπον εν εκάστη περιφερεία μητροπολίτην, αρχιεπίσκοπον, πατριάρχην και τον πρώτον εν τοις
επισκόποις της Οικουμενικής Εκκλησίας». Τον όρο «μητροπολίτης» τον συναντάμε
στον 4ο Κανόνα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Ο μητροπολίτης, κατά τον
αοίδιμο Μητροπολίτη Σάρδεων Μάξιμο, ονομάζονταν και «πρωτεύων» ή ο «της πρώτης
καθέδρας». Ο πρώτος της Οικουμενικής
Εκκλησίας επίσκοπος μετά το σχίσμα είναι ο Κωνσταντινουπόλεως, επειδή αναγνωρίζεται,
από τον δ΄ αιώνα, με απόφαση οικουμενικών Συνόδων ως ισότιμος, ισοδύναμος και
ισόκυρος του επισκόπου Ρώμης.
Τα
πρεσβεία της πρωτοκαθεδρίας του επισκόπου της Κωνσταντινουπόλεως είναι
«πρεσβεία τιμής και αυτοθυσιαστικής διακονίας» και όχι πρεσβεία εγκοσμίου
εξουσίας.
Η
εδρεύουσα στην Κωνσταντινούπολη «Πρωτόθρονος Μήτηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη
Εκκλησία», έχει το αποκλειστικό κανονικό δικαίωμα, να βοηθεί τις Εκκλησίες, που
ζητούν, ως κλήρος και λαός, από τη Μητέρα Εκκλησία τους, που δέχθηκαν τον Χριστιανισμό
και υπάγονταν μέχρι τότε ως Επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου, «να ανακηρύττη
αυτάς εκκλησιαστικώς και αυθεντικώς εις αυτοδιοικήτους, αυτονόμους και
αυτοκεφάλους». Αυτό έκανε η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως από τον 15ο
αιώνα μέχρι σήμερα. Έτσι ανακήρυξε ως αυτοκέφαλες Εκκλησίες : τη Ρωσσία (1448,
1589, 1917), τη Σερβία (1831, 1879,1920), τη Ρουμανία (1885, 1925), την Ελλάδα
(1850), τη Βουλγαρία (1945, 1961), την Πολωνία (1924), την Αλβανία (1937), τη
Γεωργία (Ιβηρία) (1990) και την Τσεχία-Σλοβακία (1923, 1998), καθώς και ως
αυτόνομες τη Φιλλανδία (1923) και την Εσθονία (1923).
Με
εκτίμηση
Χρήστος
Κ. Τσούβαλης
'Αρχων Οστιάριος του Οικ. Θρόνου
17 σχόλια:
Ευγενικό εκ μέρους του κ. Τσούβαλη να δώσει συμπληρωματικές διευκρινίσεις.
Τελικά ευσταθεί ο όρος «Μητέρα Εκκλησία»;
Κε Τσούβαλη, πάει πολύ να κόπτεται για τους ιερούς κανόντες το Φανάρι, τη στιγμή κατά την οποία τους καταπατά ασύστολα στο πλαίσιο των σχέσεων Ορθοδοξίας και αιρέσεων!
Επίσης τη στιγμή κατά την οποία ο άγιος Προύσης, με την ανοχή προφανώς του πατριάρχη Βαρθολομαίου, "χρησιμοποιεί" ασεβέστατα το δόγμα της Αγίας Τριάδος, προκειμένου να θεμελιώσει πρωτείο στο Βόσπορο, πάει πολύ να επικαλείσθε τους ιερούς κανόνες.
Αυτά να τα λέτε καλύτερα για εσωτερική κατανάλωση στα συμπόσια των οφφικιάλιων του Οικουμενικκού Θρόνου, στους οποίους εσχάτως προστέθηκε και ο κ.Μελισσανίδης... (θου Κύριε...), κι όχι επισήμως σε διαδικτυακούς τόπους διότι ελέγχεσθε επιεικώς ανακόλουθος...!
Θεματοφύλακας την ιερών κανόνων ήταν πάντα και παραμένει και έως σήμερα ο οικουμενικός θρόνος ο οποίος συνήθως παίζει τον ρόλο του διαιτητή –ρυθμιστή στα αναφυόμενα προβλήματα των Ορθοδόξων Εκκλησιών
Οι ανακηρύξεις των λεγομένων αυτόνομων ή εθνικών εκκλησιών είναι λάθος χειρισμός σε εκβιαστικές αυτόνομες ανακηρύξεις. Η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και άντε τώρα να τα μαζέψεις.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ 3:40. ΕΙΔΙΚΑ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΟΛΛΗ ΘΛΙΨΗ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΟ ΑΤΟΠΗΜΑ!
Λίγες σκέψεις ενός αποφοίτου της Θεολογικής Σχ. Αθηνών (και όχι με «5» ή με «6»).
Πώς είναι δυνατόν όλοι οι «αυλικοί» του Φαναρίου να θυμούνται τους ιερούς κανόνες μόνον όταν θίγονται τα δίκαια του Πατριαρχείου; Βεβαίως και οι ενέργειες της Μόσχας είναι ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΕΣ και ο εθνοφυλετισμός τους είναι καταδικασμένη αίρεση (το έχουν υπογράψει και οι ίδιοι!). ΑΛΛΑ: γιατί ο Πατριάρχης μας λέει ότι χρήζουν αναθεώρησης οι κανόνες που αφορούν τις συμπροσευχές και τα συλλείτουργα με τους αιρετικούς και ασεβεί στην Ιερά Παράδοση; Γιατί ΟΛΟΙ, μα ΟΛΟΙ οι «Φαναριώτες» ασεβούν στην Παράδοση με το να υποστηρίζουν τις αντικανονικές συμπροσευχές οι οποίες σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες επιφέρουν αφορισμό στους λαϊκούς και καθαίρεση στους κληρικούς; Με το ίδιο (αιρετικό) σκεπτικό δεν μπορεί και η Μόσχα να θέσει ζήτημα υπερόριας δικαιοδοσίας; Σιγά μην στάξει η ουρά κύριοι οφικιάλοι...
ΥΓ.1): Τουλάχιστον το Πατριαρχείο της Ρωσίας δεν ασέβησε στο δόγμα της Αγίας Τριάδος όπως κάποιοι «επιφανείς» θεολόγοι που «δεν έβγαλαν την Θεολογική με 5»...
ΥΓ.2): Ακόμα δεν έχει τολμήσει κανένας να «αγγίξει» το σύγγραμα του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου για τις συμπροσευχές. Ούτε καν ο σπουδαιότερος Θεολόγος του αιώνα μας για κάποιους (μάλλον θεολογών φιλόσοφος του «επέκεινα») Σεβ. Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης Ζηζιούλας. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, απόφοιτος Τμ. Θεολογίας Θεολογικής Σχ. Αθηνών
Ο κυριος αυτος επιλεκτικα επιτρεπει να εφαρμοζουν τους Ιερους Κανονες εκει στο Φαναρι;
Δεν ισχυουν γι αυτους ολοι οι Ιεροι Κανονες;
Μονο αυτοι που τους δινουν δικαιωματα ειναι θεοπνευστοι;
Οι αλλοι που απαγορευουν τις συμπροσευχες δεν ισχυουν γι αυτους;
Πολυ στραβα τα βλεπει τα πραγματα.
Εντολοδοχος του Βαρθολομαιου ειναι;
Ο κ. Τσούβαλης ομιλεί για συγκεκριμένο θέμα. Τώρα μερικοί νομίζουν ότι λόγω της Ρωσίας μπορούν να κάνουν την ανταλλαγή σκέψεων δια της αποτύπωσης σχολίων ως Ρωσική σαλάτα. Γιατί αυτές οι έντεχνες παραδρομήσεις των αναγνωστών; Καλό θα είναι να παραμένουν στην ταμπακέρα. Ο κ. Τσούβαλης σοβαρός και υπεύθυνος θεολόγος απάντησε μόνο στο θέμα που έθιξε.
Αυτοί που πολεμούν το Φανάρι, και την παρουσία του στην Ορθοδοξία, ας μας πουν αν κατεβάσει ρολά τί θα γίνει;
Βάζω πολλές φορές την θέση μου στην θέση του Βαρθολομαίου ή των στελεχών του Πατριαρχείου, και σιωπώ.
Εύκολη η κριτική από την καρέκλα με το κτύπημα του πληκτρολόγιου.
Δεν υπάρχουν εντολοδόχοι του Φαναρίου αλλά Κυρηναίοι της μαρτυρικής αυτής Εκκλησίας που επί αιώνες φωτίζει άλλοτε πολύ και άλλοτε λίγο την οικουμενική Ορθοδοξία.
Όσοι πολεμούν σταθερά το Οικουμενικό Πατριαρχείο πολεμούν την Εκκλησία.
π. Νεόφυτος
Έίναι να λυπάται κανείς με τις απόψεις του π.Νεοφύτου!
Η αγάπη του για το Πατριαρχείο τον εξωθεί σε απαράδεκτες θέσεις!
Πάνω απ το Πατριαρχείο πάτερ Νεόφυτε είναι η Ορθόδοξη Πίστη την οποία το Φανάρι προδίδει εξακολουθητικά.
Ουδεμία σκοπιμότητα δικαιολογεί κάτι τέτοιο.
Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα και η διπλωματία σε ζητήματα πίστεως είναι εξ ολοκλήρου απόβλητη!
"Παναγιώτατε, Μυριάκις προτιμότερον να εκριζωθή ο ιστορικός της Κωνσταντινουπόλεως Θρόνος και να μεταφυτευθή εις έρημον τινα νησίδα του πελάγους, ακόμη δε και να καταποντισθή εις τα βάθη του Βοσπόρου, ή να επιχειρηθή έστω και η ελαχίστη παρέκλισις από της χρυσής των πατέρων γραμμής, ομοφώνως βοώντων: «Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πίστεως». Αι επτά λυχνίαι της αποκαλύψεως, διά τας αμαρτίας ημών, εσβέσθησαν προ πολλού. Αι επτά Εκκλησίαι αποστολικαί, Εκκλησίαι σχούσαι την υψίστην τιμήν να λάβωσιν, ειδικώς αύται, γράμματα εξ ουρανού μέσω του θεοπνεύστου της Πάτμου Οραματιστού, εξέλιπον εκ της επιφανείας της Γης και εκεί, ένθα άλλοτε ετελείτο η φρικωδεστάτη Θυσία και ο Τριαδικός ανεμέλπετο Ύμνος, σήμερον ίσως κρώζουσι νυκτικόρακες ή «ορχούνται ονοκένταυροι». Και όμως η Νύμφη του Κυρίου δεν απέθανεν. Η Εκκλησία του Χριστού δεν εξηφανίσθη. Συνεχίζει, τετραυματισμένη και καθημαγμένη ως ο Ιδρυτής αυτής, αλλ' αείζωος και ακατάβλητος, την δια μέσω των αιώνων πορείαν αυτής, φωτίζουσα, θάλπουσα, ζωογονούσα, σώζουσα. Δεν θα αποθάνη λοιπόν αύτη και άν μετακινηθή και άν αποθάνη ο Οικουμενικός Θρόνος. Ουδείς Ορθόδοξος εύχεται την μετακίνησην ή τον θάνατον του Οικουμενικού Θρόνου. Μη γένοιτο! Αλλά και ουδείς θα θυσιάση χάριν αυτού ιώτα έν ή μία κεραίαν εκ της Ορθοδόξου Πίστεως. Αγωνίσασθε υπέρ αυτού πάση δυνάμει. οχι απλώς έχετε δικαίωμα, αλλά οφείλετε να στηρίξητε αυτόν, το καθ' Υμάς. Θυσιάσατε χάριν αυτού οτιδήποτε: χρήματα, κτήματα, τιμάς, δόξας, πολύτιμα κειμήλια, Διακόνους, Πρεσβυτέρους, Επισκόπους, ακόμη και τον Πατριάρχη Αθηναγόραν! Έν μόνον κρατήσατε, έν φυλάξατε, ενός φείσασθε, έν μη θυσιάσητε: την Ορθόδοξον Πίστιν! Ο Οικουμενικός Θρόνος έχει αξίαν και χρησιμότητα μόνον και μόνον όταν εκπέμπη παντού απανταχού της γης το γλυκύ και ανέσπερον της Ορθοδοξίας Φως. Οι φάροι είναι χρήσιμοι εάν και εφόσον φωτίζωσι τους ναυτιλλομένους, ίνα αποφεύγωσι τους σκόπελους. Όταν το φως αυτών σβεσθή, τότε δεν είναι μόνον άχρηστοι αλλά και επιβλαβείς, διότι μεταβάλλονατι και αυτοί εις σκόπελους"
Μακαριστός αρχιμανδρίτης π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
Τι έχετε να πείτε επ αυτού πάτερ Νεόφυτε;
Δεν είναι προτιμότερο να διαφυλαχθεί η Ορθόδοξη Πίστη επί θυσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου;
Δεν ξερω εαν μπορω να συμπληρωσω και εγω με τη σειρα μου την πτωχη μου γνωμη ,πως για τον πιστο λαο αξια μεγαλη και μοναδικη ειναι η ενοτης εν τη Αληθεια εν Αγιω Πνευματι συμφωνα με την αρχιερατικη προσευχη Του Κυριου,η βιωση ως συνδεσμος αγαπης και πιστεως...και αρα,την ενοτητα αυτη υπηρετουσαν και πρεπει να υπηρετουν και οι θεσμοι τιμης.Και απο αυτους τους θεσμους εξεπεσε ο επισκοπος Ρωμης για να οικειοποιηθη το πα;πικο πρωτειο και ολα τα αλλα στη συνεχεια και να χαθει και η ενοτης απο την Μια Καθολικη και Αποστολικη Εκκλησια.Και ετσι θεωρει την ψευδ-εκκλησια του , οτι αυτη ειναι η Του Χριστου.Η ενοτητα ομως της εκκλησιας της Ορθοδοξου,δεν ωφειλεται ουτε σε ηγεμονιες...ουτε σε πρωτειες....αλλα κυριως η ενοτης με τον Τριαδικο Θεον -μας ωφειλεται στο ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ.[αγ Αθανασιου κατα αρειανων Το Πνευμα εστιν τω εν Τω Θεω τυγχανον και ουχ ημεις καθ εαυτοις για την απαξ παραδοθεισαν πιστιν].Κατα δε την α`χιλιετια,τα πρεσβεια τιμης εξεφραζαν εκτος της ενοτητας και το κυρος της ακμης του εκκλησιαστικου βιου και η εκκλησια της Ρωμης εξεφραζε αυτα τα προνομια για την αποδωση τιμης.Εκτος αυτου ,η Ρωμη,ηταν ο τοπος μαρτυριου του Πετρου και του Παυλου.Οταν ομως εξεπεσε....αφου δεν υπηρχε κανενα απο τα εν λογω προνομια πια,εχασε και τα πρεσβεια τιμης.Οποτε τα πρεσβεια τιμης παραχωρουνται να το πω λαικα στην Νεα Ρωμη την Κων/λη και ειναι πια θεσμος[εθος]...Η Εκκλησια ειναι μια και Κεφαλη της Ο Ιησους Χριστος.Δεν μπορει να υπαρξει ενοτης εν οσο η Παπικη κοινοτητα επιμενει στο Φιλιοκβε,στο πρωτειο,στην ουνια τον Οικουμενισμο και σε ψευδενωσεις ουνιτικου τυπου.Οταν ομως στην Ορθοδοξο εκκλησια, οι ιεροι Κανονες παραθεωρουνται,θα φθασουμε και εμεις σε αναλογα πρωτεια.Επομενως οι τιτλοι τιμης στον πρωτο μιας επαρχιας,πρεπει να διδονται εφοσον του αναγνωριζεται η Αποστολικη Παραδοση και εχει ''χριστου γνωμη''....εδω τωρα εχουμε παραβασεις επι παραβασεων.Επομενως προσκρουουν αυτες στην ισοτιμια των εκκλησιων αλλα και στην μη ομογνωμοσυνη ,λογω αντιδοξων πεποιθησεων,ξενων του αγ.Πνευματος και της Ορθοδοξης πνευματικοτητας.Οι δογματικες διαφοροποιησεις με τους Ρωμαιοκαθολικους δεν μπορει να συνιστουν ενοτητα εαν δεν υπαρξουν αγιοπνευματικες οσον αφορα την ενοτητα εν Αγιω πνευματι.Οι αρχουσα εκκλησια ,λοιπον οταν εχειδιαφορετικο φρονημα,απο τη δογματικη συνειδηση της εκκλησιας,οπως εκφραστηκε κατα τις αποφασεις των Οικουμενικων Συνοδων...διασαλευεται η ενοτης και επερχεται χασμα και η ενοτης ειναι επιπλαστη και επιφανειακη και οι θεσμοι τιμης δεν εχουν την αξια που τους πρεπει διοτι δεν υπαρχουν οι προυποθεσεις.Αρα,η αυτοθυσιαστικη διακονια για το πληρωμα της εκκλησιας,πρεπει να τηρει τους ως ανωθεν ορους.Οταν θεωρειται ομως η ουνια προτυπο ενοτητας..και οχι μονον...Πατριαρχεια να ενωνονται εν τοις Μυστιριοις με τους Μονοφυσιτες κλπ,και υπογραφονται κειμενα που δεν εχουν σχεση με την Παραδοση,ειναι φυσικο να υπαρχει φοβος και ανησυχια για το Σωμα του Χριστου. Κανεις δεν πολεμα το Πατριαρχειο.Η Εκκλησια του Χριστου δεν μπορει να πολεμησει τον Εαυτον της!Το ιδιο το Συμβολο της Πιστεως,δικαιωνει Τον Λογο.-
Από όσα διάβασα εδώ μέσα θα σταματήσω σ΄ εκείνο το «έφεδρος ανθυπολοχαγός» --- 7:45 μ.μ.
Και ως προς μέν τα λεγόμενά του συμφωνώ. Αλλά εκείνος ο…βαρύγδουπος τίτλος μού φαίνεται λίγο παράταιρος για τις μέρες μας…
Εν τάξει, κάποτε κάποιοι υπηρέτησαν την πατρίδα, τους κάνανε και ΔΕΑ, άντε και μετά έφεδρους. Και λοιπόν τί το σπουδαίο ;
Μήπως μας έγινε λεοντή για να βγαίνουμε κάθε τόσο και να την ανεμίζουμε και να την κοπανάμε και σε άλλα blog ( όχι μόνο εδώ όπως έχω πολλάκις συναντήσει…) μετά στόμφου το «έφεδρος ανθυπολοχαγός»; Αστείο δεν είναι;
Και κάπως εγωϊστικό θάλεγα, καί μάλιστα στην εποχή πού ζούμε…
Αν επρόκειτο για κανένα μόνιμο στρατηγό, έ τότε χαλάλι.
Αλλά τώρα;
a
Το θέμα είναι οι κατά καιρούς απαίτηση της Μόσχας να παραγκωνίσει τον Οικουμενικό Θρόνο. Αυτό το πραγματοποιεί σε διάφορες στιγμές και ευκαιρίες η Μόσχα. Είναι μια αλήθεια. Εδώ πρέπει να εστιάσει κάποιος την θετική η αρνητική άποψή του. Όλα τα άλλα τα οποία γράφουν οι αδελφοί είναι εκτός θέματος. Η συζητήσεις αυτού του είδους μου θυμίζουν τους χαλαστές. Ξεκινά να μιλάς μαζί τους. τους λες για ποιο θέμα θες να πούμε. Αυτοί όταν τα βρίσκουν σκούρα ή συναντούν δυσκολία από το συνομιλία πάνε σε άλλο θέμα. Έτσι ποτέ δεν τελειώνει ο διάλογος και μετά υπάρχει και σύγχυση απόψεων. Πρέπει ο καθένας να κάνει διάλογο μέσα σε όρια και όχι εκτός γηπέδου. Εδώ ο κ. Τσούβαλης διάλεξε το θέμα του και αιτιολόγησε πληρέστατα την θέση του. θέση την οποία στηρίζει στους Κανόνες. Για τα άλλα θέματα ας γράψουν οι άλλοι αδελφοί όλα όσα θέλουν να πουν.
Με αγάπη.
Καλή Σαρακοστή.
Πέτρος Οικονόμου
Ιωάννινα
Προς 10:05: σωστά τα λες, αλλά θα βγουν οι διάφοροι φιλοπατριαρχικοί κάλαμοι και θα σου πουν πως αφού πολεμάς το Πατριαρχείο πολεμάς την Εκκλησία! Ήδη ο π.Νεόφυτος αυτό είπε!
Μήπως και ο άγιος αρχιμανδρίτης π.Επιφάνιος πολεμούσε την Εκκλησία επειδή κατηγορούσε τους πατριάρχες για την προδοσία τους; Εκεί οδηγεί η στρεβλή συλλογιστική τους! Μάλιστα ο π.Επιφάνιος έλεγε πως είναι ευλογημένα τα στόματα και οι γραφίδες που στηλιτεύουν τα παραστρατήματα του "μεγάλου" Αθηναγόρα!
Προς «a»:
Εγωιστής δυστυχώς είμαι. Το «Εφ. Ανθλγός» όμως, δεν το παρουσιάζω «μετά στόμφου» για αυτοπροβολή αλλά επειδή εγώ το αισθάνομαι ως ιδιαίτερη τιμή. Υπηρέτησα ως ΔΕΑ όχι για να το προβάλλω αλλά επειδή το ένιωσα τιμή μου να υπηρετήσω τη θητεία μου με αυτό το αξίωμα.
Δημοσίευση σχολίου