Κληρονομιά
και Δόξα
Δυο
και πλέον χιλιάδες χρόνια τώρα,
εκούσια
σ’ αυτή τη γη, Χριστέ, γεννιέσαι,
κι
απάνθρωπα, οι άνθρωποι, εμμένουν να σε διώχνουν.
Πόσα
καρφιά το σώμα Σου αντέχει;
Πόσα
ραπίσματα, κολαφισμούς,
το
πρόσωπό Σου εμπτυσμούς θ’ ανέχεται;
Πόσες
φορές θα χρειαστεί
στη
γη αυτή, Χριστέ, να έρθεις;
Όσες
φορές κι αν γεννηθείς,
τον
Βαραββά θα επιλέξουν πάλι.
Μια
φάτνη υγρή κι ένας σταυρός.
Αυτά
είναι το βιος Σου,
η
δόξα Σου και η κληρονομιά Σου.
Στάχυς
6 σχόλια:
Επίκαιρο για αυτές τις μέρες.
Αφυπνιστικό για αυτοεξέταση.
Συνεχίζεις να γράφεις για πνευματικά θέματα. Σε όλες τις εποχές η εκκλησία έχει τους δικούς της ποιητές. Είσαι συνεχιστής του Βερίτη, του Μπολέτση και άλλων.
Καλό Πάσχα.
Aπλώς υπέροχο....!!!!
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΣΤΑΧΥ.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Πολυ βαθυ, πονετικό και συγκινητικο..
Ευχαριστουμε
Θαλεια
Εξαιρετικό Στάχυ!
Συνέχισε!
Δημοσίευση σχολίου