Τα όσα διαδραματίζονται αυτές τις ημέρες με άξονα το Δημοψήφισμα της
επόμενης Κυριακής 5 Ιουλίου 2015 ίσως αποτελούν το πιο αποφασιστικό βήμα της
εποχής των μνημονίων.
Βήμα προς τον γκρεμό ή προς τα εμπρός, προς ένα καλύτερο αύριο; Η πραγματικότητα
θα δείξει….
Η κυβέρνηση που ανέλαβε μετά τις Εκλογές του Ιανουαρίου πήρε εντολή από τον
Λαό να αλλάξει τις δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Τα δύο Κόμματα
που στηρίζουν την Κυβέρνηση Αλέξη
Τσίπρα(ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ) αντιπροσωπεύουν ένα περίπου 41% του εκλογικού
Σώματος, ποσοστό ούτε μεγάλο ούτε όμως και ασήμαντο, αν σκεφτούμε ότι αυτό το
ποσοστό είχε η Κυβέρνηση Σημίτη την
περίοδο 1996-2000, όταν μας έστελνε απροετοίμαστους στην μεγάλη δοκιμασία του
Ευρώ.
Η κυβέρνηση που ανέλαβε μετά τις Εκλογές του Ιανουαρίου πήρε εντολή να
διαπραγματευτεί με τους τρεις Εταίρους(που ονομάστηκαν θεσμοί)και να επιτύχει
καλύτερα αποτελέσματα. Οι νηφάλιοι Έλληνες ήταν στο πλευρό της και περίμεναν
ότι οι τρεις Θεσμοί θα έβλεπαν ότι η άκριτη επιβολή των Μνημονίων οδηγούσε σε
τρομερά αδιέξοδα και δεν υπήρχε περίπτωση ανάταξης της Οικονομίας της Ελλάδος.
Το Χρέος παρέμενε σε μεγάλο ποσοστό, οι Άνεργοι ήσαν ανοικτή πληγή και η
εξαθλίωση των Μεσαίων, κυρίως, στρωμάτων συνεχιζόταν.
Επομένως θα έβρισκαν την εύκολη λύση και θα
έπαιρναν νέα μέτρα, αλλά όμοια με αυτά που είχαν ήδη ληφθεί ως σήμερα:
περικοπές μισθών και συντάξεων, αύξηση φορολογίας και ΦΠΑ, νέα λεηλασία των
εισοδημάτων μέσω ΕΝΦΙΑ κλπ. Τα είδαμε και τα διαβάσαμε όλοι αυτά τα μέτρα.
Ο κίνδυνος για την Κυβέρνηση Τσίπρα ήταν ότι αν ενέκρινε τα νέα αυτά
μετρά(άσχετα αν τα βάφτιζαν ή όχι Μνημόνιο), θα δεχόταν την δίκαιη ή την
υπερβολική οργή πολλών πολιτών, ενώ όσοι
την ψήφισαν μέσω ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα χαρακτηρίζονταν «Τσολάκογλου», «πράκτορες
του Σόιμπλε» κλπ. Το ίδιο έργο που είδαμε με τους πρώην Πρωθυπουργούς Παπανδρέου,
Σαμαρά-Βενιζέλο δηλαδή.
Και γύρω από αυτούς τους (δικαίως ή αδίκως)εξοργισμένους είναι όσοι
επενδύουν στην χρεωκοπία (η …Συμμορία της Δραχμής, όπως …ειπώθηκε) ή όσοι πιστεύουν
ότι θα συνεχίζουν να πλουτίζουν κλέβοντας σε καιρούς δυστυχίας ή εξαθλίωσης,
άσχετα αν οι συμπατριώτες τους αυτοκτονούν η φεύγουν μετανάστες(για να έλθουν
στην χώρα νέοι εξ Ανατολής …κάτοικοι, μουσουλμάνοι κατά προτίμηση).
Και τι έπρεπε να κάνει η Κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα;
Ή θα διέλυε την Κυβέρνηση και το Κόμμα του (όπως έγινε με το ΠΑΣΟΚ, που
εξαερώθηκε, την ΔΗΜΑΡ, τον ΛΑΟΣ και τα άλλα Κόμματα που ισοπέδωσε ο
οδοστρωτήρας των Μνημονίων) ή θα διέλυε την χώρα οδηγώντας την σε ένα νέο
αδιέξοδο με λύσεις ούτως ή άλλως κακές. Δύσκολο δίλημμα….
Προτίμησε να…. πετάξει την μπάλα στον Λαό, δηλαδή το Εκλογικό σώμα, με το
Δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής. Τον Λαό που όλοι οι κόλακες ανάγουν σε
...κυρίαρχο, αλλά δεν θέλουν να ακούσουν την γνώμη του μέσω ενός Δημοψηφίσματος
(για να μην θυμίσουμε στους τυχοδιώκτες από τους υπερασπιστές του τωρινού
Δημοψηφίσματος τι έλεγαν με μίσος και πάθος για την συλλογή υπογραφών επί
Χριστοδούλου για την αναγραφή του θρησκεύματος).
Και μετά; Δεν είμαστε μελλοντολόγοι, αλλά
η αδιέξοδη κατάσταση θυμίζει την επιλογή : ευθανασία τώρα ή μαρτυρικός
θάνατος μέσα σε 5 έτη….
Η απάντηση δική μας την ερχόμενη Κυριακή…
Γεώργιος Κουρκούτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου