Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ .

Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στήν Πάτρα. Ἐπίκεντρο τοῦ ἑορτασμοῦ ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Τιμίου Προδρόμου τῆς Κάτω Ἀχαΐας.
Στόν πανηγυρικό Ἑσπερινό, ἐχοροστάτησε ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ὁ ὁποῖος ὡμίλησε περί τῆς δυνάμεως τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ καί τῆς Σταυροαναστάσιμης πορείας τῆς Ἐκκλησίας μας.
 Ἀνήμερα ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στή σχέση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Τίμιο Σταυρό καί στήν δύναμη τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία παρεμβάλλεται γιά νά διαρρήξῃ αὐτή τήν σχέση ἀνάμεσα στόν ἄνθρωπο καί τόν Θεῖο Ἐσταυρωμένο.






Ἐπίσης, ἐτόνισε ὃτι τό μήνυμα τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ ὁποία διά τῆς ταπεινώσεως φθάνει στή θυσία.

Δραττόμενος δέ τῆς εὐκαιρίας, τῆς παρουσίας πολλῶν Πολιτικῶν στήν Θεία Λειτουργία καί ἀναφερόμενος στίς ἐπικείμενες ἐκλογές, ἐτόνισε ὅτι ὅσοι ἔθεσαν ὡς στόχο τῆς ζωῆς τους νά ὑπηρετήσουν αὐτόν τόν Λαό, πρέπει νά εἶναι ἕτοιμοι νά θυσιαστοῦν γιά αὐτόν.
Ἡ ὅποια θέση, εἴτε τοῦ Ἐπισκόπου, εἴτε τῶν Πολιτικῶν Ἀρχόντων κ.λ.π. καταξιώνεται μόνο, ὅταν ὑπηρετεῖς καί μέ πνεῦμα θυσιαστικής διακονίας προσφέρεσαι γιά τόν ἄλλο.
Πέρασαν οἱ καιροί, πού ὅποιοι κατεῖχαν κάποιες θέσεις ὑπηρετοῦντο ἀπό τούς ἄλλους. Τώρα πρέπει νά διακονήσωμε αὐτόν τόν Λαό, αἳροντες τόν Σταυρό τῆς μαρτυρικῆς πορείας γιά νά ζήσῃ ὁ τόπος μας τήν Ἀνάσταση.
Ἄν δέν σκεπτόμεθα καί ἐργαζόμεθα ἔτσι, ἄς ἀφήσωμε ἐλεύθερο τό πεδίο νά ἐργασθοῦν οἱ ἄλλοι.
Ὅποιος, λοιπόν, ἐπιθυμεῖ νά κατέχῃ θέση στήν πολιτική σκηνή, ἄς ἔχει τό πνεῦμα τῆς ἀγάπης πρός αὐτόν τόν Λαό, τῆς ταπείνωσης, τῆς διάθεσης νά ἀνέλθῃ στό Σταυρό, θυσιαζόμενος, γιά νά δῇ ὁ τόπος μας καλύτερες ἡμέρες. Εἰδ’ ἄλλως ἄς μή προχωρήσῃ.
Σέ ὅλες τίς ἱερές ἀκολουθίες συμμετεῖχαν οἱ Τοπικοί Ἄρχοντες, Ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν τοπικῶν Ἀρχῶν καί Φορέων καί πλῆθος κόσμου.
● Ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν καί ὡμίλησε ἐπικαίρως, ἐνῶ τό ἀπόγευμα ἐχοροστάτησε στήν ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στήν Ἱερά Μονή Προφήτου Ἠλιού Πατρῶν.





























6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εκοιμήθη ο π. Νικόλαος Φαναριώτης. Δεν αναρτήθηκε τίποτε! Καθηρημένος ήταν; Όλοι αυτοι που παρελαύνουν στα εκκλησιαστικά ιστολόγια είναι αξιολογότεροι αυτού;

Αναστάσιος είπε...

Προς: 16 Σεπτεμβρίου 2015 - 12:41 μ.μ

Αγαπητέ μου από την 30η Αυγούστου 2015 απουσιάζω εκτός Ελλάδος. Από σας πληροφορήθηκα την εκδημία του αειμνήστου π. Νικολάου. Δεν είχα την ευλογία να τον γνωρίσω προσωπικά, αν και ζούσαμε στην ίδια πόλη. Μία φορά είχα πάει στο ναό του Οσίου Λουκά και απουσίαζε.
Περί της ιερατικής προσωπικότητας του π. Νικολάου άκουγα πολλά από τον αείμνηστο προϊστάμενό μου Κωνσταντίνο Καντζιούρα, που με άλλες Πνευματικές προσωπικότητες των Πατρών εκκλησιαζόντουσαν στον Όσιο Λουκά, και με σεβασμό μιλούσαν για τον π. Νικόλαο.
Κανένας δεν μου έστειλε την πληροφορία της εκδημίας του. Με χαρά μπορώ να δεχθώ στο mail μου κάποιες σκέψεις με αναφορά στην προσφορά του αειμνήστου πατρός από σας.
Είθε πλέον από το επουράνιο θυσιαστήριο να πρεσβεύει υπέρ πάντων ημών.

Ανώνυμος είπε...

Θα συμφωνήσω με τον σχολιαστή των 12:41 ότι η απουσία παντός σχολίου για τον αείμνηστο π. Νικόλαο είναι άλλη μία ηχηρή σιωπή,και φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στο παρόν ιστολόγιο. Τον π. Φαναριώτη τον γνωρίσαμε και του χρωστάμε εσσαεί ευγνωμοσύνη όσοι μας έθρεψε λατρευτικά ολόκληρες δεκαετίες στις μοναδικές πρωϊνές θείες λειτουργίες που συμμετείχαμε και όσοι εργαζόμαστε. Μας δίδαξε με το λιτό, περιεκτικό και γνήσια ορθόδοξο λόγο του και μας στήριξε με τη συνέπεια της ζωής του και την αφοσίωσή του στη λατρεία, ό,τι μοναδικό και πολύτιμο προσφέρει ένας ιερέας. Κρίμα που ούτε νεκρό δεν μπορέσαμε να του πούμε ένα ευχαριστώ, η εκδημία του ήταν μια παροδική είδηδη στα ηλεκτρονικά μέσα άσχετα με τον εκκλησιαστικό χώρο. Ας του επιφυλάσσει ο Δικαιος Κριτής πολλαπλάσια τα ευχαριστώ που για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι αυτή η πόλη δεν γνωρίζει να αποδίδει.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι 38 ετών πάω σε εκκλησίες της Πάτρας ποτέ δεν τον είδα ούτε τον άκουσα τον μακαρίτη. Άγνωστο το όνομά του στην Πάτρα. Ο Θεός να τον αναπαύσει. Εκείνος τον γνωρίζει και θα του προσφέρει τον Παράδεισο.

Ανώνυμος είπε...

Έφυγε Σάββατο βράδυ και η κηδεία έγινε Κυριακή μεσημέρι. Πολύς κόσμος δεν πρόλαβε να το μάθει...

Ανώνυμος είπε...



Ο π. Νικόλαος τα τελευταία κυρίως χρόνια είχε αποσυρθεί.Αλλά και πάντα στήν ζωή του απέφευγε την προβολή κάτι δηλαδή πού δυστυχώς βλέπουμε να κάνουνε σήμερα κάποιοι ιερείς πού τρέχουνε από εδώ, τρέχουνε από εκεί σαν τίς σφήκες, εδώ φωτογραφίες, εδώ εκδρομές, εδώ ανεγέρσεις ναών σε ονόματα Αγίων πού ήδη υπάρχουν στήν πόλη μας δυό και τρείς φορές,προβάλλοντας συνεχώς τον εαυτό τους και τα έργα τους λές και όλοι οι άλλοι αφανείς ιερείς πού όμως κάνουν αθόρυβο έργο, είναι κλασσικοί τεμπέληδες...

Στήν παρακάτω διεύθυνση υπάρχει μία κατάθεση για την ζωή του όπως την βρήκα στήν Romfea, καί πιό κάτω από αυτήν μία άλλη προσωπική αναφορά ενός φίλου και αδελφού, για το διορατικό χάρισμα αυτού του αφανούς κληρικού...

http://www.romfea.gr/diafora/3025-ekoimithi-o-p-nikolaos-fanariotis
=================================

"...Οί μαθητές του στα Σχολεία πού δίδαξε τον εκτιμούσαν καί τον σεβόντουσαν πολύ. Έλεγε κάποιος φίλος πού είχε πάει μιά μέρα να ρωτήσει για το παιδί του στό Σχολείο " Είχα πάει να ρωτήσω για το παιδί μου καί ώς ότου χτυπήσει διάλειμμα βρισκόμουν στό προαύλιο. Η τάξη διδασκαλίας ήταν τότε στο ισόγειο καί φαινόταν απ΄ έξω. Μού έκανε εντύπωση ή στάση του παπούλη όπως τον είδα. Δίδασκε Μαθηματικά . Είχε σηκώσει στόν πίνακα κάποια μαθήτρια κάπως έξαλλα ντυμένη καί αυτός στεκόταν όρθιος κοντά της με σκυμμένο ταπεινά το κεφάλι...Αυτά δεν ξεχνιούνται ποτέ ! Είχε ήθος καί ήταν ένας πραγματικός Χριστιανός παπάς ! Αιωνία αυτού η μνήμη..."
---------------------
Μού έλεγε λοιπόν ο αδελφός αυτός: "Πρό αρκετών ετών ειχα Πνευματικό τον π. Νικόλαο αλλά σε ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα τεκνογονίας ο π. Νικόλαος δυσκολευόταν να μου δώσει μιά κατεύθυνση. Τίς μέρες εκείνες είχα γνωρίσει σε κάποια σύναξη έναν άλλον γνωστό Πνευματικό καί είχα ενθουσιασθεί με την χάρη τού Θεού πού είχε επάνω του. Ήθελα να τον έχω για Πνευματικό αλλά δεν ήθελα να φύγω έτσι ξερά από τον π. Νικόλαο. Τί να κάνω τώρα; Πάω λοιπόν κάτω από την εικόνα του Χριστού στό σπίτι μου, κοιτάζω τον Χριστό και τού λέω αδελφικά:" Χριστέ μου θέλω να πάω στόν πατέρα...Χ, αλλά δεν θέλω να στενοχωρήσω καί τον π. Νικόλαο. Πές του ΕΣΥ, να μού πεί ο ίδιος να πάω στόν πατέρα... Χ . Νά μή πώ δηλαδή το όνομα μόνος μου". Έτσι απλά καί με τον Χριστό αδελφικά! Τήν επόμενη λοιπόν φορά πού πήγα στόν π. Νικόλαο μού λέει ο ίδιος: " Για τό πρόβλημά σου εγώ δεν μπορώ να σού δώσω λύση. Θά πάς στόν πατέρα...Χ" !!! Αυτός ήταν ο πατέρας Νικόλαος Φαναριώτης καί αιωνία αυτού η μνήμη !

Αττικός