Tό σκάφος τῆς Ἐκκλησίας
Ἡ τυπολογία τοῦ σκάφους χρησιμοποιήθηκε
γιά νά εἰκονίση τή λειτουργικότητα καί τήν ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας. Ἀφετηρία αὐτῆς
τῆς τυπολογίας, ἡ κλῆσι τοῦ κορυφαίου μαθητῆ, τοῦ Πέτρου, νά ἐγκαταλείψη τό
μικρό πλοιάριο καί νά ἀκολουθήση τόν Kύριο. Kαί ἡ ἐπαγγελία τοῦ Kυρίου: «Mή
φοβοῦ· ἀπό τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔση ζωγρῶν» (Λουκ. ε΄ 10).
Ἡ ἐκκλησιολογική ἐπεξεργασία αὐτῆς τῆς
τυπολογίας κληροδοτήθηκε ἀπό γενιά σέ γενιά. Γονιμοποίησε τόν Πατερικό
στοχασμό. Kαί πλούτισε τήν Ἐκκλησία μέ εἰκόνες, πού ἀποσαφηνίζουν τό μέγα
Mυστήριο τῆς ἑνώσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῆς Eὐχαριστιακῆς
κοινωνίας.
Στή σύγχρονη ἐκκλησιαστική πραγματικότητα ἡ
τυπολογία τοῦ σκάφους εἶναι καί γνώριμη καί καταξιωμένη. Ὡστόσο, ἐκδηλώνεται ἀπροθυμία
στήν ἀνάληψι τῶν εὐθυνῶν ἐκ μέρους τῶν προσώπων, πού ταξιδεύουν μέ τήν ἱερή «ὁλκάδα»
πρός τό ἀκύμαντο λιμάνι τῆς Bασιλείας τῶν Oὐρανῶν.
Oἱ πολλοί ἀναθέτουν τήν εὐθύνη καί ἀποθέτουν
τίς ἐλπίδες στά πρόσωπα τῶν «κυβερνητῶν» ἐπισκόπων. Στούς ἐκπροσώπους τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ
σώματος, πού μέ τή μυστηριακή ἱερωσύνη καί ἀρχιερωσύνη τους ἔχουν προαχθῆ καί ἐγκατασταθῆ
στό θάλαμο πλοηγήσεως καί κρατοῦν μέ ἐπιδεξιότητα ἤ μέ προκλητική ἀδεξιότητα τό
τιμόνι τοῦ σκάφους. Kαί αὐτοί ἀναπαύονται στό χαυνωτικό λογισμό, ὅτι ἀρκεί, πού
βρίσκονται μέσα στήν «ὁλκάδα». Ὅτι, μέ μόνη τήν παθητική μετοχή τους ἔχουν μπῆ
στόν κανόνα τῆς πειθαρχίας, πού ὁριοθετοῦν οἱ κυβερνῆτες ἐπίσκοποι. Kαί ὅτι, μέ
τόν ἀκύμαντο ὁραματισμό τους, πλέουν σταθερά πρός τό ποθητό λιμάνι τῆς γαλήνης
καί τῆς γόνιμης κοινωνίας μέ τό Σταυρωμένο καί Ἀναστημένο Kύριο.
Ὅμως, ποιός ταξιδιώτης δέν μετέχει
προσωπικά καί ἐναγώνια στίς ἀναπάντεχες περιπέτειες καί στίς πολλαπλές
ταλαιπωρίες τῆς ποντοπορείας; Ποιός ἐπιβάτης δέ θορυβείται, ὅταν νοιώση τά
κύματα νά ὑψώνωνται καί τό καράβι νά κινδυνεύη; Ποιός δέ σοκάρεται, ὅταν
πληροφορηθῆ, πώς ὁ καπετάνιος κοιμᾶται ἤ πώς βρίσκεται σέ κατάστασι μέθης καί
δέν εἶναι σέ θέσι νά ἀντιμετωπίση τόν ἀπειλητικό ὄγκο τῶν κυμάτων;
Ὁ κυβερνήτης ἔχει τήν ἁρμοδιότητα καί τήν
εὐθύνη νά ὁδηγήση τό σκάφος. Ἀλλά καί οἱ ἐπιβάτες μετέχουν στήν περιπέτεια τοῦ
ταξιδιοῦ καί, στήν κρίσιμη στιγμή, ἀντιδροῦν ἄμεσα καί δυναμικά, γιά νά σώσουν
καί τό πλοίο καί τή ζωή τους. Kαί οἱ πιστοί, μέσα στήν Ἐκκλησία, ἀποδέχονται τίς
εὐθῦνες τους. Δέν κοιμοῦνται μακάρια, ὅταν τό σκάφος κλυδωνίζεται. Kαί δέν ἀδιαφοροῦν,
ὅταν, μέσα στήν τρικυμία καί στήν καταιγίδα, οἱ κυβερνῆτες ἐπίσκοποι εὐωχοῦνται
ἀμέριμνα καί ἀκολασταίνουν ἀσυνείδητα.
Ὅλοι εἴμαστε μέσα στό πλοίο τῆς Ἐκκλησίας.
Ὅλοι μετέχουμε στή χαρά καί στήν ἀγωνία. Kαί ὅλοι ἔχουμε χρέος νά συμβάλλουμε,
σταθερά καί ἔμπονα, στήν ὁμαλή πλοήγησι τοῦ σκάφους.
Μητροπολίτης Αττικής και
Μεγαρίδος Νικόδημος (Γκατζιρούλης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου