Πρώτη προβολή της ταινίας μεγάλου μήκους «Έξοδος 1826» από το «Κοινοτικόν»

Το «Κοινοτικόν» προβάλλει στο «Λιθογραφείον», σε πρώτη προβολή, την ταινία μεγάλου μήκους του Βασίλη Τσικάρα, «Έξοδος 1826» (παραγωγή 2016)

Λίγα μόλις χρόνια πριν συμπληρωθούν δυο εκατονταετίες από την έναρξη του τιτάνιου απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων το 1821, το «Κοινοτικόν» αποφάσισε να τιμήσει τη φετινή επέτειο με μια ταινία που αφηγείται πώς οι απλοί άνθρωποι του λαού μας παράτησαν οικογένειες και σπίτια, οπλίστηκαν και συγκρούστηκαν μέχρι θανάτου με τον Τούρκο κατακτητή. Μοναδικό έπαθλό τους η Λευτεριά.

Η ταινία «Έξοδος 1826» σε σενάριο και ιστορική έρευνα του θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Βασίλη Τσικάρα, αφηγείται την πραγματική ιστορία 120 ανδρών από τη Σαμαρίνα Γρεβενών που το 1826 έφυγαν από το χωριό τους για να βοηθήσουν τους πολιορκημένους Μεσολογγίτες.
Πρόκειται για μια ιστορία μυθοπλασίας, βασισμένη όμως σε διασωθέντα ιστορικά στοιχεία και στην προφορική παράδοση, όπως είναι και το πασίγνωστο δημοτικό τραγούδι «Παιδιά της Σαμαρίνας». 

Πρόκειται για μια ανεξάρτητη παραγωγή, που γυρίστηκε χωρίς λεφτά από το κράτος με τη βοήθεια και την αγάπη πολιτιστικών Συλλόγων και απλών ανθρώπων που πρόσφεραν από στολές και όπλα εποχής μέχρι και την αυτοπρόσωπη συμμετοχή ως βοηθητικοί ηθοποιοί.

Η ταινία θα προβληθεί στο Θέατρο Λιθογραφείον (Μαιζώνος 172 και Τριών Ναυάρχων, Πάτρα) τηνΤετάρτη 22 Μαρτίου στις 20:00 και την Παρασκευή 24 Μαρτίου δυο προβολές, στις 20:00 και 22:00. 

Τιμή εισόδου 5 ευρώ (κανονικό) και 3 ευρώ (φοιτητές, μαθητές, άνεργοι, πολύτεκνοι)

Κρατήσεις στα: 2610-328394 (Θέατρο Λιθογραφείον) ή στην ηλ. διεύθυνση koinotikon@gmail.com (Κοινοτικόν)

[…]Αν περιμένετε να δείτε μάχες γεμάτες ειδικά εφέ και χιλιάδες κομπάρσους, θα διαψευστείτε. Ο Τσικάρας αποφάσισε να αποδώσει την ιστορία όπως αυτή έλαβε χώρα. Ταλαιπωρία, άγχος, φόβος, μοναξιά. Ήρωες του '21 που δεν ήταν δίμετροι παλικαράδες που τρώγανε δέκα Τούρκους στην καθισιά τους, αλλά απλοί άνθρωποι, βοσκοί και ψαράδες, ψηλοί, κοντοί, χοντροί κι αδύνατοι, που βάλανε μια στολή, πήρανε ένα κουμπούρι και πήγανε στον πόλεμο για να σώσουν την πατρίδα τους και τις οικογένειες τους. Η Έξοδος λοιπόν είναι η αποτύπωση της δικής τους ιστορίας, μέσα από τα δικά τους μάτια. Δεν περιέχει μεγαλοστομίες, δεν περιέχει Έλληνες στρατιώτες να σκοτώνουν με 2 μαχαιριές 5 Τούρκους. Δεν περιέχει ρομάντζο και υποσχέσεις αιώνιας αγάπης μεταξύ των πρωταγωνιστών. Δείχνει ανθρώπους που αποφάσισαν συνειδητά να πάνε στον θάνατο για την πατρίδα τους[...]

Πρ. Νικολαΐδης, The Huffington Post, 10/3/2017

[...] 

Μην πείτε πως μωρέ λαβώθηκα, (δις)

βαριά για να πεθάνω, μωρέ παιδιά καημένα,

βαριά για να πεθάνω, κι ας είστε λερωμένα.

Να πείτε πως μωρέ παντρεύτηκα, (δις)

πήρα καλή γυναίκα, μωρέ παιδιά καημένα,

πήρα καλή γυναίκα, κι ας είστε λερωμένα.

Την πέτρα έχω μωρέ πεθερά, (δις)

τη μαύρη γης γυναίκα, μωρέ παιδιά καημένα,

τη μαύρη γης γυναίκα, κι ας είστε λερωμένα.

 [...]

(Απόσπασμα από το δημοτικό τραγούδι "Παιδιά της Σαμαρίνας")