ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ
ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ 1ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ
Με αισθήματα ιστορικής
υπερηφάνειας γιορτάζουμε τις περίλαμπρες εθνικές μας επετείους της Ελληνικής
παλιγγενεσίας του 1821 και του απελευθερωτικού μας αγώνα του 1955-59.
Οι αγώνες τού Ελληνισμού από την
αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ανέδειξαν την Ελλάδα ως το λίκνο της Ελευθερίας και
τον ελληνικό λαό ως τον φορέα τού πιο αγωνιστικού φρονήματος για την Ελευθερία
του. Το 21 αποτελεί την ιστορική και χρεωστική συνέχεια αυτών των αγώνων. Και
σίγουρα είναι το πιο μεγάλο κοσμοϊστορικό γεγονός τού δεκάτου ενάτου αιώνα. Όλα
τ’ άλλα τα έχει σκεπάσει η λήθη της Ιστορίας, ενώ αυτό αποτελεί το πιο λαμπρό
ιστορικό στάδιο, μέσω του οποίου οι Έλληνες εισήλθαν στην αθανασία της
Ιστορίας.
Γι’ αυτό, όταν κανείς εμβαθύνει
στο πνεύμα του 21 θα εξαγάγει το συμπέρασμα ότι οι υψηλόφρονες έννοιες του
Ελεύθερου Ανθρώπου και η βιωματική ιδέα της χριστιανικής μας πίστεως ήταν οι
πρωταρχικές αξίες του Ελληνισμού.
Ο κυπριακός λαός, ο οποίος δια μέσου των αιώνων συμπορεύτηκε ιστορικά
με τον υπόλοιπο ελληνικό, εμπνεόμενος από τα ίδια ιδανικά και ακολουθώντας το
παράδειγμα των ηρώων της εθνικής μας παλιγγενεσίας, ύψωσε υπερήφανα το ανάστημά
του και απαίτησε από τους Άγγλους κατακτητές την ελευθερία του.
Στη μακραίωνη και πολυκύμαντη
ιστορία του ο απελευθερωτικός μας Αγώνας του 55-59 υπήρξε η ενδοξότερη
περίοδος. Ο λαός μας συμμετέσχε σύσσωμος και βάδισε την ιστορική του πορεία για
την κατάκτηση της Ελευθερίας του, με ευψυχία μοναδική και αξιοθαύμαστη. Στον
αγώνα εκείνο, όντως, διέλαμψαν όλες οι Αρετές τού Ελληνισμού, ιδιαίτερα οι
αρετές της αυτοθυσίας και του ηρωισμού.
Δυστυχώς τη μυρσίνη και τη δάφνη
τού ένδοξου εκείνου αγώνα μας, για τον οποίο έχουμε κάθε δικαίωμα να νιώθουμε
υπερήφανοι, αντικατέστησε η προαιώνια κατάρα της φυλής μας, η διχόνοια με τα
γνωστά τραγικά αποτελέσματα.
Η Εκκλησία Κύπρου, η οποία
εμπνεύστηκε και καθοδήγησε τον επικό εκείνο Αγώνα, αισθάνεται την υπέρτατη
υποχρέωση να παραμείνει στις επάλξεις του χρέους για τη σωτηρία της πατρίδας
μας. Αυτή είναι η αποστολή της δια μέσου των αιώνων.
Σήμερα, 43 χρόνια μετά την εγκληματική εκείνη εισβολή των Τούρκων,
δεχόμαστε και πάλι απειλές, οι οποίες ολοένα και εντείνονται. Πότε με τη γλώσσα
της διπλωματίας και πότε με τη γλώσσα της «ἐπηρμένης όφρύος» του κατακτητή. Σ’
αυτές τις απειλές εμείς προβάλλουμε το ιστορικό μας χρέος, όπως απορρέει μέσα
από το πνεύμα των αγώνων του 21 και του 55.
Γι’ αυτό, ως Εκκλησία, με βαθύ
αίσθημα ευθύνης καλούμε τον λαό μας να
παραμερίσει τις οποιεσδήποτε κομματικές του διαφορές και να συνεχίσει τον αγώνα
του με πνεύμα ομοθυμίας και σταθερής προσήλωσης προς τις διαχρονικές αξίες της
ζωής, όπως έχουν καθιερωθεί μέσω της Ιστορίας μας και μέσω του Ευρωπαϊκού
κεκτημένου. Δεν ζητούμε τίποτε περισσότερο αλλά και δεν δεχόμαστε τίποτε
λιγότερο από αυτές. Αυτή την υποθήκη μας άφησε στην τελευταία του επίσκεψη και
ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος.
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ,
Ευρισκόμεθα ενώπιο τραγικών
ιστορικών καταστάσεων. Οι στόχοι των Τούρκων πραγματοποιούνται ο ένας μετά τον
άλλον. Ήθελαν διχοτόμηση∙ «την πέτυχαν», χωρίς βέβαια την υπογραφή μας. Δεν
είχαν πληθυσμό∙ κουβάλησαν από την Ανατολία και πραγματοποίησαν και τον
δεύτερο. Τώρα έμεινε ο τρίτος και τελευταίος τους στόχος. Να προσδώσουν στο
ψευδοκράτος κρατική υπόσταση. Εδώ πρέπει να τεθεί τροχοπέδη. Δεν πρέπει να
προχωρήσουμε, αν δεν επιτύχουμε μια λύση πραγματικά λειτουργική και βιώσιμη. Σ’
αυτήν επιβάλλεται να αποκλειστεί κάθε έννοια αρνησικυρίας. Σε καμία περίπτωση
δεν είναι νοητό το 82% να εξισώνεται με το 18% και να είναι αιχμάλωτο αυτού.
Όσον αφορά δε το θέμα των εγγυήσεων και της παραμονής τουρκικών στρατευμάτων,
ούτε καν πρέπει να τίθεται στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων.
Κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών της
Μητρός Πατρίδος,
Ως Προκαθήμενος της Εκκλησίας της
Κύπρου θεωρώ χρέος μου να εκφράσω τις ευγνώμονες ευχαριστίες, τόσο εμού προσωπικώς
όσο και σύμπαντος του κυπριακού Ελληνισμού, για την ελληνοπρεπή και σθεναρή
υποστήριξη των απαράγραπτων δικαίων του λαού μας στη δύσκολη αυτή ιστορική του
πορεία για την ανάκτηση των δικαιωμάτων του.
Εξοχότατε, ο κυπριακός λαός σάς
ευχαριστεί, σάς συγχαίρει και σάς ευγνωμονεί. Η αγωνιστική σας στάση προσέφερε
ύψιστες υπηρεσίες σ’ ολόκληρο τον Ελληνισμό και ιδιαίτερα στη μικρή μας
πατρίδα. Συνεχίστε τους αγώνες σας μέχρι την κατίσχυση των δικαίων, και του
μείζονος και του κυπριακού Ελληνισμού.
Η Εκκλησία της Κύπρου είναι δίπλα
σας και ο Θεός έστω μεθ’ Υμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου