Ας μη μας φοβίζη, αν η κοινωνία
φαίνεται γενικώς αποχριστιανισμένη και αν τα κράτη δεν είναι χριστιανικά. Ας μη
μας πτοή ακόμη, αν οι Εκκλησίαι της αύριον χάσουν την οικονομικήν των ευμάρειαν
ή τα μεγάλα οικοδομήματα και τους «χρυσοστολίστους ως Μήδους σατράπας» αρχηγούς
(Παπαδιαμάντης), ή τον μεγάλον αριθμόν οπαδών. «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον»
(Λουκ. Ιβ΄ 32). Σημασίαν έχει, αν ό,τι απομείνη είναι γνήσιον, χωρίς πολιτικά
στηρίγματα, χωρίς έξωθεν υποστηρίξεις. Ας είναι πτωχή και φαινομενικώς αδύναμος
η Εκκλησία του μέλλοντος, αρκεί να έχη τον εσωτερικόν πλούτον και το εσωτερικόν
κάλλος (Ψαλμ. 44, 14). Αυτό θα είναι η δύναμις της και το μεγαλείον της. Αρκεί να
εμπνέεται από τας Αγάπας και τας Κατακόμβας.
Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος
Αρχιμανδρίτης
1 σχόλιο:
Αυτή την δύναμη και το μεγαλείο την γνώριζαν τα πρωτοχριστιανικά χρόνια οι χριστιανοί. Σήμερα την δύναμη την βλέπων στον πλούτο και το χρήμα. Από Εκκλησία των Κατακομβών έγινε Εκκλησία της κοσμικώς δόξας και του χρήματος.
Δημοσίευση σχολίου