Γλυκιά μου Παναγία! - Χρήστος Φωτόπουλος

Γλυκιά μου Παναγία!

Δεκαπενταύγουστος και πάλι αδελφοί μου, συναγερμός ουρανού και γης, πάνδημος Θεομητορική Πανήγυρις, "τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει και τα κάτω τοις άνω συνομιλεί", η Μήτηρ της Ζωής πορεύεται προς Αυτήν Την Ζωή τον Υιό και Θεό Της και πάσα η γη φαιδρώς αγάλλεται επι τη κοιμήση και μεταστάση Αυτής.
"Χαίρε Συ Παρθένε" της ψάλλει και πάλιν και πολλάκις ο ιερός υμνογράφος και σύμπας ο λαός του Θεού, "Χαίρε Συ χριστιανών το καταφύγιον" και πάλι πάντες εν ενί στόματι σε Εσένα λέγομεν  το "Χαίρε" Παρθένε.
Αλλά τι το ιδιαίτερο αποτελεί δια εμάς η Παναγία αγαπητοί μου αδελφοί, ώστε συνεχώς να της ομιλούμε, συνεχώς να την χαιρετίζουμε και συνεχώς αιώνες τώρα να καταφεύγομεν σε Αυτήν;
-Πρώτον δι' ημάς είναι η Προστάτίδα του Γένους μας!
Από την εποχή εκείνη την ένδοξον τε και λαμπράν ότε Κωνσταντίνος ο Αυτοκράτωρ αφιέρωσε την Βασιλίδα των Πόλεων εις την Μητέρα του Σωτήρος Χριστού, η Παναγία ήταν και είναι δια το Γένος μας η Προστάτιδα και "Υπέρμαχος Στρατηγός του. Προστάτευσε η Παμμακάριστος Δέσποινα πολλές φορές ημάς τους Έλληνας από κινδύνων αλλοτρίων και βάστασε στα άχραντα χέρια Της τον πονεμένο Λαό μας.
-Δεύτερον δι' ημάς είναι η Παραμυθία μας!
Ποιός απαράκλητος άνθρωπος, ποιός ασθενής και ποιά θλιμμένη ψυχή δεν κατέφυγε στην Κυρία Θεοτόκο και δεν εύρε παρηγοριά στον πόνο και στην θλίψη του; Άλλωστε Αυτή είναι η Παυσολύπη και η Χαρά μας, η Ελπίδα και Παρηγοριά μας, το αποκούμπι μας στα δεινά και το φως στο σκοτάδι μας. Ποιός δεν την φώναξε στον πόνο του λέγοντάς Της "Μάνα μου, Παναγία μου" και η Κεχαριτωμένη Κόρη δεν άνοιξε τα Σπλάχνα της Μητρικής αγκαλιάς Της και δεν το εναγκαλίσθηκε;
-Τρίτον δι' ημάς είναι το καύχημα μας!
Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι η προσφορά του ανθρωπίνου Γένους προς τον Θεόν δια την Σωτηρία του κόσμου, για Αυτήν καυχόμαστε και χαιρόμαστε Χαράν μεγάλην, δια την Κυρά(Αρχόντισσα) των ανθρώπων η οποία έγινε Μάνα του Θεού και Μάνα όλων μας.
Αδελφοί μου, η Παναγία μας είναι ολόδική μας, ο λαός μας Την αγαπά σφόδρα και εκείνη αγαπά τον λαό Της, μονίμως στέκεται πλάι του και στα πικρά και στα γλυκά, και στα δύσκολα και στα εύκολα, και στις χαρές και στις λύπες του, του σφουγγίζει τα δάκρυα στην ασθένεια και στην ώρα του πόνου του και εκείνος ο λαός μας προστρέχει στην Χάρη Της δια να βρεί Παρηγοριά και Ίαση!
Ο λαός των Ορθοδόξων Ελλήνων την τιμά ως Μεγαλόχαρη στην Τήνο, ως Εκατονταπυλιανή στην Πάρο, ως Σουμελά στον Πόντο και στο Βέρμιο Ιμαθίας, ως Εικοσιφίνισσα στην Δράμα, ως Αγιάσου στην Λέσβο και ως Γηροκομίτισσα εδώ στην Πάτρα, και ξέρει αυτός ο λαός μας οτι η Παναγία και από προσφυγιά ξέρει, και από πόνο ξέρει, και από φτώχεια ξέρει και από όλα τα δεινά του κόσμου αυτού και όμως εκείνη είναι Χαρά και Φώς τα οποία δίδει και εις ημάς. "Γλυκιά μου Παναγία"λέγει κάθε ελληνική ψυχή και κατεβάζει τον ουρανό ολόκληρο, αφού η κραυγή ικεσίας του αντιλαλεί σε ουρανό και γη!
Αδελφοί μου, ας κατακλείσουμε αυτές τις ταπεινές σκέψεις με την δέηση του Μεσολογγίτη ποιητή Κωστή Παλαμά προς την Γλυκιά Παναγία μας η οπία δέηση είναι δική μας θερμή προσευχή. Της λέγει λοιπόν ο ποιητής

"Δέσπονα κανένα φόρεμα την γύμνια μου
δεν φτάνει να σκεπάσει
...........…........................
Πρόστρεξε, Μυροφόρα
Μονάχα Εσένα πίστεψα και λάτρεψα μονάχα Εσένα,
από τα πρωτινά γλυκοχαράματα και ως τώρα μεσ' στα αιματοστάλαχτα μιας οργισμένης δύσης,
Δέσποινα, στήριξε με Εσύ
Και μη μ' αφήσεις..........." Αμήν!

Χρήστος Φωτόπουλος