Μνήμη της Αγίας Γλυκερίας (13 Μαΐου)

Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Μάρτυρος Γλυκερίας και του Οσίου Σεργίου του Ομολογητού.

Η Αγία Γλυκερία γεννήθηκε στην Τραϊανούπολη, της Δυτικής Θράκης, τον 2^ο αιώνα μ.Χ. Όταν ο ηγεμόνας Σαβίνος πληροφορήθηκε την έντονη χριστιανική της δράση, την κάλεσε ενώπιόν του. Η Γλυκερία εμφανίστηκε με θάρρος, αφού προηγουμένως σημείωσε το σχήμα του Σταυρού στο μέτωπό της. Η πράξη αυτή εξαγρίωσε τον ηγεμόνα. Την οδήγησε στο ναό των ειδώλων, για να προσευχηθεί και να θυσιάσει στο Δία. Η Αγία προσευχήθηκε, αλλά η δύναμη της προσευχής της συνέτριψε το είδωλο του θεού Δία.

Τότε, εξαγριωμένοι οι ειδωλολάτρες την λιθοβόλησαν με μανία. Όμως, ούτε μια πέτρα δεν την άγγιξε, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύσουν στον Αναστημένο Ιησού Χριστό. Την βασάνισαν, την φυλάκισαν και την έριξαν στα άγρια θηρία μέχρι που θανατώθηκε. Το ιερό λείψανό της ενταφιάστηκε μετά από πολλές κακουχίες στη Δυτική Θράκη.

Τις ηρωίδες γυναίκες, που με απαράμιλλη καρτερία υπέμειναν τότε, το ίδιο και σήμερα, βάσανα και μαρτυρικό θάνατο, τις εμπνέει, χωρίς αμφιβολία η χάρη του Παναγίου Πνεύματος και η πίστη στον Αναστημένο Ιησού Χριστό.

Ο Όσιος Σέργιος, τον οποίο επίσης εορτάζουμε σήμερα, καταγόταν από επίσημη και ευσεβή οικογένεια και ήταν πατέρας του Μεγάλου Φωτίου, ο οποίος τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου και αδελφός του Πατριάρχου Ταρασίου, ο οποίος τιμάται στις 25 Φεβρουαρίου.

Ο τότε εικονομάχος αυτοκράτορας Θεόφιλος (829 – 842 μ.Χ.), δεν δίστασε να τον συμπεριλάβει στους διωγμούς που έκανε, μαζί με τους μοναχούς, και οικογενειάρχες. Έτσι και ο Σέργιος, καταγγέλθηκε σαν ένθερμος υποστηρικτής των αγίων εικόνων. Τον έφεραν λοιπόν μπροστά στον αυτοκράτορα, και αυτός προσπάθησε με κάθε τρόπο να αλλάξει το φρόνημα του Σεργίου. Μάταια όμως. Ο Σέργιος με σταθερότητα είπε, ότι δεν μπορεί να ευχαριστήσει τον βασιλιά του, προδίδοντας τον μεγάλο Βασιλιά όλης της δημιουργίας, Ιησού Χριστό. Τότε ο Θεόφιλος, δήμευσε όλα τα υπάρχοντα του Σεργίου και τον φυλάκισε. Κατόπιν εξορίστηκε μαζί με τη γυναίκα του Ειρήνη και τα παιδιά του. Όλοι τους φτωχοί πλέον, υπέφεραν πολλές ταλαιπωρίες. Δεν μετάνιωσαν όμως, αλλά ήταν ευχαριστημένοι διότι δοκιμάζονταν και υπέφεραν χάρη της Αγίας Ορθοδοξίας.

Τον Σέργιο βρήκε ο θάνατος, μακριά από τη γυναίκα και τα παιδιά του. Όμως πέθανε με την πεποίθηση, ότι παρέμεινε σταθερός για την αγάπη του Χριστού έως το τέλος.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου