Περί λογοκρισίας - Νίκος Τσαγκάρης

Αγαπητέ Αναστάσιε, σε ευχαριστώ για την (ετεροχρονισμένη) λογοκρισία που μου επέβαλες, ώστε να μη μένει η παραμικρή αμφιβολία για το πώς αντιλαμβάνεσαι, αφενός την έννοια της  δημοκρατικότητας και του πλουραλισμού στο δημόσιο διάλογο της ιστοσελίδας σου, αλλά αφετέρου και την έννοια του ήθους που διαπνέει το γνήσιο πατροπαράδοτον σέβας. 

Ει κακώς έγραψα, λοιπόν, μαρτύρησον περί του κακού. Ει δε καλώς, τι με φιμώνεις; Τι περισσότερο, αλήθεια, έγραψα από όσα υποστηρίζει ο ευλαβής κληρικός στο άρθρο του και τα οποία ασμένως έσπευσε να επικροτήσει το σύνολο αυτών που θέλησαν να σχολιάσουν; Μήπως πάλι παρεκτράπην, χρησιμοποιώντας απρεπείς εκφράσεις; Νομίζω πως αν συγκρίνεις τους ισχυρισμούς του κληρικού με τα όσα εγώ έγραψα, θα δεις ότι κινούνται στην αυτή ακριβώς γραμμή και λογική, την οποία, αν προεκτείνουμε στις ακρότατες συνέπειές της, θα καταλήξουμε αναπόφευκτα στην ενδυμασία ανδρών τε και γυναικών, εντός και εκτός της εκκλησίας, με μπούργκα!

Μήπως αυτή είναι, λοιπόν, η λέξη που σε σκανδάλισε και σου προκάλεσε δυσφορία; Αν αυτό συμβαίνει, όπως πιθανολογώ, τόσο για σένα που έσπευσες να αφαιρέσεις την παρέμβασή μου, όσο και για εκείνους που έσπευσαν να την (με) λοιδωρήσουν, τότε πολύ φοβάμαι πως η λέξη αυτή λειτούργησε τρόπον τινά ως καθρέφτης, στον οποίο μπορεί κανείς να διακρίνει ωμά και αφκιασίδωτα ένα ήκιστα ελκυστικό πρόσωπο, θα τολμούσα να πω - φευ... - ταλιμπανισμού (;), την  ίδια ώρα που εναγωνίως προσπαθεί να το καλύψει με το προσωπείο του δήθεν  "παραδοσιακού", "πατερικού", "γνήσια ορθόδοξου" κ.λπ. Είναι πολύ φυσικό η αποκάλυψη αυτή να προκαλεί έντονο  ψυχικό άγχος και δυσφορία. Οπότε η ευκολότερη λύση δεν είναι άλλη, από την θραύση του καθρέπτη!... 

Αν έχω κάπου άδικο σε αυτά, μπορείς να το επισημάνεις και ταυτόχρονα να επαναφέρεις το σχόλιό μου, ώστε ο καθένας να μπορεί να βγάλει τα δικά του προσωπικά συμπεράσματα, εννοείται αναλόγως των προϋποθέσεων και της ωριμότητάς του. Άλλωστε η παραμονή των επικριτικών σχολίων εν τη απουσία του στόχου τους συνιστά μια νοηματική ασυνέχεια, για όσους λαμβάνουν γνώση της δημόσιας συζήτησης. 

Αλλά και να μην επαναφέρεις το σχόλιο, δεν χάλασε δα κι ο κόσμος... Καλή καρδιά! 

Φιλικά

Νίκος Τσαγκάρης

Οφθαλμίατρος

Επειδή οι γυναίκες είναι ορατές από τους άνδρες στην Εκκλησία, αν και απέναντι, αυτό μπορεί σε κάποιους (ή κάποιες) να διεγείρει τα σαρκικά πάθη. Για το λόγο αυτό καλό θα ήταν να υπάρχει ένα υψηλό χώρισμα ανάμεσα στις θέσεις ανδρών και γυναικών, ώστε να μην υπάρχει οπτική επαφή και επομένως πειρασμοί ένθεν και ένθεν, εκείθεν κι εντεύθεν. Επίσης επειδή η οπτική επαφή ακόμα και μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου ενδέχεται να δίνει στον πονηρό πάτημα για να πειράξει με σαρκικό σοδομικό πειρασμό κάποιες ψυχές, καλό θα ήταν ο καθένας μέσα στην Εκκλησία να καταλαμβάνει μια θέση περίκλειστη (κάτι σαν καμπίνα δηλαδή), ώστε να είναι απερίσπαστα απορροφημένος στη λατρευτική θεία μέθεξη, χωρίς κίνδυνο να επιθυμήσει τον διπλανό του (ή την διπλανή της). Επειδή βέβαια η ναοδομική χωροταξία μάλλον δεν ευνοεί αυτές τις λύσεις, τις τόσο ζωτικής σημασίας ωστόσο, για την αδιατάρακτη μυσταγωγική μέθεξη των πιστών, ίσως μια πρακτικότερη λύση να ήταν η ολόσωμη κάλυψη ανδρών και γυναικών εντός της Εκκλησίας με μαύρου χρώματος ένδυμα, κάτι σαν ράσο δηλαδή, ή μπούργκα. Με δεδομένο βέβαια ότι οι σαρκικοί πειρασμοί ελλοχεύουν και εκτός του Ναού και μάλιστα πολύ περισσότερο εκεί, η κυκλοφορία όλων ανεξαιρέτως των Χριστιανών, ανδρών και γυναικών, εκτός των σπιτιών τους, ίσως να επιβάλλεται να είναι κατά τον τρόπο αυτό. Τέλος, επειδή ακόμα και στα ζευγάρια που είναι δεμένα με τα ιερά δεσμά του γάμου, η διαρκής επαφή του ή της συζύγου εντός της οικίας δύναται να διεγείρει άτακτες κινήσεις της σαρκός και πέραν της νομίμου προς τεκνογονίαν συζυγικής συνευρέσεως, της μόνης θεμιτής και επιτρεπτής, πολύ φοβάμαι πως η ολόσωμη κάλυψη πάντων και πασών με μπούργκα φαντάζει ως η πλέον πρόσφορη και πρακτική λύση που είναι σύμφωνη με την γνήσια ορθόδοξη ευσέβεια.

Κύριε Τσαγκάρη δημοσίευσα το σχόλιό σας (αν και δεν συμφωνούσα με τα γραφόμενά σας) και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έλαβα σχόλια διαμαρτυρίας. Σας μεταφέρω δύο από αυτά που δεν δημοσίευσα μέχρι που αφαίρεσα το σχόλιο σας.

Σοβαρό ατόπημα του διαχειριστή η δημοσίευση του σαρκαστικού σχολίου 9:14 μ.μ., αξιοπεριφρόνητο σε όλα, από ανώνυμο προφανώς που συμπλέει με τα νερά της διαφθοράς της εποχής μας και σαρκάζει κάθε ιερό και ηθικό! Δεν έχει να προσφέρει τίποτα ως αντεπιχείρημα ο συγκεκριμένος ανώνυμος. Τί να πει άλλωστε; Ό,τι δεν τα έκαναν καλά οι άγιοι Πατέρες και η Νέα Εποχή με την ανηθικότητα έχει το δίκαιο; Δεν μπορεί αν το πει αυτό. Και τί προσφέρει; Σαρκασμό ανήθικο! Μόνο σαρκασμό κατώτατου επιπέδου! Σοβαρό ατόπημα του διαχειριστή. Μέσα στα τόσα άλλα, που θα δώσει λόγο στον Δικαιοκρίτη. Μετάνοια. 

Διαβάζοντας το (ειρωνικό) σχόλιο, 10 Ιουνιου - 9,14, καταλαβαίνουμε για ποιό λόγο σήμερα έχουν διαλυθεί και διακωμωδηθεί τα πάντα. Γι αυτό, όχι μόνον ψάλτριες θα δούμε, όχι μόνον συμπροσευχές (ήδη βλέπουμε), αλλά είναι δύσκολο να φανταστούμε τί θα γίνεται στην Εκκλησία μετά από 50 ή 100 χρόνια. 

Δεν έχω αντίρρηση να δημοσιεύσω την διαμαρτυρία σας  και το σχόλιο σας με το ονοματεπώνυμό σας και την ιδιότητά σας χωρίς το τηλέφωνό σας. 

Από την Κύπρο που ευρίσκομαι αυτές της ημέρες σας χαιρετώ. 

  Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω, με ποα λογική θα πρέπει να αποσυρθεί το σχόλιο, επειδή κάποιοι διαφωνούν με αυτό! Να λοιπόν που υπάρχουν και κάποιοι που διαφωνούν με τους αντίθετους. Με την ίδια λογική θα πρέπει να αφαιρέσετε και τα δικά τους σχόλια;

Έπειτα δεν καταλαβαίνω σε τι συνίσταται η δική σας προσωπική διαφωνία. Θα είχε ενδιαφέρον να επισημάνετε επακριβώς τις ενστάσεις σας, ώστε να μπορεί να γίνει συζήτηση επί της ουσίας.

Θα σας παρακαλέσω να δημοσιεύσετε και το πρώτο σχόλιο που αποσύρατε και το δεύτερο που σας έστειλα κατ' ιδίαν και ασφαλώς και αυτό το επικριτικό που μόλις μου κοινοποιήσατε.

Βέβαια η δημοσίευση του δευτέρου σχολίου μου, όπως θα αντιλαμβάνεστε, σας "υποχρεώνει", τρόπον τινά, να τοποθετηθείτε προσωπικά και συγκεκριμένα, ως προς τις ενστάσεις σας.

Όμως, αν είναι προϋπόθεση η δημοσίευση των προσωπικών μου στοιχείων, στο οποίο και συγκατατίθεμαι, γιατί με την ίδια λογική να μην θέτετε την ίδια απαίτηση και προς όλους τους άλλους που έγραψαν ανώνυμα και ιδίως σε εκείνους που εξέφρασαν αντίθεση στις σκέψεις μου και μάλιστα με τη γνωστή αγένεια, που χαρακτηρίζει συνήθως τους κήνσορες του "αντι-οικουμενισμού" και της και καλά  "παραδοσιακότητας";

Πληροφοριακά, και τις δύο παρεμβάσεις μου τις έχω κοινοποιήσει σε ένα αριθμό φίλων, κληρικών και λαϊκών, οι οποίοι και ενοχλήθηκαν από την άκομψη απόσυρση και αναμένουν την αποκατάσταση, που ενδεχομένως τους δώσει την ευκαιρία να παρέμβουν και αυτοί. Αλλά αυτό, αν το κάνουν, είναι δικό τους θέμα.  Από πλευράς μου επαναλαμβάνω την επιθυμία μου να δημοσιεύσετε και τις δύο τοποθετήσεις μου και... σ' όποιον αρέσουμε! Για τους άλλους; Δεν θα μπορέσουμε. 😉

Φιλικούς χαιρετισμούς, καλή διαμονή στη Μεγαλόνησο! 😀