Ποιος μπορεί λοιπόν να σωθεί; - Όσιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής

 Ο νους που είναι θολωμένος απ’ τις πολλές βιοτικές φροντίδες και σκοτισμένος απ’ τις απολαύσεις και τις ηδονές, εύκολα γλιστράει στο κακό, μη μπορώντας να ξεχωρίσει το ψωμί από την πέτρα. Αυτός ποτέ δεν μπορεί να νιώσει τι λογής είναι τα έργα του, καλά ή πονηρά, γιατί ο σατανάς εύκολα τον ξεγελάει. Το γλυκό απ’ το πικρό δεν μπορεί να το ξεχωρίσει. Ανακατεύει άκριτα το μέλι με τ’ αψίνθι… Και ποιος μπορεί να φάει τέτοιο παρασκεύασμα;

– Μα τότε… ποιος μπορεί λοιπόν να σωθεί; ρώτησε μισοαπελπισμένος ο άρχοντας.

– Άκουσε, παιδί μου… Ναι, είναι αδύνατο να σωθούμε μόνοι μας. Αλλά ο Θεός τα πάντα μπορεί να κάνει για τη σωτηρία μας.

Βλέπεις ότι πολλοί άνθρωποι, μολονότι προσφέρουν δώρα και υπηρεσίες στον επίγειο βασιλιά, με μεγάλη δυσκολία πετυχαίνουν αυτό που του ζητάνε. Άλλοι πάλι, χωρίς να του προσφέρουν τίποτα, κερδίζουν τη συμπάθεια και τη βοήθειά του. Έτσι και ο Θεός· άλλους δοξάζει για τα έργα τους, άλλους ελεεί για τη βαθιά τους μετάνοια και άλλους σπλαχνίζεται χάρη στις πρεσβείες των αγίων Του. Πολλούς πάλι τους χτυπάει και τους παιδεύει εδώ, ενώ εκεί τους χαρίζει την αιώνια μακαριότητα, φτάνει να μη γογγύσουν για όσα υποφέρουν.

 Όσιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής