«οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι»
Χειμωνιάτικος ο καιρός, όλοι μαζεμένοι στα σπίτια τους, για να προστατευθούν από το τσουχτερό κρύο. Μόνη παρηγοριά, στην παγωνιά του χειμώνα, μια ζεστή γωνιά του σπιτιού.
Μέσα σ' αυτήν την παγωνιά μια νεαρή Κόρη μαζί με τον ηλικιωμένο συνοδό Της περιφέρονται, ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρουν μια στέγη, ένα χώρο που θα τους φιλοξενήσει και θα τους ζεστάνει.
Απεγνωσμένα όμως ψάχνουν. «Οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι». Όλα κλεισμένα, όλα πιασμένα. Δεν χωρούν πουθενά.
Παρακαλεί ο ηλικιωμένος συνοδός, χτυπά τις πόρτες, η νεαρή Κόρη που συνοδεύει είναι εγκυμονούσα και έχει ανάγκη από ξεκούραση και ζεστασιά.
Δυστυχώς όμως, «οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος...».
Η αγωνία όμως τελειώνει. Βρέθηκε τόπος! Δεν είναι όμως σπίτι, είναι ένα μικρό σπήλαιο. Δεν άνοιξαν την είσοδο άνθρωποι, αλλά βρήκαν ανοιχτή την είσοδο του σπηλαίου και τους υποδέχθηκαν τα άλογα ζώα.
Βρέθηκε, λοιπόν, τόπος να καταλύσουν, η εγκυμονούσα Κόρη και ο ηλικιωμένος συνοδός Της.
Η παρηγοριά από τον παγωμένο χειμώνα ήρθε μέσα σ' αυτό το ταπεινό μέρος.
Έτοιμα όλα μέσα στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Η φάτνη των ζώων έτοιμη να υποδεχθεί το Θείο Βρέφος. Τα ζώα μαζεμένα γύρω από την φάτνη, περιμένουν με αγωνία να Το ζεστάνουν με τα χνώτα τους. Οι Άγγελοι στον ουρανό έχουν αρχίσει το πανηγύρι. Οι βοσκοί περιμένουν τους Αγγέλους να ακούσουν το χαρούμενο μήνυμα. Το Αστέρι ήδη έχει ξεκινήσει το ταξίδι από την Ανατολή, οδηγώντας τους τρεις Μάγους, οι οποίοι φέρνουν δώρα στο Θείο Βρέφος που θα γεννηθεί. Ο ηλικιωμένος συνοδός, ο μνήστωρ Ιωσήφ, περιμένει να γευθεί την χαρά του μυστηρίου. Η μικρή Κόρη έγειρε μέσα στην αγκαλιά του Σπηλαίου να ξεκουραστεί, να ξαποστάσει από την οδοιπορία. Είναι έτοιμη πλέον! Φθάνει η μεγάλη στιγμή που θα γεννήσει το Θείο Βρέφος. Έφτασε η στιγμή που θα Το κλείσει μέσα στην γεμάτη στοργή και αγάπη μητρική αγκαλιά Της.
Όλα έτοιμα λοιπόν. Μοναδικός απών ο άνθρωπος. Κλεισμένος στα «του οίκου του», στις σκέψεις και στα προβλήματά του, δείχνει να αδιαφορεί και να μην περιμένει. Όλοι περιμένουν εκτός του ανθρώπου.
Αυτή, όμως, είναι η αγάπη του Θεού. Έρχεται για τον άνθρωπο. Δεν τον καλεί και δεν τον περιμένει, αλλά Αυτός έρχεται αποκλειστικά γι' αυτόν.
Έρχονται Χριστούγεννα!
Ο Χριστός μας χτυπά την πόρτα συνεχώς για να έρθει στην ζωή μας, αλλά...«οὐκ ην τόπος...».
Έρχονται Χριστούγεννα!
Είναι ευκαιρία για όλους να ετοιμαστούμε, να Τον περιμένουμε κι εμείς μαζί με όλη την υπόλοιπη πλάση.
Αυτή η αναμονή γεμίζει χαρά, ελπίδα, αγάπη, γεμίζει Χριστό στην ζωή μας.
Καλά Χριστούγεννα!
+αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος της Ι. Μονής του Εσφιγμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου