Το ετήσιο Μνημόσυνο του μακαριστού Αρχιεπ. Αυστραλίας κυρού Στυλιανού

 Το Σάββατο, 21 Μαρτίου, τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κυρού Στυλιανού, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο Ρέντφερν του Σίδνεϊ.

Η Θεία Λειτουργία τελέστηκε από τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ. Μακάριο, κεκλεισμένων των θυρών, ένεκα της λήψης εκτάκτων μέτρων για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού, με την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σεβαστείας κ. Σεραφείμ και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μελόης κ. Αιμιλιανού, καθώς και ελαχίστων μελών του στενού συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος του μακαριστού Ιεράρχου.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος δεν έκρυψε τη λύπη του για το γεγονός ότι, εξαιτίας των ιδιαιτέρων συνθηκών που επέβαλε η πανδημία του κορονοϊού, ανετράπη ο αρχικός προγραμματισμός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, ο οποίος περιελάμβανε την τέλεση Πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, την παράθεση γεύματος μετά από το μνημόσυνο και τη διανομή εντύπου αφιερώματος στη ζωή και την προσωπικότητα του αοιδίμου Ιεράρχου, το οποίο εκδόθηκε στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, με κείμενο που επιμελήθηκε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος.

«Μέσα σε ένα κλίμα, το οποίο δεν είναι σε κανέναν μας ευχάριστο, διότι έχει επιβάλει στον πιστό λαό του Θεού να είναι μακριά από την κοινή λατρεία, καλούμαστε σήμερα να τελέσουμε το ετήσιο μνημόσυνο ενός μεγάλου Πρωθιεράρχου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού, ενός ανθρώπου, ο οποίος για 45 σχεδόν χρόνια ποίμανε την τοπική Εκκλησία της Αυστραλίας», ανέφερε στην εισαγωγή του λόγου του ο Σεβασμιώτατος και συνέχισε: «Και την ποίμανε με έναν τρόπο πολύ αριστοτεχνικό, πολύ θεόπνευστο, πολύ ευλογημένο. Με έναν τρόπο που πραγματικά οι επόμενες γενεές το μόνο που θα έχουν να πουν για τον άνθρωπο αυτό είναι ότι η μνήμη του θα είναι όντως αιώνια. Και το μόνο που θα μπορούν να καταθέσουν, εν είδει στεφάνων και ανθέων επί του τάφου του, είναι αιώνια ευγνωμοσύνη προς το σεπτό και μακάριο πρόσωπό του».

Ακολούθως, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος προσεκάλεσε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σεβαστείας κ. Σεραφείμ να εκφωνήσει τον επιμνημόσυνο λόγο, καταθέτοντας την προσωπική, βιωματική μαρτυρία του από την επί πολλά χρόνια διακονία του δίπλα στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό Στυλιανό. Συγκινημένος, ο Σεβασμιώτατος κ. Σεραφείμ έκανε λόγο για έναν πεφωτισμένο ποιμενάρχη, οραματιστή, σοφό και λόγιο, απλό και ευαίσθητο, αυθεντικό και ανυπόκριτο, και συγχρόνως δυναμικό, μαχητικό και ανυποχώρητο όσον αφορά στα δίκαια του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αυστραλίας. Περιέγραψε δε, εν συντομία, το καθοριστικό έργο το οποίο επιτέλεσε κατά τα 44 έτη της ποιμαντορίας του, δια του οποίου, όπως διέκρινε, «αναμόρφωσε την εκκλησιαστική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας και κατέστησε την παρουσία της στην αυστραλιανή κοινωνία τιμωμένη πρωτίστως υπό του λαού της και ευρύτερον υπό των γηγενών Αυστραλών και υπό πασών των αρχών και των εξουσιών αυτής».

Ακόμη, ο Σεβασμιώτατος κ. Σεραφείμ ανέτρεξε στην εποχή της έλευσης του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού στην πέμπτη ήπειρο, μνημονεύοντας την ενθρόνισή του στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, και μεταξύ άλλων υπογράμμισε: «Όντως, ο Αρχιεπίσκοπος, πιστός στην παραγγελία της Μητρός Εκκλησίας, έγινε, κατά πάνδημον ομολογίαν, ο ποιμήν ο καλός, ο οποίος κυριολεκτικώς έδωσε την ψυχή του υπέρ του ποιμνίου, διακονήσας την Εκκλησία με ενθουσιασμό, ειλικρίνεια, θάρρος και ιερό πείσμα».

Μετά από το πέρας του μνημόσυνου, ακολούθησε το Τρισάγιο επί του τάφου του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κυρού Στυλιανού, το οποίο τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος.