Μνήμη των Αγίων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης (10 Ιουνίου)

Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης. 

Η Μάρτυρας Αντωνίνη ήταν μία χριστιανή ηρωίδα, η οποία αποτελούσε ένα τηλαυγή αστέρα της κωμόπολης Καρδάμου, όπου και γεννήθηκε. Προικισμένη με εξωτερική και εσωτερική ομορφιά, ζούσε με εγκράτεια και σεμνότητα, θέτοντας όλες τις δυνάμεις και τις οικονομίες της στη διακονία, την περίθαλψη και ανακούφιση των πτωχών και δυστυχισμένων συνανθρώπων της. Η χριστιανική της διαγωγή και συμπεριφορά καταγγέλθηκε στον έπαρχο Φύστο, ο οποίος τη συνέλαβε και την ανέκρινε.

Η Αγία Αντωνίνη, με ακατάβλητο φρόνημα και φωτισμένη από το Άγιο Πνεύμα, ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό και κάλεσε τον Έπαρχο να μετανοήσει και να βαπτισθεί χριστιανός. Αντί αυτού, αυτός διέταξε να την ρίξουν σε οίκο ανοχής. Όμως, η θερμή προσευχή της Αγίας προκάλεσε τρομερό σεισμό στο σπίτι, με αποτέλεσμα να την διώξουν απ` αυτό.

Ο Φύστος την επανασυνέλαβε και την έριξε σε κάποιο άλλο παρόμοιο κακόφημο σπίτι. Κάποιος όμως χριστιανός, ονόματι Αλέξανδρος, την επισκέφθηκε και τη φυγάδευσε, δανείζοντάς της τα δικά του ρούχα. Έξαλλος ο Φύστος, όταν πληροφορήθηκε το γεγονός, διέταξε την άμεση σύλληψη και των δύο. Μετά την απολογία τους, διέταξε το σκληρό βασανισμό τους. Αφού τούς ακρωτηρίασαν, τους άλειψαν με πίσσα και έριξαν τα σώματά τους στη φωτιά.

Με την καύση των σωμάτων των Αγίων οι διώκτες νόμιζαν ότι έτσι θα κάψουν το πλατύφυλλο και ευσκιόφυλλο δένδρο της Εκκλησίας. Μάταια όμως, γιατί έτσι χάρισαν στον Αλέξανδρο και την Αντωνίνη τους στεφάνους του μαρτυρίου.

Οι Μάρτυρες Αντωνίνη και Αλέξανδρος απέδειξαν ότι η καθαρότητα του σώματος και η αντίσταση του ανθρώπου στις εύκολες ευχαριστήσεις του κόσμου τούτου είναι δυνατή. Αρκεί ο άνθρωπος να αγωνίζεται με πίστη και να επικαλείται τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ώστε να αντιμετωπίζει όλα τα ενδεχόμενα εμπόδια του κόσμου τούτου με ταπείνωση και υπακοή στο θέλημα του Τριαδικού Θεού.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου