Μέσα στη μαγεία της φύσης, στον
εξωτερικό χώρο του παρεκκλησίου του αγίου Νικολάου, η ενορία Κεστρίνης
Θεσπρωτίας τέλεσε κάποιες ημέρες παρακλητικούς κανόνες (μικρό και μεγάλο) στην
Παναγία.
Και ανάμεσα στα δέντρα, με το
δροσερό αεράκι να χαϊδεύει τα πρόσωπά τους, νιώθουν οι πιστοί πως η Παναγία
αποτελεί στην ψυχή τους ένα οικείο πρόσωπο και παραμένει στην καρδιά τους ως η
Μητέρα τους και η Μητέρα του κόσμου.
Και μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, γονατίζοντας, ψιθυρίζουν τ' όνομά της και διώχνουν την απελπισιά.
Και μέσα στη σιωπή, αρχίζει να
ξετυλίγεται μια ακρούλα ονείρου παιδικού, για μια καλύτερη απαντοχή.
Ο π. Ηλίας Μάκος στο σύντομο
κήρυγμά του καλεί τους Χριστιανούς σήμερα, που νέφη λυπηρά καλύπτουν την ψυχή
και την καρδιά μας, αλλά και την κοινωνία και την Πατρίδα μας, να καταφεύγουμε
ταπεινά και ικετευτικά σ' Εκείνη.
Και να αποθέτουμε στη χάρη Της
την ελπίδα και την προσδοκία μας.
Και να την παρακαλούμε να
ξεπλύνει με την ευσπλαχνία της τα καυτά σημάδια των σφαλμάτων μας από μέσα μας.
Να φωτίζει τ' αλαφροπάτημά μας,
πάνω από την επέλαση του σκοταδιού, στην πορεία μας προς τον ουρανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου