ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗ ΤΗΣ ΛΑΠΗΘΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΑ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΣΤΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗ -ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ

 ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗ ΤΗΣ ΛΑΠΗΘΟΥ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΑ

ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΣΤΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗ

Από χρόνια θέλω να γράψω ένα κείμενο για τις αρετές αυτού του βιβλίου. Ο Χαριτωνίδης και ο Γαρπόζης είναι οι πεζογράφοι που βρίσκω να αποτύπωσαν στα πεζα τους με ακρίβεια ψυχής τον προσωπικό παράδεισο που βιώναμε οι νέοι και τα παιδιά προ του 1974.Η βίωση των ετών 1970_1974 μια ατμόσφαιρα ονείρου και ζωής αληθείας. Ο Χαριτωνίδης γράφει την πυρακτωμένη πραγματικότητα με ώριμη βίωση της οδύνης χωρίς καμιά παρέμβαση από κομματικά η προπαγανδιστικά εργαστήρια. Η γραφή του ευτυχώς ενοχλεί τους φαρμακωμένους ιδεολήπτες και τους εραστές της μονομερούς ευκολίας στην αποτίμηση της εν Κύπρω ζωής μετά την εισβολή.
Το βιβλίο το διάβασα σε ένα βράδυ. Είναι γραφή χαρμολύπης πλαι στις ανάλογες του Βενέζη και του Δούκα.
Είναι γραφή δοκιμασίας της πρώτης γραμμής της αιχμαλωσίας και γράφει μαρτυρία αληθείας. Έτσι ήταν εκείνα τα χρόνια δεν τα αλλοιώνει ούτε τα φαντάζεται τα γράφει φιλότιμα βιωμένα.
Απο χρόνια εχω συνειδητόποιήσει πως οσοί πολέμησαν έφηβοι σχεδον στην εισβολή και επέζησαν ζουν με ένα τρόπο πονεμένο ηρωικό και εντονα δημιουργικο. Ως επι το πλείστον ταπεινα χωρίς αρώματα και φωνασκίες.
Ο Γεώργιος Χαριτωνίδης είναι μια από τις πρωτοπόρες φωνές των πεζογράφων που γεννήθηκαν κοντα στα χρόνια του αγώνα. Ήταν παιδιά στην ανεξαρτησία και έφηβοι και είναι η γενια που τους έλαχε ο σταυροαναστάσιμος κλήρος να μαρτυρήσουν τον πόνο και το φως των καιρων εκείνων. Γεώργιε Χαριτωνίδη κράτα καλά στον ασκητικό σου προμαχώνα ήθους και γραφής.
Απο καρδιάς σε ευχαριστω
 
Η ΑΛΗΘΚΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΚΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗ
ΤΟΥ ΛΑΠΗΘΚΙΩΤΗ ΑΔΡΩΠΟΥ
Είναι μιαν μεγάλην αλήθειαν που υπομνηματίζει ο Γιώργος. Στην Κύπρον την πρωτινήν την αρχαίαν που λαλεί τζιαι ο Μιχάλης ο Πασιαρδης απαγγέλλαν οι περίτου.Κάτι ποιήματα άκουες ποτζιει πον τα περίμενες. Τζιαι ύστερα εβάλτησαν να μας φωτίσουν τα μωροκόπελλα να μας ξημάθουν τους παππούες μας
τες γιαγιάες μας. Τούτοί είμαστεν
ρίζα ρωμέικη τζιαν σας αρέσκει.Εν έχουν ούλλοι τζιαι ούλλα την τιμήν τους. Θκυο λέξεις της γιαγιάς που ιστορά ο Γεώργιος ο μάστρος της ιστόρησης βαρουν σας δέκα βολές τζιαι μεινίσκει τζιαι προζύμιν. Ωσπου σε θκιαβάζω μάστρε Γιώρκο θαρκούμε εννα αντέξω ως τη μέραν την καλήν την πολλοπλουμισμένην
Ο Γιώργος Χαριτωνίδης ως οδοδείκτης
Μετά τις αναμνήσεις με πολλά κουκούτσια ο Χαριτωνίδης δεν σιώπησε ως δημιουργός και ως πνευματικός ανθρωπος. Πορεύτηκε με θάρρος την δύσκολη οδό που ορίζει ετσι κι αλλιώς η αιχμάλωσία σε ένα πόλεμο αμυντικό , πόλεμο ιερών και οσίων κόντρα στους ισχυρούς της γης που ετοίμασαν αυτήν την σταύρωση για το νησί μας .Πορεύτηκε ως πρόσφυγα με μια εντιμότητα και το κουράγιο του ριζιμιού ανθρώπου που αληθεύει πέρα από σειρμούς και επ[ιβαλλόμενες προπαγάνδες. Τα βιβλία του είναι σύγκρασις πόνου αναμνήσεων, χαράς και ελπίδας . Συχνά βραχύλογος και λιτός επιμένει να δείχνει τον δρόμο και το μονοπάτι της αλήθειας βιωμένα και το παλιό μας φως που πολλοί πάσκισαν να το σκλαβώσουν και να το κλέψουν από ένα λαό σκληροδούλη και πρωτινό. Οι γραφές που ακολούθησαν το πολύ σημαντικό για την αυτοσυνειδησία μας πρωτο του βιβλίο μυστικά κοινωνούν τα ιερά της Λαπήθου και της νήσου με ένα τρόπο προσωπικό και φωτεινό. Χωρίς επιτήδευση προχωρεί σε μια γραφή οδοδείκτη για τις δύσκολες και πονηρές ημέρες μας.
Ως συγγραφέας έχει όντως μια κεκρυμμένη ανδρεία που οδηγεί στην ελπίδα...
 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ