ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
(Ματθ.
4, 12-17)
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στους
Κωστακιούς, στις 14/1/2007)
Είμαστε ψυχικά κοντά Του;
Εορτάσαμε τα Θεοφάνεια. Ο Χριστός ήρθε κοντά μας, περπάτησε στον κόσμο και πήγε στον Ιορδάνη, όπου βαπτίσθηκε για μας. Τον είδε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Τον γνώρισε, Τον τίμησε, Τον προσκύνησε, Τον δόξασε και είπε στους ανθρώπους: Αυτός είναι «ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Αυτός είναι το Φως του κόσμου. Αυτός είναι η Βασιλεία του Θεού. «Ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών». Είναι κοντά μας η Βασιλεία των ουρανών. Απλώστε το χέρι σας, να Τον πιάσετε. Ανοίξτε τα μάτια σας να Τον δείτε. Ανοίξτε τα αυτιά σας να Τον ακούσετε.
Ο Θεός, ήρθε στον κόσμο να βασιλεύσει. Πού να βασιλεύσει; Μέσα μας! Στο μυαλό μας και στην καρδιά μας. Γιατί, αν δεν βασιλεύσει μέσα μας, στο μυαλό μας και στην καρδιά μας, τότε δεν βασιλεύει ούτε «απ’ έξω» μας, και δεν γίνονται τα έργα μας καθαρά, έργα της Βασιλείας του Θεού.
Είναι κοντά μας η βασιλεία των ουρανών. Ψυχικά κοντά μας, πρέπει να είναι! Και εμείς πρέπει να ψάχνουμε να δούμε: Είμαστε κοντά στον Χριστό ψυχικά ή είμαστε μακριά Του; Ψυχικά κοντά Του, το επαναλαμβάνουμε πάλι. Γιατί ενδέχεται ένας άνθρωπος να είναι μέσα στην εκκλησία, και να μην είναι ψυχικά κοντά στον Χριστό. Ενδέχεται μερικές φορές να κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, και να μην είναι κοντά στον Χριστό. Πώς συμβαίνει αυτό; Ας το εξετάσουμε, γιατί είναι κάτι που έχει να κάνει με τη σωτηρία μας.
Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο: «ο λαός ο καθήμενος εν σκότει, είδε φως μέγα» Ένας λαός «που βρισκόταν στο σκοτάδι, είδε φως μέγα». Περπατάει ο Χριστός, το μέγα Φως, ανάμεσά τους. Το βλέπω εγώ, το βλέπεις και εσύ, αφού περπατάει σαν άνθρωπος. Πώς όμως το βλέπεις; Καταλαβαίνεις τι είναι; Το αγαπάς; Το βάζεις μέσα σου; Το κάνεις να αλλάξει την ζωή σου;
Παίρνουμε ένα παράδειγμα:
Θυμάστε τι είπαν οι Γαδαρηνοί στο Χριστό, όταν θεράπευσε ένα δαιμονισμένο συμπατριώτη τους, που είχε καταντήσει επικίνδυνος άνθρωπος; «Φύγε από κοντά μας. Μας είσαι ζημία, αφού έκανες να πνιγούν τα γουρούνια μας».
Σε ποιόν είπαν «φύγε»; Στην Βασιλεία του Θεού! Σε Εκείνον που ήρθε να φέρει την αιώνια ζωή και την αιώνια βασιλεία του Θεού σε μας και να μας σώσει. Βέβαια μερικοί άνθρωποι κατάλαβαν την ευεργεσία του Χριστού. Τον αγάπησαν και Τον δόξασαν. Και ο πρώην δαιμονισμένος Τον παρακαλούσε: «Κράτα με κοντά Σου». Αλλά ήταν και άλλοι που του έλεγαν: «Φύγε»
Η αληθινή εξυπνάδα
Αλλά, ας αφήσουμε εκείνους. Εμείς τι κάνουμε;
Είπε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και το έλεγε και ο Χριστός από την πρώτη στιγμή που άρχισε να κηρύττει: «Μετανοείτε, ήγγικεν η Βασιλεία των ουρανών». Τι σημαίνει αυτό το «Μετανοείτε»; Αλλάξτε μυαλά, αλλάξτε νοοτροπία, αλλάξτε νου. Δηλαδή, αλλάξτε την τοποθέτηση που έχετε για την ζωή, για τον Θεό, για τον εαυτό σας. Αλλάξτε νοοτροπία για τον τρόπο που βλέπετε την ζωή.
Γιατί μας έδωσε ο Θεός την ζωή; Για να χορτάσουμε μόνο τις ανάγκες του σώματος;
-Τι να χορτάσεις, ευλογημένε μου; Φαΐ;
-Τι να χορτάσεις; Αμαρτία και σαρκικές ηδονές;
-Τι να χορτάσεις; Αυτοκίνητο και σπίτι;
Τι λέει το Ευαγγέλιο; Ήταν ένας πλούσιος, που δεν ήξερε πού να βάλει τα αγαθά του. Και όταν επιτέλους τα εξασφάλισε, είπε: «Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά. Να τρως, να πίνεις και να γλεντάς καλά, σε όλη σου τη ζωή. Εξασφαλίστηκες». Αλλά αφού είπε στον εαυτό του το «εξασφαλίστηκες», πέθανε το ίδιο βράδυ. Και του είπε ο Θεός: Τώρα άφρον, ανόητε, «ταύτα τίνι έσται;» Αυτά πού πάνε; Γιατί έχασες την ψυχή σου; Τι θα φας από αυτά; Με τι θα χορτάσεις;
Ας πούμε ότι ένας άνθρωπος έζησε εκατό χρόνια και έτρωγε και έπινε καλά. Και δεν στερήθηκε ποτέ τίποτα. Τι να το κάνεις, όταν καταντήσει σαν εκείνο τον πλούσιο; Που όταν πέθανε, πήγε για πάντα στην κόλαση και καιγόταν τόσο, ώστε να νοσταλγεί μια σταγόνα νερό;
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, η μεγαλύτερη εξυπνάδα για τον άνθρωπο είναι, να μην κάνει εδώ τον έξυπνο σε μερικούς όμοιούς του, που τους βρίσκει με λίγο μυαλό, αλλά να είναι έξυπνος «κατά Θεόν». Να ανοίξει τα μάτια του για την αιώνια σωτηρία του. Να γνωρίσει την πίστη, τον Αληθινό Θεό, την αξία της αιώνιας ζωής.
Ήλθε ο Χριστός στον κόσμο, ο Θεός της Δόξης, και ταπεινώθηκε για μας. Τονίζουμε το «ταπεινώθηκε». Γιατί εμείς, χειρότερο από το να μείνουμε νηστικοί, χειρότερο από το να χάσουμε κάτι, θεωρούμε - και δικαίως - σαν μεγαλύτερο κακό, το να μας καταφρονούν, να μη μας αγαπούν, να μη μας πονούν. Και ο Χριστός τα υπέμεινε όλα αυτά για την σωτηρία μας.
Βάπτισμα «εν Πνεύματι Αγίω»
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, όταν αρχίζει ένας άνθρωπος να πέφτει πνευματικά, βουλιάζει. Πού βουλιάζει; Στην αμαρτία. Το λέμε και το πιστεύουμε: «Αυτός βούλιαξε στο κακό, στην αμαρτία, στη διαφθορά»
Τι σημαίνει αυτό; Στόμα; Βρώμικο! Μάτια; Πονηρά! Χέρια; Βρώμικα! Ολόκληρο το σώμα βρώμικο. Η ψυχή και η καρδιά βρώμικα. Ε, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει βουλιάξει στο κακό; Δεν συναντάμε συνέχεια ανθρώπους βουλιαγμένους στην αμαρτία;
Τι θα μπορούσαμε να πούμε, για μια τέτοια κοινωνία; Δεν είναι ζούγκλα; Αφού δεν μπορείς να εμπιστευθείς ούτε τους φίλους σου. Παίρνεις ένα άνθρωπο, που τον θεωρείς φίλο σου, τον μπάζεις στο σπίτι σου, και εκείνος έρχεται μια νύχτα να σε κλέψει. Τον εμπιστεύεσαι, και εκείνος κυνηγάει την γυναίκα σου και το παιδί σου.
Γιατί είναι ζούγκλα η ζωή; Διότι έγινε βούρκος η ψυχή. Και έγινε βούρκος, γιατί δεν αναζήτησε το φως του Θεού, ούτε έψαξε να μάθει το θέλημά Του.
Γι’ αυτό, αδελφοί, καταλαβαίνουμε πόσο σοφά ήταν τα λόγια του Χριστού και του Προδρόμου Του, που όταν πρωτοάνοιξαν το στόμα Τους να διδάξουν μας είπαν: «Μετανοείτε, ήγγικεν η Βασιλεία του Θεού», που σημαίνουν: Διορθώστε τα μυαλά σας. Ανοίξτε τα μάτια σας. Και αφού τα ανοίξετε στο φως του Χριστού και μετανοήσετε, τότε θα σας βαπτίσω «εν Πνεύματι Αγίω».
Τι είναι το Βάπτισμα; Παίρνουμε το παιδί και το βουτάμε μέσα στο νερό, ολόκληρο. Να μην μείνει ούτε ακρούλα από τον βαπτιζόμενο, που να μην πάει το νερό του Βαπτίσματος να την πλύνει. Γιατί το λέμε αυτό;
Παράδειγμα: Ένας άνθρωπος βούλιαξε σε ένα βούρκο. Βγαίνει έξω, και τι ψάχνει να βρει; Νερό. Πολύ νερό. Να πλυθεί, πρώτη, δεύτερη, τρίτη φορά, να φύγουν από πάνω του οι βρώμες. Και όσο πιο καλά πλένεται και δεν ακούει άσχημη μυρωδιά, τόσο πιο πολύ λέει: «Δόξα σοι ο Θεός! Πλύθηκα».
Κατά τον ίδιο τρόπο, μας λέει ο Χριστός, πρέπει να βουτηχτούμε, αυτό σημαίνει να «βαπτιστούμε», μέσα στο Άγιο Πνεύμα. Για να καθαριστούν όλες οι λεπτομέρειες της ζωής μας. Να γίνουν ευωδιασμένες ενώπιον του Θεού. Να γίνουν φωτεινές. Να τις καταλαβαίνουμε. Να βλέπουμε πού μας οδηγούν οι τάσεις και οι επιθυμίες μας, και πού θέλει ο Θεός να μας πηγαίνει, με τον λόγο Του, με τα διδάγματά Του, με την σοφία Του, με την αγάπη Του.
Σημασία λοιπόν έχει, το νερό του βαπτίσματος να πλύνει την ψυχή μας και την καρδιά μας. Αλλιώς δείχνουμε ότι δεν αφήσαμε την καρδιά μας να επηρεαστεί από το θέλημα του Θεού και να αγιαστεί. Πώς όμως θα γίνει αυτό το Βάπτισμα «εν Πνεύματι Αγίω»; Κατ’ αρχήν, το Βάπτισμα που βαπτιζόμαστε όταν είμαστε μικρά παιδιά, είναι Βάπτισμα «εν Πνεύματι Αγίω». Δεν βαπτιζόμαστε σε απλό νερό. Ένα ξέπλυμα με σκέτο νεράκι, δεν λέει τίποτα. Βαπτιζόμαστε στο Άγιο Πνεύμα και παίρνουμε τόση χάρη, που δεν μπορεί να μετρηθεί με τίποτα. Μετά είναι που τα χαλάμε. Πώς τα χαλάμε; Απλή η απάντηση: Δεν πολυνοιαζόμαστε για τα πνευματικά. Και αρχίζουμε να λέμε:
-Άστο τούτο, που λέει το Ευαγγέλιο. Σαν βαρύ φαίνεται. Άστο το άλλο. Κουραστικό φαίνεται. Ας κάνουμε και καμιά αμαρτία, γιατί αλλιώς πώς θα ομορφύνει η ζωή;
-Είναι ανάγκη να νηστεύω Τετάρτη και Παρασκευή;
-Είναι ανάγκη να τρέχω την Κυριακή στην Εκκλησία; Πότε θα ξεκουραστώ;
Από αυτά αρχίζει και μπαίνει μέσα στην ψυχή το κακό. Και όταν μπει μέσα, αρχίζουμε και γλιστράμε και τελικά κολλάμε στον βούρκο της αμαρτίας.
Ας ακούσουμε το μήνυμα που μας έδωσε ο Κύριος μας, ο Ιησούς Χριστός, με τα Άγια Θεοφάνεια, που ήρθε και φανερώθηκε στον κόσμο. Ας ακούσουμε τα λόγια του Επουράνιου Πατέρα Του, που μας βεβαίωσε ότι Αυτός είναι ο Υιός Του ο Μονογενής, και ότι πρέπει να Τον υπακούουμε.
Ας ακούσουμε και τα λόγια του Τιμίου Προδρόμου: «ήγγικεν η Βασιλεία των ουρανών». Ήλθε ο Χριστός! Τρέξτε να τον φτάσετε! Μείνετε κοντά Του!
Εορτάσαμε τα Θεοφάνεια. Ο Χριστός ήρθε κοντά μας, περπάτησε στον κόσμο και πήγε στον Ιορδάνη, όπου βαπτίσθηκε για μας. Τον είδε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Τον γνώρισε, Τον τίμησε, Τον προσκύνησε, Τον δόξασε και είπε στους ανθρώπους: Αυτός είναι «ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Αυτός είναι το Φως του κόσμου. Αυτός είναι η Βασιλεία του Θεού. «Ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών». Είναι κοντά μας η Βασιλεία των ουρανών. Απλώστε το χέρι σας, να Τον πιάσετε. Ανοίξτε τα μάτια σας να Τον δείτε. Ανοίξτε τα αυτιά σας να Τον ακούσετε.
Ο Θεός, ήρθε στον κόσμο να βασιλεύσει. Πού να βασιλεύσει; Μέσα μας! Στο μυαλό μας και στην καρδιά μας. Γιατί, αν δεν βασιλεύσει μέσα μας, στο μυαλό μας και στην καρδιά μας, τότε δεν βασιλεύει ούτε «απ’ έξω» μας, και δεν γίνονται τα έργα μας καθαρά, έργα της Βασιλείας του Θεού.
Είναι κοντά μας η βασιλεία των ουρανών. Ψυχικά κοντά μας, πρέπει να είναι! Και εμείς πρέπει να ψάχνουμε να δούμε: Είμαστε κοντά στον Χριστό ψυχικά ή είμαστε μακριά Του; Ψυχικά κοντά Του, το επαναλαμβάνουμε πάλι. Γιατί ενδέχεται ένας άνθρωπος να είναι μέσα στην εκκλησία, και να μην είναι ψυχικά κοντά στον Χριστό. Ενδέχεται μερικές φορές να κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, και να μην είναι κοντά στον Χριστό. Πώς συμβαίνει αυτό; Ας το εξετάσουμε, γιατί είναι κάτι που έχει να κάνει με τη σωτηρία μας.
Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο: «ο λαός ο καθήμενος εν σκότει, είδε φως μέγα» Ένας λαός «που βρισκόταν στο σκοτάδι, είδε φως μέγα». Περπατάει ο Χριστός, το μέγα Φως, ανάμεσά τους. Το βλέπω εγώ, το βλέπεις και εσύ, αφού περπατάει σαν άνθρωπος. Πώς όμως το βλέπεις; Καταλαβαίνεις τι είναι; Το αγαπάς; Το βάζεις μέσα σου; Το κάνεις να αλλάξει την ζωή σου;
Παίρνουμε ένα παράδειγμα:
Θυμάστε τι είπαν οι Γαδαρηνοί στο Χριστό, όταν θεράπευσε ένα δαιμονισμένο συμπατριώτη τους, που είχε καταντήσει επικίνδυνος άνθρωπος; «Φύγε από κοντά μας. Μας είσαι ζημία, αφού έκανες να πνιγούν τα γουρούνια μας».
Σε ποιόν είπαν «φύγε»; Στην Βασιλεία του Θεού! Σε Εκείνον που ήρθε να φέρει την αιώνια ζωή και την αιώνια βασιλεία του Θεού σε μας και να μας σώσει. Βέβαια μερικοί άνθρωποι κατάλαβαν την ευεργεσία του Χριστού. Τον αγάπησαν και Τον δόξασαν. Και ο πρώην δαιμονισμένος Τον παρακαλούσε: «Κράτα με κοντά Σου». Αλλά ήταν και άλλοι που του έλεγαν: «Φύγε»
Η αληθινή εξυπνάδα
Αλλά, ας αφήσουμε εκείνους. Εμείς τι κάνουμε;
Είπε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και το έλεγε και ο Χριστός από την πρώτη στιγμή που άρχισε να κηρύττει: «Μετανοείτε, ήγγικεν η Βασιλεία των ουρανών». Τι σημαίνει αυτό το «Μετανοείτε»; Αλλάξτε μυαλά, αλλάξτε νοοτροπία, αλλάξτε νου. Δηλαδή, αλλάξτε την τοποθέτηση που έχετε για την ζωή, για τον Θεό, για τον εαυτό σας. Αλλάξτε νοοτροπία για τον τρόπο που βλέπετε την ζωή.
Γιατί μας έδωσε ο Θεός την ζωή; Για να χορτάσουμε μόνο τις ανάγκες του σώματος;
-Τι να χορτάσεις, ευλογημένε μου; Φαΐ;
-Τι να χορτάσεις; Αμαρτία και σαρκικές ηδονές;
-Τι να χορτάσεις; Αυτοκίνητο και σπίτι;
Τι λέει το Ευαγγέλιο; Ήταν ένας πλούσιος, που δεν ήξερε πού να βάλει τα αγαθά του. Και όταν επιτέλους τα εξασφάλισε, είπε: «Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά. Να τρως, να πίνεις και να γλεντάς καλά, σε όλη σου τη ζωή. Εξασφαλίστηκες». Αλλά αφού είπε στον εαυτό του το «εξασφαλίστηκες», πέθανε το ίδιο βράδυ. Και του είπε ο Θεός: Τώρα άφρον, ανόητε, «ταύτα τίνι έσται;» Αυτά πού πάνε; Γιατί έχασες την ψυχή σου; Τι θα φας από αυτά; Με τι θα χορτάσεις;
Ας πούμε ότι ένας άνθρωπος έζησε εκατό χρόνια και έτρωγε και έπινε καλά. Και δεν στερήθηκε ποτέ τίποτα. Τι να το κάνεις, όταν καταντήσει σαν εκείνο τον πλούσιο; Που όταν πέθανε, πήγε για πάντα στην κόλαση και καιγόταν τόσο, ώστε να νοσταλγεί μια σταγόνα νερό;
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, η μεγαλύτερη εξυπνάδα για τον άνθρωπο είναι, να μην κάνει εδώ τον έξυπνο σε μερικούς όμοιούς του, που τους βρίσκει με λίγο μυαλό, αλλά να είναι έξυπνος «κατά Θεόν». Να ανοίξει τα μάτια του για την αιώνια σωτηρία του. Να γνωρίσει την πίστη, τον Αληθινό Θεό, την αξία της αιώνιας ζωής.
Ήλθε ο Χριστός στον κόσμο, ο Θεός της Δόξης, και ταπεινώθηκε για μας. Τονίζουμε το «ταπεινώθηκε». Γιατί εμείς, χειρότερο από το να μείνουμε νηστικοί, χειρότερο από το να χάσουμε κάτι, θεωρούμε - και δικαίως - σαν μεγαλύτερο κακό, το να μας καταφρονούν, να μη μας αγαπούν, να μη μας πονούν. Και ο Χριστός τα υπέμεινε όλα αυτά για την σωτηρία μας.
Βάπτισμα «εν Πνεύματι Αγίω»
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, όταν αρχίζει ένας άνθρωπος να πέφτει πνευματικά, βουλιάζει. Πού βουλιάζει; Στην αμαρτία. Το λέμε και το πιστεύουμε: «Αυτός βούλιαξε στο κακό, στην αμαρτία, στη διαφθορά»
Τι σημαίνει αυτό; Στόμα; Βρώμικο! Μάτια; Πονηρά! Χέρια; Βρώμικα! Ολόκληρο το σώμα βρώμικο. Η ψυχή και η καρδιά βρώμικα. Ε, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει βουλιάξει στο κακό; Δεν συναντάμε συνέχεια ανθρώπους βουλιαγμένους στην αμαρτία;
Τι θα μπορούσαμε να πούμε, για μια τέτοια κοινωνία; Δεν είναι ζούγκλα; Αφού δεν μπορείς να εμπιστευθείς ούτε τους φίλους σου. Παίρνεις ένα άνθρωπο, που τον θεωρείς φίλο σου, τον μπάζεις στο σπίτι σου, και εκείνος έρχεται μια νύχτα να σε κλέψει. Τον εμπιστεύεσαι, και εκείνος κυνηγάει την γυναίκα σου και το παιδί σου.
Γιατί είναι ζούγκλα η ζωή; Διότι έγινε βούρκος η ψυχή. Και έγινε βούρκος, γιατί δεν αναζήτησε το φως του Θεού, ούτε έψαξε να μάθει το θέλημά Του.
Γι’ αυτό, αδελφοί, καταλαβαίνουμε πόσο σοφά ήταν τα λόγια του Χριστού και του Προδρόμου Του, που όταν πρωτοάνοιξαν το στόμα Τους να διδάξουν μας είπαν: «Μετανοείτε, ήγγικεν η Βασιλεία του Θεού», που σημαίνουν: Διορθώστε τα μυαλά σας. Ανοίξτε τα μάτια σας. Και αφού τα ανοίξετε στο φως του Χριστού και μετανοήσετε, τότε θα σας βαπτίσω «εν Πνεύματι Αγίω».
Τι είναι το Βάπτισμα; Παίρνουμε το παιδί και το βουτάμε μέσα στο νερό, ολόκληρο. Να μην μείνει ούτε ακρούλα από τον βαπτιζόμενο, που να μην πάει το νερό του Βαπτίσματος να την πλύνει. Γιατί το λέμε αυτό;
Παράδειγμα: Ένας άνθρωπος βούλιαξε σε ένα βούρκο. Βγαίνει έξω, και τι ψάχνει να βρει; Νερό. Πολύ νερό. Να πλυθεί, πρώτη, δεύτερη, τρίτη φορά, να φύγουν από πάνω του οι βρώμες. Και όσο πιο καλά πλένεται και δεν ακούει άσχημη μυρωδιά, τόσο πιο πολύ λέει: «Δόξα σοι ο Θεός! Πλύθηκα».
Κατά τον ίδιο τρόπο, μας λέει ο Χριστός, πρέπει να βουτηχτούμε, αυτό σημαίνει να «βαπτιστούμε», μέσα στο Άγιο Πνεύμα. Για να καθαριστούν όλες οι λεπτομέρειες της ζωής μας. Να γίνουν ευωδιασμένες ενώπιον του Θεού. Να γίνουν φωτεινές. Να τις καταλαβαίνουμε. Να βλέπουμε πού μας οδηγούν οι τάσεις και οι επιθυμίες μας, και πού θέλει ο Θεός να μας πηγαίνει, με τον λόγο Του, με τα διδάγματά Του, με την σοφία Του, με την αγάπη Του.
Σημασία λοιπόν έχει, το νερό του βαπτίσματος να πλύνει την ψυχή μας και την καρδιά μας. Αλλιώς δείχνουμε ότι δεν αφήσαμε την καρδιά μας να επηρεαστεί από το θέλημα του Θεού και να αγιαστεί. Πώς όμως θα γίνει αυτό το Βάπτισμα «εν Πνεύματι Αγίω»; Κατ’ αρχήν, το Βάπτισμα που βαπτιζόμαστε όταν είμαστε μικρά παιδιά, είναι Βάπτισμα «εν Πνεύματι Αγίω». Δεν βαπτιζόμαστε σε απλό νερό. Ένα ξέπλυμα με σκέτο νεράκι, δεν λέει τίποτα. Βαπτιζόμαστε στο Άγιο Πνεύμα και παίρνουμε τόση χάρη, που δεν μπορεί να μετρηθεί με τίποτα. Μετά είναι που τα χαλάμε. Πώς τα χαλάμε; Απλή η απάντηση: Δεν πολυνοιαζόμαστε για τα πνευματικά. Και αρχίζουμε να λέμε:
-Άστο τούτο, που λέει το Ευαγγέλιο. Σαν βαρύ φαίνεται. Άστο το άλλο. Κουραστικό φαίνεται. Ας κάνουμε και καμιά αμαρτία, γιατί αλλιώς πώς θα ομορφύνει η ζωή;
-Είναι ανάγκη να νηστεύω Τετάρτη και Παρασκευή;
-Είναι ανάγκη να τρέχω την Κυριακή στην Εκκλησία; Πότε θα ξεκουραστώ;
Από αυτά αρχίζει και μπαίνει μέσα στην ψυχή το κακό. Και όταν μπει μέσα, αρχίζουμε και γλιστράμε και τελικά κολλάμε στον βούρκο της αμαρτίας.
Ας ακούσουμε το μήνυμα που μας έδωσε ο Κύριος μας, ο Ιησούς Χριστός, με τα Άγια Θεοφάνεια, που ήρθε και φανερώθηκε στον κόσμο. Ας ακούσουμε τα λόγια του Επουράνιου Πατέρα Του, που μας βεβαίωσε ότι Αυτός είναι ο Υιός Του ο Μονογενής, και ότι πρέπει να Τον υπακούουμε.
Ας ακούσουμε και τα λόγια του Τιμίου Προδρόμου: «ήγγικεν η Βασιλεία των ουρανών». Ήλθε ο Χριστός! Τρέξτε να τον φτάσετε! Μείνετε κοντά Του!
Πηγή: Ι. Μ. Προφ. Ηλιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου