Ἡ Προστασία τοῦ Θεοῦ - π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

 Κυριακή –Τελώνου καί Φαρισαίου
Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Ἡ Προστασία τοῦ Θεοῦ

«Καί ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος»

(Β΄Τιμ. γ΄11)

    Ἐάν ὑπῆρξε ἕνας ἄνθρωπος, πού διώχθηκε, ταλαιπωρήθηκε, πόνεσε καί ὑπέφερε γιά τήν ἀγά­πη τοῦ Χριστοῦ, αὐτός ἦταν χωρίς ὑπερβολή ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Στερήσεις καί  κακουχίες, πεῖνα καί δίψα, περιπέτειες σέ ἐρημιές, σέ πο­τάμια καί θάλασσες, ναυάγια καί μαρτύρια· συ­κο­φαντίες καί ἐχθρότητες, πληγές καί φυλακί­σεις καί ἀμέτρητες ἄλλες δοκιμασίες ἦταν ὁ κλῆρος τῆς ζωῆς του καί τῆς δράσης του.

          Ἀλλά καί ἄν ὑπῆρξε ἕνας ἄνθρωπος, πού γνώρισεν ἐκ πείρας τί σημαίνει προστασία καί βοήθεια τοῦ Θεοῦ σέ ὅσους ἐμπιστεύονται σ’ Ἐκεῖνον, ἦταν καί πάλι ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν. Ὁ ἴδιος ἐξ ἄλλου τό ὁμολογεῖ μέ ταπείνωση στό μαθητή του Τιμόθεο καί μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ψηλαφήσουμε τό μεγάλο θέμα τῆς προστασίας τοῦ Κυρίου καί νά δοῦμε πῶς μᾶς προστατεύει ἀπό διάφορους κιν­δύνους καί δοκιμασίες καί ποιές προϋπο­θέσεις ἀπαιτοῦνται γιά νά τύχουμε αὐτῆς τῆς προστασίας.

****

«Καί ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος»

          Τήν προστασία τοῦ Θεοῦ τήν βλέπουμε ἔκδηλη ὄχι μόνο στή ζωή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί τῶν ἄλλων ἀποστόλων, ἀλλά καί στή ζωή ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί μάλιστα τῶν πιστῶν.

          Μέσα στήν Ἁγία Γραφή ὑπάρχουν πάρα πολλά περιστατικά πού μαρτυροῦν γι’ αὐτή τήν προστασία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Καί μόνο τόν δίκαιο Ἰώβ νά θυμηθοῦμε, τούς Ἰσραηλῖτες στήν ἔρημο, τόν Δανιήλ στό λάκκο τῶν λεόντων,τόν Πέτρο στή φυλακή τοῦ Ἡρώδη, πειθόμαστε ὅτι ὁ Θεός εἶναι παρών στή ζωή μας, προστάτης παντοδύναμος, πού ἀγρυπνεῖ συνέχει­α πάνω μας, πολύ περισσότερο καί καλύ­τερα ἀπ’ ὅ,τι ἀγρυπνεῖ  μιά μάνα πάνω ἀπό τήν κούνια τοῦ παιδιοῦ της. «Δέν θά σέ ἐγκαταλείψω,μᾶς βεβαι­ώνει στήν Π.Διαθήκη, ἀλλά θά ἐξακολουθῶ νά σέ συνετίζω καί νά σέ συνοδεύω στό δρόμο πού πρέπει νά βαδίσεις. Τά μάτια μου δέν θά ἀποσπα­σθοῦν ἀπό σένα, ἀλλά θά εἶναι προσηλωμένα καί στηριγμένα πάνω σου γιά νά σέ προφυλάττω ἀπό κάθε κίνδυνο.

Καί σέ ἄλλη περίπτωση ὁ προφήτης καί βασιλιάς Δαβίδ μᾶς βεβαιώνει ἀπό τήν πεῖρα του ὅτι ὁ Ἅγιος Θεός θά ἐπιστρατεύσει ἀκόμη καί τίς στρατιές τῶν ἁγίων  ἀγγέλων προκειμένου νά μᾶς προστατεύσει (Ψαλμ. 90, 11-12).

          Ἀλλά καί ἄν ὁ καθένας μας ἀνατρέξουμε στά προη­γούμενα χρόνια τῆς ζωῆς μας, θά δοῦμε μέ θαυμασμό αὐτή τή θαυμαστή προστασία τοῦ Θεοῦ. Ἀλήθεια, πόσους κινδύνους διατρέξαμε κι ἐμεῖς, κινδύνους πού συνειδητοποιήσαμε, καί πολλούς ἄλλους πού οὔτε κἄν τούς ὑποψιαστή­καμε! Πόσες φορές μᾶς ἐλύτρωσεν  ὁ Θεός ἀπό κινδύνους μεγαλύτερους ἤ μικρότερους, σωμα­τικούς καί πνευματικούς, κινδύνους κάποτε τόσο ἀπειλητικούς πού μᾶς τρομοκρατοῦσαν καί μᾶς ἀναστάτωναν! Πόσες φορές ὁ Θεός παρηγόρησε τήν ψυχή μας καί μᾶς ἔδωσε θάρρος στόν ἀγώνα μας! Πόσες φορές μᾶς ἔσωσε ἀπό ἀτυχήματα, ἀρρώστειες, προβλήματα ἤ καί καταστροφές!

          Μᾶς προστατεύει ὁ Θεός γιατί εἶναι ὁ Δημι­ουργός μας, ὁ Πατέρας μας. Πρέπει ὅμως κι ἐμεῖς νά τηροῦμε κάποιες προύποθέσεις γιά νά ἐξα­σφαλίσουμε πλούσια αὐτή τήν προστασία. Στή συνέχεια νά δοῦμε δυό ἀπ’ αὐτές.

****

          Ὁ Κύριος καί Θεός μας ἀγαπᾶ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἀνθρώπους· «ἀνατέλλει τόν ἥλιον αὐτοῦ ἐπί πονηρούς καί ἀγαθούς καί βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους».  Ἐκδηλώνει ὅμως ἰδιαί­τερη τήν προστασία Του σέ ὅσους τόν ἀγα­ποῦν. Προστατεύει ἰδιαίτερα ἐκείνους  οἱ ὁποῖοι τόν θεωροῦν Κύριο καί Θεό τους, ὑπολογίζουν τόν Νόμο Του καί καταφεύγουν κάτω ἀπό τήν πατρι­κή σκέπη του γιά νά ἐπικαλεσθοῦν τήν βοήθειά του. Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος τό διακηρύττει ξεκά­θαρα: «Οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ρύεσθαι» ( Β΄Πέτρ.β΄9). Σπεύδει νά βοηθήσει τούς δικαίους καί εὐσεβεῖς ἀνθρώπους, ὅταν μέ πίστη καί θερμότητα κραυγάζουν στήν προσευχή τους καί ζητοῦν ἀπό τόν Παντοκράτορα Πατέρα τους τήν παντοδύναμη βοήθειά του.

          Μαζί ὅμως μέ τήν εὐσέβεια καί τήν ἐξάρ­τηση ἀπό τόν Θεό, γιά νά ἀπολαμβάνουμε τήν προστασία Του εἶναι ἀνάγκη νά προσέχουμε ὥστε  νά μή ρίχνουμε μόνοι μας τόν ἑαυτό μας σέ πειρασμούς. Ἐάν δηλαδή κάποιος δέν προσέ­χει στά λόγια του καί τίς συναναστροφές του, ἐάν μελετᾶ καί βλέπει ὁ,τιδήποτε τό ἁμαρτωλό, δέν πρέπει περιμένει τήν προστασία τοῦ Θεοῦ. Καί δέν θά τοῦ φταίει κανείς, ἄν αὔριο ἔχει προβλήματα στό σπίτι του ἤ φθάσει καί στή διάλυση τῆς οἰκογενείας του. Ἐάν ἄλλος δέν φροντίζει τήν ὑγεία τοῦ σώματός του καί αὐτή τήν διατροφή του, ἄν κάμνει καταχρήσεις ποτῶν καί φαγητῶν καί καπνίζει ἀρειμανίως πῶς μπορεῖ νά περιμένει τήν προστασία τοῦ Θεοῦ. Ποιός τοῦ φταίει ἄν τό κάπνισμα τόν ὁδήγησε σέ παθήσεις τῶν πνευμόνων ἀνίατες; Ἐάν δέν προσέχει καθώς περπατεῖ στό δρόμο, ἤ ἐάν τρέχει μέ τό αὐτοκίνητό του μέ ὑπερβολική ταχύτητα, χωρίς νά ὑπολογίζει τίς διατάξεις τοῦ κώδικα κυκλοφο­ρίας καί χωρίς νά σέβεται τή ζωή τῶν ἄλλων, αὐτός λοιπόν δέν πρέπει νά περιμένει τήν προ­στασία τοῦ Θεοῦ. Ἐφ’ ὅσον γίνεται ὁ ἴδιος μέ τήν ἀπερισκεψία του αἰτία θλίψεων καί βλάβης τοῦ ἑαυτοῦ του, δέν εἶναι λογικό νά ζητεῖ ἀπό τόν Θεόν νά γίνεται σύμμαχός του. Αὐτό τό εἶπε μέ σταθερότητα ὁ Κύριος  στόν πειραστή Διάβο­λο, ὅταν τοῦ εἰσηγήθηκε νά πέσει κάτω ἀπό τό πτερύγιο τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, μέ τήν σκέψη ὅτι θά τόν διαφυλάξουν οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ. «Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τόν Θεόν σου» τοῦ εἶπε. Δέν θά βάλεις δηλαδή μέ τήν ἀφροσύνη σου σέ πειρασμό καί δοκιμασία τόν Θεό.

          Νά τονίσουμε ὅμως ὅτι: ἐάν ἡ ἐπιτέλεση τῶν καθηκόντων μας, εἴτε αὐτά εἶναι οἰκογενει­ακά, εἴτε κοινωνικά, εἴτε πολύ περισσότερο θρη­σκευτικά καθήκοντα γίνει ἀφορμή νά περιπέ­σουμε σέ δυσκολίες καί θλίψεις καί δοκιμασίες, δέν πρόκειται νά μᾶς ἀφήσει ποτέ ἀβοήθητους ὁ Κύριος. Ἀκόμη καί ἄν ἐπιτρέψει μέσα στήν πανσοφία του νά ὑποφέρει κάποιος πιστός, παρά τό ὅτι δέν ἔρριξε μόνος του τόν ἑαυτό του σέ πειρασμό, ἤ ἀκόμη καί νά θανατωθεῖ, ὅπως οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, θά εἶναι ὁ ἴδιος μαζί Του μέχρι τήν τελευταία στιγμή τῆς δοκιμασίας του, γιά νά τόν ἐνισχύει καί νά τόν παρηγορεῖ.

          Πάλι ἡ καθημερινή ζωή μᾶς λέγει ὅτι ὑπῆρ­ξαν ἄνθρωποι, πού, λόγῳ τῶν ὑγιῶν ἀρχῶν καί τῶν θρησκευτικῶν τους πεποιθήσεων, ἔγιναν στόχος συκοφαντικῶν βελῶν καί περιέπεσαν στήν δυσμένεια τῶν προϊσταμένων τους καί ἔχα­σαν καί αὐτή τήν ἐργασία τους καί θά νόμιζε κανείς ὅτι λησμονήθηκαν ἀπό τόν Θεόν. Δέν ἐπέρασεν ὅμως πολύς καιρός καί ἀνέλαβαν καί πάλι τήν ἐργασία τους, ἀφοῦ ἔλαμψεν ἡ ἀλήθεια καί εἶχαν στό ἐξῆς μεγαλύτερη έκτίμηση καί ἐμπιστοσύνη ἐκ μέρους τῶν ἀνωτέρων τους, γιά νά ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Θεός εἶναι πάντοτε παρών "ἐξαιρούμενος ἐκ θλίψεων" ( Ναούμ β΄2) καί βγάζει ἀπό τήν θλίψη καί τόν πειρασμό κάθε πιστόν του.

****

«Καί ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος»

          Ἀδελφοί, ἐάν ἐρευνήσουμε μέ προσοχή τήν προσωπική ἤ τήν οἰκογενειακή μας ζωή, θά βροῦ­με καί ἐμεῖς ὁπωσδήποτε πολλές περιστά­σεις, στίς ὁποῖες ἐκδηλώθηκε ἡ προστασία τοῦ Θεοῦ πάνω μας. Ἄς κάνουμε μάλιστα αὐτή τήν αὐτοέ­ρευνά μας τώρα πού  βρισκόμαστε στήν ἀρχή τοῦ Τριωδίου, πού εἶναι περίοδος αὐτοεξε­τάσεως, μετανοίας καί περισυλλογῆς. Καί τότε θά πει­σθοῦμε ἀπό τά πράγματα ὅτι πηγαία καί ὁλοκάρ­δια ὀφείλει νά ἀνεβαίνει ἡ δοξολογία μας πρός τόν Δημιουργό καί προνοητή τῆς ζωῆς μας Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν γιά τίς ἀμέτρητες φορές πού μᾶς ἐλύτρωσε ἀπό διαφόρους κινδύνους. Γι' αὐτές πού γνωρίζουμε κι αὐτές πού δέν γνωρίζουμε.

Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης

Ἀρχιγραμματεύς  Ἱεράς Συνόδου

τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου