ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΤΟ 40' ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
Σε αυτό το ποίημα του ΠΥΘΑΓΟΡΑ που μελοποίησε ο Γ.ΚΑΤΣΑΡΟΣ και απέδωσε εκπληκτικά η ΜΑΡΙΝΕΛΑ αποδίδετε σε όλο το μεγαλείο της η μέγιστη τιμή στις ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ γυναίκες κυρίως της Πίνδου κατά την διάρκεια του πολέμου του 1940.
Στην κορυφαία στιγμή της σύγχρονης
Ελληνικής ιστορίας η 28 Οκτωβρίου 1940 τότε που οι Ελληνίδες και οι
Ελληνες θυσίασαν τις ζωές τους για την εθνική ανεξαρτησία , την ελευθερία και
την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Είναι μία επέτειος από την οποία ακόμη καί σήμερα
αντλούμε πολύτιμα διδάγματα προσλαμβάνοντας έτσι λυτρωτικά μηνύματα.
Τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 κηρύχτηκε ο πόλεμος μετά το <,ΟΧΙ>> του Ιωάννη Μεταξά στον Ιταλό πρέσβη της Αθήνας Εμμανουέλε Γκράτσι. Οι άνδρες αμέσως έσπευσαν να πολεμήσουν με περίσσεια ανδρεία και θάρρος . Εξάλλου ελεύθεροι γεννήθηκαν και ελεύθεροι ήθελαν να πεθάνουν .
Εκτός όμως από τους άνδρες αξιοθαύμαστος είναι
και ο τρόπος που ανταποκρίθηκαν οι γυναίκες εκείνης της εποχής στο κάλεσμα της
πατρίδας . Ιδιαίτερα οι γυναίκες της ΠΙΝΔΟΥ που μεγάλωσαν και ζούσαν σαν
φύλακες τους στα στις κακοτράχαλες χιονισμένες και κρύες κορυφές που ένοιωσαν
ότι απειλούνται .Αυτά τα τρυφερά και <<αδύναμα >>πλάσματα, που
εκτός από σύζυγοι και μαμάδες ήταν και οι αφανείς ηρωίδες του έπους του 1940.
Οι γυναίκες που έμειναν πίσω με τα παιδιά και
τα εγγόνια τους ,έπρεπε να αντικαταστήσουν τους άνδρες που είχαν επιστρατευθεί.
Αλλες νυχθημερόν έπλεκαν χωρίς να σταματούν μάλλινες φανέλες και κάλτσες για
τους στρατιώτες. Μπροστά τους εκτός από τον πόλεμο είχαν να αντιμετωπίσουν και
τον βαρύ χειμώνα . Αλλες στην πρώτη γραμμή του πολέμου μεταφέροντας
πολεμοφόδια και τρόφιμα στους στρατιώτες μέσα στα χιόνια και δύσβατα μονοπάτια
με τα ζώα, που μόνο αυτές ήξεραν.
Οι νεαρές όλες εθελόντριες στον Ελληνικό Ερυθρό
Σταυρό για να προσφέρουν και εκείνες υγειονομικά στους Ελληνες στρατιώτες.
Οι μάνες φρόντιζαν να μη λείπει τίποτε
από τα παιδιά τους . Εκαναν ότι περνούσε από τα χέρια τους για να μην πεθάνουν
από την πείνα διοργάνωσαν με βοήθεια και έτρεχαν να ετοιμάσουν τα περίφημα
συσσίτια με ξεροφάσουλα για να μην πεθάνουν τα παιδιά τους ,οι ίδιες και οι
γείτονες τους. Η φασολάδα ήταν το μοναδικό μέσον επιβίωσης για όλους στον τότε
τρομερό χειμώνα.
(χωρίς τη φασολάδα οι 300000 νεκροί από την
πείνα θα ήταν εκατομμύρια).
Οι εύπορες γυναίκες προσέφεραν τα περιουσιακά
τους στοιχεία για τον αγώνα.
Οσοι τις έζησαν όλες αυτές τις γυναίκες τις
χαρακτηρίζουν αλύγιστες ,βουβές από τον πόνο αλλά και με αδάμαστη θέληση και
ηρωική αυτοθυσία.
Μορφές ηρωικές όλες αυτές οι γυναίκες
ταυτισμένες με την τραγικότητα του τόπου και της ιστορίας του.
ΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ έδωσαν απαράμιλλα δείγματα
εκδηλώνοντας την υπέρτατη αφοσίωση για την πατρίδα και την οικογένεια.
Επέδειξαν υπέρμετρη αντοχή και υπομονή σε όλες τις κακοτοπιές και δυσκολίες της
ζωής.
Μεγαλειώδης η παρουσία της και προσφορά της
Ηπειρώτισσας συζύγου-μητέρας-γιαγιάς του κάματου και του μόχθου που ήπιε το
φαρμάκι της ξενητιάς και της χηρείας του στυλοβάτη της οικογένειας.
Είναι πιθανό στις νεότερες γενιές όλα αυτά να
φανούν υπερβολικά. Ολοι εμείς όμως που μεγαλώσαμε στην ΗΠΕΙΡΟ και στα χωριά της
μέχρι το 1960 γνωρίζουμε πολύ καλά τι χρωστάμε στην ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΑ
μάνα-αδελφή-γιαγιά στη σύζυγο γυναίκα που με ιώβεια υπομονή και θέληση, αυτή
που με ανεξήγητη δύναμη και αυτοθυσία στάθηκε κολώνα ασάλευτη του σπιτιού και
της οικογένειας.
Το χρέος λοιπόν σήμερα είναι σαφές να δούμε
τις εικόνες του 40 και να φέρουμε στη μνήμη μας τις ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ που με
γουρνοτσάρουχα και σεγκούνια σκληροτράχηλη -δωρική και μαυροφορεμένη που στα
χρόνια μας έγινε θρύλος-εικόνα και τραγούδι και να διατηρήσουμε ζωντανή την
μνήμη του έπους του 40' να το τιμήσουμε όπως πρέπει αλλά και αυτές τις
ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ να τις θεωρήσουμε ως μέγα ΣΥΜΒΟΛΟ όλου του λαού που
μάχεται για τα ιδανικά της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου