Τα Χριστούγεννα στη Ζώδεια (Μια αλλιώτικη λαογραφική καταγραφή) - Του Β. Χαραλάμπους

Τα Χριστούγεννα στη Ζώδεια

(Μια αλλιώτικη λαογραφική καταγραφή)

 Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Στο σκλαβωμένο σήμερα χωριό μου τη Ζώδεια δεν είχαμε ιδιαίτερα παραδοσιακά έθιμα ανήμερα των Χριστουγέννων.  Ούτε και  ιδιαίτερο στολισμό είχαμε, εκτός από την απαιτούμενη καθαριότητα η οποία προηγείτο της μεγάλης αυτής γιορτής.  Εκείνη τη μέρα τα παλιά χρόνια το μόνο που έκαναν οι κάτοικοι της Ζώδειας, ήταν να πηγαίνουν αχάραδα στην εκκλησία για τη Θεία Λειτουργία της Γέννησης του Χριστού.  Οπωσδήποτε θα συμμετείχαν σχεδόν όλοι στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. 

Η Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία στο χωριό μου, ήταν σαν μια μικρή αγρυπνία. Όσον αφορά το υπόλοιπο της μέρας, μετά τη Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, δεν είχε κάτι διαφορετικό. Ούτε και πολύ διαφορετικό φαγητό υπήρχε  από τις Κυριακές πριν  τη νηστεία των Χριστουγέννων, αλλά ούτε και ιδιαίτερα εδέσματα για τους περισσότερους συγχωριανούς μου. 

Είχαν όμως μια διαφορετική χαρά αρκετοί από αυτούς. Θα φανώ υπερβολικός αν πω ότι δεν υπήρχε κάποιο  εξωτερικό ερέθισμα που να τους έδιδε ξεχωριστή χαρά τη  μέρα αυτή.  Γι’ αυτούς η μέρα εκείνη ήταν Χριστούγεννα. Αυτό ήταν το σημαντικό γι’ αυτούς.  Αυτό ήταν το ξεχωριστό γι’ αυτούς.  Αυτή ήταν η μεγάλη  χαρά για τους απλούς ανθρώπους χωριού μου.  Ήταν Χριστούγεννα.  Αυτή ήταν η πηγή της χαράς, για τους απλούς αυτούς ανθρώπους.  Η Γέννηση του Χριστού ήταν η πηγή της χαράς γι’ αυτούς.  Είναι υπερβολή;  Αυτό κράτησα από το σκλαβωμένο σήμερα χωριό μου, για τη μέρα εκείνη των Χριστουγέννων. 

Θα καταγράψω αυτό που μικρό παιδί είδα με μάτια μου κάποια Χριστούγεννα στο χωριό μου.  Κάποιος που πιθανόν να έβλαψε κάποιον άλλο συγχωριανό μου και δεν αντάλλασαν ούτε καλημέρα μεταξύ τους, τον επισκέφθηκε στο σπίτι του λίγο πριν το μεσημέρι ανήμερα των Χριστουγέννων λέγοντας του ‘’ήλθα να κάμουμεν χρόνους πολλούς, έν Χριστούγεννα σήμερα’’.   Θα κρατήσω αντί άλλης επεξήγησης το ‘’έν Χριστούγεννα σήμερα’’.  

«Τις γιορτές για να τις ζήσουμε πρέπει να έχουμε στο νου μας στις Άγιες Ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε τις Άγιες Ημέρες.    Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε Άγιας Ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό.  Έτσι να γιορτάζουμε με ευλάβεια κάθε γιορτή»*, έλεγε ο Όσιος Παΐσιος.

Διαβάζοντας αυτά που είπε ο Όσιος Παΐσιος, θυμήθηκα ότι στο σκλαβωμένο σήμερα χωριό μου τη Ζώδεια, οι απλοί εκείνοι άνθρωποι του χωριού μου, με αυτή την αγία απλότητα γιόρταζαν τα Χριστούγεννα και πήρα το θάρρος να σημειώσω τούτα τα λίγα, για το πώς γιόρταζαν οι απλοί άνθρωποι του χωριού μου, τη μέρα εκείνη των Χριστουγέννων.

«Ο Χριστός με τη μεγάλη του αγάπη και με τη μεγάλη του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις Άγιες Γιορτές του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά.  Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά»*, έλεγε ο Όσιος Παΐσιος.  Με αυτή την αγία απλότητα γιόρταζαν τα Χριστούγεννα, αρκετοί κάτοικοι του σκλαβωμένου σήμερα χωριού μου.

*Οσίου Γέροντος Παϊσίου ‘’Περί προσευχής, Λόγος στ΄’’