Όταν για πολλά χρόνια ασχολείσαι
με φιλανθρωπικά ιδρύματα και προγράμματα γνωρίζεις πως πάντοτε έχεις ενώπιόν
σου ένα μεγάλο πρόβλημα: τα χρήματα...
Μερικοί νομίζουν πως αν κάποιος
είναι παπάς τότε έχει αμέτρητα σεντούκια γεμάτα με πλάκες χρυσού...
Έχω εμπειρία από αυτήν την
νοοτροπία... Παλαιότερα είχα κάνει μία καμπάνια για τα ιδρύματα της Μητροπόλεως
και αρκετοί μου τηλεφωνούσαν και με έβριζαν χυδαία διότι τολμάω να ζητάω δωρεές
για εκκλησιαστικά ιδρύματα.
Η πραγματικότητα όμως είναι
διαφορετική. Αν θέλεις να δημιουργήσεις και να συντηρήσεις ένα φιλανθρωπικό
ίδρυμα ή πρόγραμμα χρειάζεσαι χρήματα. Πολλά χρήματα.
Λένε μερικοί. Δεν χρειάζεται να
τα κάνετε αυτά. Δεν είναι αυτό το κύριο έργο της Εκκλησίας. Συμφωνώ. Αλλά σας
βάζω το εξής δίλημμα.
Βλέπεις μωρά πεταμένα στα
σκουπίδια. Επειδή είναι κορίτσια. Βάρος για την οικογένεια. Τι θα κάνετε;
Βλέπεις ανθρώπους να έχουν άμεση ανάγκη από ένα πιάτο φαγητό. Τι θα κάνετε;
Θα γυρίσετε απλά το κεφάλι αλλού και
θα φύγετε; Θα βρείτε και δικαιολογίες του τύπου, τι μπορώ να κάνω εγώ ή
τεμπέληδες είναι, καλά να πάθουν; …
Η Χριστιανική συνείδηση δεν σε
αφήνει να προσπεράσεις. Και μπαίνεις σε περιπέτειες…
Και βέβαια για να μαζέψεις
χρήματα χρειάζεσαι και κάποιον που να έχει το χάρισμα να γοητεύει τους
ανθρώπους και να προσελκύει δωρητές.
Λένε μερικοί. Μα αυτός
αυτοπροβάλλεται. Ικανοποιεί τις φιλοδοξίες του. Επιτελεί προσωπικό έργο.
Συμφωνώ. Αρκετοί έχουν τέτοιες αδυναμίες στον χαρακτήρα τους. Αλλά ας είμαστε
ρεαλιστές. Αυτοί οι τύποι ανθρώπων είναι αυτοί που μαζεύουν χρήματα. Αν είσαι
ήσυχος. Δεν διαφημίζεις το έργο. Δεν έχεις καλές κοινωνικές σχέσεις. Τότε όλοι
σε αγαπάνε και σε θαυμάζουνε αλλά στο ταμείο θα έχεις δεκάρες. Από εκείνες τις
παλιές, με τις τρύπες…
Θα μπορούσα να γράψω πολλά
περισσότερα αλλά πολλοί από εσάς δεν τα σηκώνετε. Δεν είναι ευκολοχώνευτα. Όπως
έχω πει και παλαιότερα, να έρχεσθε στο γηροκομείο όσοι έχετε όρεξη για κουβέντα
να σας λέω ιστορίες. Αρκεί να φέρνετε παγωτό…
Μητροπολίτης Χονκ Κονγκ Νεκτάριος
2 σχόλια:
Σεβασμιώτατε έχετε απόλυτο δίκιο σε όσα γράψατε στο σημείωμά σας αυτό. Πολλοί νομίζουν ότι πίσω από την Εκκλησία ή την ιδιωτική φιλανθρωπική πρωτοβουλία υπάρχουν χρήματα. Γνωρίζουν να διεκδικούν, να απαιτούν, αλλά όχι να προσφέρουν. Εδώ και 13 χρόνια προσφέρω τις υπηρεσίες μου εθελοντικά (δεν λαμβάνω μισθό) σε ένα ίδρυμα και τα έχω βιώσει όλα αυτά. Αν δεν ήτα ο covid και επιτρεπόταν η είσοδος σε όλους θα τους πρότεινα να έλθουν να τους πω ιστορίες πολλές -χωρίς να φέρουν παγωτό, αποφεύγω τα κρύα- για τις απογοητεύσεις που έχω ζήσει. Όλοι γνωρίζουν να ζητούν υπηρεσίες αλλά όχι να προσφέρουν. Νομίζουν ότι υπάρχουν ευρώδενδρα που παρέχουν χρήματα, αλλά δεν υπάρχει κάποιες φορές «δεκάρα τρύπια» για τα έμμεσα έξοδα. Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν και λες το κλείνω ή περιμένω και προσπαθώ..
Μόνη ελπίδα ο ΘΕΟΣ γιατί αυτά είναι έργα δικά Του.
Το έργο του Χριστού πρέπει να είναι τόσο καλά οργανωμένο ώστε να συντηρείται επαρκώς, όχι να βγάζει κέρδη. Δυστυχώς οι χριστιανοί δεν είναι επαγγελματίες στη διοίκηση κ στη διαχείριση κ για αυτό χρεώνονται και μετά...
Δημοσίευση σχολίου