Παρασκευή 28 Απριλίου 2023

Η εν Κελύφω Ζωή !!! - Άγγελος Αντωνέλλης

Η εν Κελύφω Ζωή  !!!

Άγγελος Αντωνέλλης

 Φίλοι Επισκέπτες, Χαίρετε – Χριστός Ανέστη !!!



Κάθε κύτταρο του οργανισμού μας, χρειάζεται οξυγόνο, για να λειτουργεί. Αυτό ισχύει ήδη και  πριν από τη γέννησή μας, εξαρχής, από το  γονιμοποιημένο ωάριο της μητέρας.

Κατά την εμβρυική μας ανάπτυξη, πριν ακόμα  έχουμε λειτουργικούς πνεύμονες, το οξυγόνο και  τα θρεπτικά συστατικά από το  μητρικό αίμα  μεταφέρονται μέσω του ομφάλιου λώρου, στον  ομφαλό, του κυοφορούμενου εμβρύου, τροφοδοτώντας έτσι, τον αναπτυσσόμενο εμβρυικό οργανισμό μας.

Συγκριτικά τώρα,  αναλογιστείτε,  έναν   νεοσσό  πτηνού, (πχ μιας κόττας), πριν την εκκόλαψή του, που ενώ είναι, απόλυτα αποκομμένος από τη   μητέρα του, όντας στο εσωτερικό ενός συγκριτικά, σκληρού κελύφους του αυγού, με δυό εσωτερικές   μεμβράνες, το έμβρυο του νεοσσού, όντας φυλακισμένο, να μη ασφυκτιά αλλά, εν τούτοις, να αναπτύσσεται για 21 ημέρες, μέχρι και την εκκόλαψή του!!!.

Έτσι το κέλυφος του αυγού μιας κόττας έχει, πολλαπλούς δύσκολους ρόλους όπως πχ:

1) Η προστασία επί 21 ημέρες του αναπτυσσόμενου νεοσσού, αλλά, και η   διευκόλυνση της εξόδου του, από το αυγό, κατά  την εκκόλαψή του, με το σπάσιμο του κελύφους του.

Αυτό το επιτυγχάνει χάρις στη πολύπλοκη δυναμική νανο-δομή του κελύφους, αλλά, και στο πως αυτή η δομή, αποδυναμώνεται, ενόσω ο νεοσσός επωάζεται.

2)  Η δημιουργία αρχικά σκληρού – ανθεκτικού  κελύφους. Τα κελύφη, (τσόφλια), των αυγών της  κόττας περιέχουν περίπου 95% ανθρακικό ασβέστιο. Περιέχουν επίσης εκατοντάδες διαφορετικά είδη πρωτεϊνών, που επηρεάζουν τον  τρόπο με τον οποίο το ανθρακικό τους ασβέστιο   κρυσταλλώνεται σ΄αυτά. (βιο-ορυκτοποίηση).

Αρχικά, κατά τον σχηματισμό του κελύφους, στις ωοθήκες της μητέρας - κόττας-, η αλληλεπίδραση μεταξύ των ορυκτών κρυστάλλων, Ανθρακικού Ασβεστίου, και των πρωτεϊνών του, έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία σκληρού – ανθεκτικού κελύφους.

Ένας παράγοντας που καθορίζει την αντοχή του κελύφους είναι η παρουσία ενός νανο-αποθηκευμένου ορυκτού  που σχετίζεται με την  οστεοποντίνη -μια πρωτεΐνη- που βρίσκεται τόσο στα κελύφη των αυγών όσο και στα οστά. Αυτή η   πρωτεΐνη σχηματίζει, το ανθρακικό ασβέστιο σε   ρομβοεδρικούς κρυστάλλους. Το  πάχος του   κελύφους του αυγού της  κόττας, είναι όλο και  όλο,  0,3 mm!!!


Το κέλυφος αυγού περιέχει χιλιάδες πόρους,  για
 να διευκολύνει την ανταλλαγή αερίων και υδρατμών

3) Το κέλυφος έχει  τρία στρώματα με λεπτές  υποδομές που ποικίλουν σε μέγεθος, ανάλογα με τη θέση τους. Εντός  του εξωτερικού στρώματος, αυτές οι  νανοδομές είναι μικρότερες και στενά  διατεταγμένες,  γεγονός που έχει ως  αποτέλεσμα, αυξημένη  αντοχή,  ενώ στα εσωτερικά  στρώματα, είναι προοδευτικά μεγαλύτερες, άρα και μικρότερης ανθεκτικότητας.

Έτσι, εκ  του ότι τα εσωτερικά στρώματα του  κελύφους, διαλύονται εν μέρει,  για να βοηθήσουν,  στο  σχηματισμό  των οστών  του   σκελετού του νεοσσού, αυτές  οι δομές γίνονται   γι’ αυτό,  και πιο αδύναμες, με αποτέλεσμα ο  νεοσσός,  να  παραμένει  προστατευμένος, αλλά  και  η εκκόλαψή του να  γίνεται  ευκολότερη.!!!

Μετά από 15 ημέρες επώασης, οι  ερευνητές  διαπίστωσαν ότι το εξωτερικό στρώμα  του  κελύφους παρέμενε σχετικά αμετάβλητο, ενώ τα  εσωτερικά στρώματα γίνονταν πιο αδύναμα, πράγμα που σημαίνει ότι,  ενώ  ο νεοσσός παρέμενε προστατευμένος, το έργο της εκκόλαψής του, γινόταν όλο και  πιο  εύκολο.

Όλα αυτά προκύπτουν από τη νανοδομή του   κελύφους  γενικά, και  τις διαφορές στη  νανοδομή  σε  όλο το πάχος του κελύφους κατά   τη διαδικασία της επώασης.!!! Έτσι η αποδυνάμωση του κελύφους των αυγών είναι το  κλειδί για την εκκόλαψη των νεοσσών.

4)  την ικανότητά του να επιτρέπει, την  είσοδο  του οξυγόνου από το καθαρό εξωτερικό αέρα στο  εσωτερικό του κελύφους του, ενώ παράλληλα να απομακρύνει και το διοξείδιο του άνθρακα, από το εσωτερικό του αυγού, αλλά και πρόσθετα, να  αποτρέπει την εισβολή μικροοργανισμών.

 Αυτό  το επιτυγχάνει χάρις σε 7000-10.000  μικροσκοπικούς πόρους που έχει, στο κέλυφός του, που ο καθένας τους, έχει διάμετρο   μικρότερη  από το 1/3 του χιλιοστού, πολύ μικρή,  για να φαίνονται οι  πόροι αυτοί με γυμνό μάτι.  Αν oι πόροι του ήταν, είτε πολύ  ποιό μεγάλοι, είτε πολύ ποιό  μικροί,  το πτηνό, θα είχε   εξαφανιστεί.

5) Ωστόσο η ύπαρξη μόνο, των  μικροσκοπικών πόρων της μεμβράνης, δεν επαρκεί. Δυό   μεμβράνες βρίσκονται ακριβώς, στην  εσωτερική  επιφάνεια του κελύφους, που συνεργάζονται   συγχρονισμένα.

 Έτσι όταν η μητέρα- κόττα, επωάζει τους νεοσσούς της, τα αυγά είναι ποιό ζεστά, από τον αέρα που τα περιβάλλει. Καθώς όμως προς το  τέλος της εκκόλαψης, το αυγό κρυώνει, το  περιεχόμενό του, συρρικνώνεται ελαφρά, με  συνέπεια την είσοδο αέρα,

 Ο Νεοσσός  τότε, κατά κάποιο τρόπο(?)  «αισθάνεται» ότι το πολύτιμο Ο2  έχει εισέλθει  στο αυγό. Έτσι για να το αξιοποιήσει, αναπτύσσει   ένα ευαίσθητο δίκτυο τριχοειδών αιμοφόρων  αγγείων,  Αγγειογένεση, με μια γενετική και   μεταβολική διαδικασία(???)

 Αυτά τα τριχοειδή αιμοφόρα αγγεία είναι τέλεια  σχεδιασμένα για να μεταφέρουν, το μεν O2 στο  εσωτερικό τους, ενώ το CO2, να  το απομακρύνουν από το αίμα του πτηνού.!!!!

Αυτό το δίκτυο αναπτύσσεται έξω από την κοιλιά του νεοσσού και πιέζει επάνω τις μεμβράνες, κάνοντας στενή επαφή μαζί τους.

 Αυτή η ικανότητά του είναι αριστούργημα υψηλής τεχνολογίας επεξεργασίας και ελέγχου  των αερίων, σχηματίζοντας έναν μικρό σάκκο που   περιέχει άζωτο Ν2, αλλά και επαρκές οξυγόνο Ο2

6) Η Διατροφή, του εντός του κελύφους αναπτυσσόμενου για 21 ημέρες νεοσσού, είναι  ένα ρευστό και κατάλληλο ποιοτικά και ποσοτικά  πακέτο τροφής: το  ασπράδι (λεύκωμα) και  ο  κρόκος.

7)  Το ‘’δόντι του αυγού’’, είναι  ένα ακόμη θαύμα Mηχανικής!!!

Το μόνο «δόντι» που παρατηρείται στα πτηνά,  είναι το «δόντι αυγού». Αυτό  είναι, μια σκληρή, αιχμηρή προεξοχή, στην ραχιαία πλευρά του άνω ράμφους στα πτηνά, που μόλις έχουν εκκολαφθεί.

Το ‘’δόντι’’  του αυγού, βοηθά τον νεοσσό, στη   διάρρηξη του κελύφους του αυγού. Αυτό αρχίζει να αναπτύσσεται την έβδομη ημέρα μέσα  στο αυγό. Όσο πλησιάζει η ώρα της  εκκόλαψης  αυτό,   γίνεται περισσότερο σκληρό και αιχμηρό, ώστε ο νεοσσός να το χρησιμοποιήσει για να διαπεράσει  την εσωτερική μεμβράνη και να φτάσει, στην κυψέλη αέρα, που βρίσκεται στο αμβλύ-πλατύ, άκρο  του  αυγού.

 Έτσι ο αερόσακκος, μεταξύ του κελύφους και της  εσωτερικής μεμβράνης, αποκτά ακριβώς τη  σωστή ποσότητα οξυγόνου, και τότε  ο  νεοσσός,  είναι ικανός να χρησιμοποιεί το αναπνευστικό του  σύστημα για  έως  και  τρείς ημέρες, πριν από την εκκόλαψη του.

 Αξιοποιώντας αυτή τη δεξαμενή αέρα, ο νεοσσός,  γεμίζει τους πνεύμονές του, και έτσι, γίνεται αρκετά  ικανός, για να ανοίξει τρύπες, στο  σκληρό   κέλυφος του αυγού, και να απελευθερωθεί.!!!   Η εκκόλαψη  γίνεται  21  ημέρες αφού γεννηθεί το αυγό.

8) Η Ερωτηματική φράση:

 ‘’Η κότα ήρθε  πριν απ’ το  αβγό, ή  το αβγό, πριν τη κότα;;; ‘’

                                         δεν είναι πλέον γρίφος.

Η  Επιστημονική  απάντηση είναι:  η κότα ήρθε πριν απ΄το αυγό!!!

Επιστήμονες – ερευνητές από τα Πανεπιστήμια   Sheffield and Warwick του Ηνωμ. Βασιλείου, διαπίστωσαν ότι, ο σχηματισμός του κελύφους των αβγών, προέρχεται από μια πρωτεΐνη, που  παράγεται αποκλειστικά στις ωοθήκες των θηλυκών κοτόπουλων.

Έτσι ο  σχηματισμός κάθε αυγού και κατ΄ επέκταση και κάθε νέου απογόνου αρσενικού ή θηλυκού, προϋποθέτει την ύπαρξη ενήλικων γονέων.

Η πρωτεΐνη που καλείται ovocledidin-17, μετατρέπει το ανθρακικό ασβέστιο σε κρυστάλλους ασβεστίτη που αποτελούν το κέλυφος. Οι κρύσταλλοι αυτοί βρίσκονται σε πολλά οστά και κοχύλια, αλλά τα κοτόπουλα τους σχηματίζουν πιο γρήγορα από οποιοδήποτε άλλο  είδος – δημιουργώντας 6 g  κελύφους κάθε 24 ώρες.!!!

Φίλοι Επισκέπτες,

Ο Thomas Wentworth Higginson, συγγραφέας του δέκατου ένατου αιώνα, υπέρμαχος της κατάργησης της δουλείας, και ακτιβιστής  για τα δικαιώματα των γυναικών, δήλωνε  τότε,

«Νομίζω  ότι, αν χρειαστεί στον πόνο του θανάτου μο, να αναφέρω αμέσως το πιο τέλειο πράγμα στο σύμπαν, θα έπρεπε να ρισκάρω τη  μοίρα  μου  στο αυγό, ενός πουλιού. Πολλαπλά  επίπεδα  προνοητικότητας φαίνεται ότι απαιτούνται για να ενορχηστρωθεί -συντονισθεί- ένα τόσο τέλειο  πράγμα, όπως ένα αυγό.’’

 ‘’Όπως και με άλλες περιπτώσεις, τα  προτεινόμενα εξελικτικά σενάρια εξηγούν το όφελος να  έχετε ένα αυγό και ένα κοτόπουλο για να τα παρέχει, αλλά, αγνοούν τις ιδιαιτερότητες, για το πως αυτό το ποιό εξαίσιο -εκπληκτικό- σύστημα, θα  μπορούσε να έχει προέλθει από, μικρό-τυφλό βήμα κάθε  φορά, για  πολλές γενειές’’


9 σχόλια:

aggelos antonellis είπε...


Για να εμφανιστούν οι ελληνικοί υπότιτλοι στο video , χρειάζεται να επιλέξουμε την ένδειξη youtube ( κάτω δεξιά ) στην αρχική εικόνα του video , της ανάρτησης.

Ανώνυμος είπε...

Για μια ακόμα φορά η ανάρτησή σας μας αφήνει έκπληκτους. Πόσα λίγα γνωρίζουμε για αυτά τα καθημερινά τα οποία κρύβουν μέσα τους μια σοφία. Δεν μου τα είχε διδάξει κανένας ούτε μπορούσα να τα φανταστώ.
Πάρις

Ανώνυμος είπε...

Με ενθουσίασε. Έμαθα πολλά.

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα το κείμενο και παρακολούθησα το βίντεο.
Από την Τρίτη θα μπαίνω στην Τάξη με ένα κόκκινο αυγό και θα λέω στα παιδιά όλα αυτά τα εκπληκτικά. Ο κ. Αντωνέλλης μας βοηθά στο έργο μας με τα όσα από την πείρα και τις επιστημονικές γνώσεις του μας διδάσκει.

Ανώνυμος είπε...

Είναι ενδιαφέρον το θέμα με πολλά άγνωστα σε εμένα τουλάχιστον

Ανώνυμος είπε...

Επιστημονικό ερευνητικό το θέμα.
Ο κ. Αντωνέλλης πάντα μας παρουσιάζει άρτιο θέμα.
Αυτή την φορά ο τίτλος είναι το κάτι άλλο, είναι θεολογικός.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο! Ευχαριστούμε!

Ανώνυμος είπε...

Το άρθρο αυτό μιλάει για τον Θεό μέσα από την επιστημονική έρευνα. Μέσα και από την επιστήμη μπορεί να διαπιστώσεις την σοφία τη δημιουργίας από τον Θεό. Επιστήμονες ως ο κ. Αντωνέλλης συνεισφέρουν περισσότερα από τα αχρωμάτιστα επιφανειακά κηρύγματα τα οποία δυστυχώς πλέον πλεονάζουν στους ναούς.

Ανώνυμος είπε...

Υπεροχο! Υπέροχο! ΑΓΓΓΕΛΕ ΑΝΤΩΝΕΛΛΗ