Εορτή του Αγίου Γεωργίου στο Μιντιλόγλι

ΕΟΡΤΗ  
ΑΓΙΟΥ  ΓΕΩΡΓΙΟΥ  ΤΟΥ  ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ
ΣΤΟ  ΜΙΝΤΙΛΟΓΛΙ   ΠΑΤΡΩΝ
(Σάββατο 22  –  Κυριακή 23  Απριλίου 2023)

Στις 23 Απριλίου, η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την Ιερά Μνήμη του  Αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και Θαυματουργού.

Η Ενορία του Αγίου Γεωργίου Μιντιλογλίου Πατρών, η οποία έχει την εξαιρετική ευλογία να κατέχει τμήμα του λειψάνου του Αγίου Γεωργίου,  θα πανηγυρίσει την μεγάλη αυτή εορτή σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα.

  Σάββατο 22  Απριλίου 2023

19:00 -20:30 -  Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός με Αρτοκλασία –

Θα ομιλήσει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. ΣΥΜΕΩΝ ΧΑΤΖΗΣ, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Γηροκομητίσσης Πατρών

  Κυριακή  23 Απριλίου 2023

7:00 -10:30: Αρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου – ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ

19:00 -20:00: Ιερά Παράκλησις προς τον Άγιο Γεώργιο τον Ιαματικό και Θαυματουργό  

Θα ομιλήσει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Κωνσταντίνος Θεοδωρόπουλος,  Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης Αγυιάς Πατρών

Τμήμα των Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου, θα υπάρχει για προσκύνηση στον Ιερό Ναό, κατά την διάρκεια όλων των Ιερών Ακολουθιών της Πανηγύρεως!

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΙΝΤΙΛΟΓΛΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

Ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Μιντιλογλίου Πατρών εκτίσθη το 1887 επί Αρχιεπισκόπου Πατρών και Ηλείας Δαμασκηνού (του Χριστοπούλου, επισκοπεύσαντος κατά τα έτη 1886 - 1892) και σύμφωνα με την κτιτορική πλάκα αποπερατώθη το επόμενο έτος: ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΝΤΟΣ ΔΑΜΑΣΚΙΝΟΥ Ο ΝΑΟΣ ΟΥΤΟΣ ΕΘΕΜΕΛΙΩΘΗ ΤΗ 13 ΜΑΪΟΥ ΕΠΙΣΤΑΤΟΥΝΤΟΣ 1887 Π. ΛΥΚΟΥΔΗ ΚΑΙ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΘΗ 26 8ΒΡΙΟΥ Ε.Ε. ΥΠΟ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΓΑΔΑΜ ΗΠΕΙΡΩΤΟΥ. Ο Ηπειρώτης τεχνίτης Ιωάννης Γ. Αδάμ, κατά προφορικές μαρτυρίες κεκοιμημένων ήδη κατοίκων, έκτισε και μερικές κατοικίες του χωρίου εκ των οποίων η τελευταία (πιθανότατα) υπέστη ανεπανόρθωτες ζημίες κατά τον σεισμό της 8/06/2008 και ήδη κατεδαφίσθη. Ο Ναός είναι κτισμένος στο πανοραμικό-αμφιθεατρικό άκρο του λόφου του Μιντιλογλίου, η δε ίδρυσή του αποδεικνύει την οριστική εγκατάσταση κατοίκων καθόσον η περιοχή υπήρξε περιοδικώς «κατοικούμενος τόπος»^[1] και προεπαναστατικώς και κατόπιν (π.χ. το 1828-29, αλλά και το 1851 οπότε αναφέρονται 35 οικογένειες) έφερε δε προεπαναστατικώς το όνομα Νεοχώρι ή, κατ' άλλους, Χρυσαυγή, επικράτησε όμως εν τέλει η σημερινή ονομασία^[2]. Οι κάτοικοι (γεωργοί και κτηνοτρόφοι) προήλθαν με μετεγκατάσταση από ορεινές περιοχές της Αχαῒας^[3] (και της δυτικής), Αρκαδίας, Κορινθίας αλλά και από την Μεσσηνία, η οποία κορυφώθηκε στο τέλος του 19ου αιώνα και έκτοτε το Μιντιλόγλι αναφέρεται ως «ωραίο προάστιο των Πατρών» συνδεόμενο σιδηροδρομικώς με την Πάτρα μέσω ομωνύμου μάλιστα σταθμού.

 Ο Ναός του Αγ. Γεωργίου είναι τρίκλιτος Βασιλική με σταυροειδή αμφικλινή στέγη υπό την οποία χωρεί εσωτερικός τρούλλος στηριζόμενος σε πεσσούς ο οποίος περιέχει την εικόνα του Χριστού Παντοκράτορος. Ο Ναός διαθέτει άμβωνα με κλίμακα στην αρχική του μάλιστα μορφή, γυναικωνίτη και δύο ευμεγέθη κωδωνοστάσια, χαρακτηρίζεται δε από τον Κ. Ν. Τριανταφύλλου ως «ενοριακός, ωραίος και μεγάλος ναός με δύο κωδωνοστάσια»^[4] και δεσπόζει σε όλη την περιοχή ορώμενος κυκλοτερώς. Στην ανατολική πλευρά του Ναού υπήρχε το ενοριακό Κοιμητήριο το οποίο έχει μετεγκατασταθεί ήδη από το 1955 στον χώρο που ευρίσκεται σήμερα -όπου εκτίσθη και ο Κοιμητηριακός Ναός της Αγ. Παρασκευής. Ο Ναός υπέστη σημαντικές ζημιές από τους σεισμούς των ετών 1965 και 1993 οι οποίες απεκατεστάθησαν σταδιακά, το δε έτος 1997 απεγυμνώθη του επιχρίσματος όλο το εσωτερικό του και ετοποθετήθη ενισχυτικό πλέγμα στην τοιχοποιῒα, επί δε του νέου κονιάματος άρχισε (1998) η αγιογράφηση σε αντικατάσταση των παλαιών ζωγραφικών πινάκων και ελαιογραφιών θρησκευτικής τέχνης και της σχετικής προγενέστερης επί των τοίχων διακοσμήσεως. Ατυχώς όμως τα ανακαινιστικά έργα του 1997 οδήγησαν στην ταφή του αρχικού μαρμαρίνου δαπέδου του Ναού. Ενωρίτερα (1978) είχε αντικατασταθεί λόγω φθορών ο αρχιερατικός Θρόνος από τον τανύν υφιστάμενο, το δε 1997 αντικατεστάθησαν και οι πέντε κρυστάλλινοι πολυέλαιοι. Το ξύλινο ταβάνωμα του Ναού είναι απομίμησις του ουρανίου θόλου με σχετικό χρωματισμό και διακόσμηση, η τελευταία συντήρησή του έγινε το έτος 1998.

Ο Ναός κοσμείται από τον σκαλιστό κιβωριόσχημο θρόνο και την επ΄αυτού σπουδαία κτιτορική εικόνα του εφόρου της ενορίας Αγ. Γεωργίου και το έναντι αυτών προσκυνητάριο με την επίσης σπουδαία εικόνα του σεπτού Λειψάνου του Αγ. Διονυσίου του εν Ζακύνθω. Αλλά και το παγκάρι του Ναού είναι ξυλόγλυπτο και περίτεχνο. Το κτιστό τέμπλο του Ναού έτυχε τελευταίας συντηρήσεως το 1998, οι δεσποτικές δε εικόνες του είναι της δεκαετίας του 1960 ενώ οι του δωδεκαόρτου παλαιότερες. Σπουδαίες είναι οι εικόνες του Μεγάλου Αρχιερέως στην Ωραία Πύλη (καταπέτασμα) αλλά και οι εικόνες των Αρχαγγέλλων στις, βορεία και νοτία, πύλες του Ι. Βήματος οι οποίες, όπως και άλλη κτιτορική εικόνα του Ναού με την παράσταση του Τριμόρφου και κάτωθεν αυτού τις παραστάσεις των Αγ. Γεωργίου, Αποστόλου Ανδρέου και Προφήτου Ηλιού, έχουν ιστορηθεί στο Άγιο Όρος. Επίσης σπουδαία είναι και τα ημιβημόθυρα της Ωραίας Πύλης με τις παραστάσεις των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων αλλά και η φορητή εικόνα της Θεοτόκου «των Χαιρετισμών». Επί της Αγίας Τραπέζης υπάρχει ο κιβωριόσχημος επίχρυσος θόλος (1925) επί του οποίου επαναπαύεται το Άγιον Αρτοφόριον.

Το αρχείο του Ναού τηρείται ενεργώς από τις αρχές του 20ου αιώνος και ο διεξερχόμενος αυτό δύναται να πληροφορηθεί ασφαλή στοιχεία για τη ζωή της Ενορίας.

---

[1]Με εκκλησιαστική αναφορά στις παρακείμενες Μονές Αναλήψεως και Μεταμορφώσεως. 

[2]Από τον Τούρκο γαιοκτήμονα της περιοχής (βέη ή μπέη εκ Μυτιλήνης Μιντιλού ή Μιντίλογλου) προήλθε η τελικώς -και λυπηρώς- επικρατήσασα μετά την Απελευθέρωση ονομασία, η οποία παραμέρισε και έθεσε στη λήθη την Ελληνική Νεοχώρι: Κ. Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικό Λεξικό των Πατρών, Πάτραι, 1980, σ. 240.

[3]Πρβλ. γειτνιάζοντα Ροῒτικα εκ Ρωγών Καλαβρύτων, Νεζερίτικα εκ Νεζερών Καλαβρύτων, Γουμενιτσάνικα εκ Γουμενίσσης Καλαβρύτων.

[4]Κ. Ν. Τριανταφύλλου, ό.π.