Ανήμποροι χριστιανοί να συλλάβουν την αγάπη για την οποία κόπτονται.
Τον αδελφικό μου φίλο που είναι ιερεύς όταν μιλάμε τον αποκαλώ πάντα Γιώργο, χωρίς να τον ασπάζομαι. Διότι η αγάπη από τα νεανικά μας χρόνια και η οικειότητα είναι τέτοια έως σήμερα που υπερβαίνει και ταυτόχρονα συμπεριλαμβάνει την προσφώνηση π. Γεώργιος ή το ιερατικό χειροφίλημα. Το ίδιο νιώθω κι εδώ. Το Παπανικόλας δηλώνει τη ζεστασιά της αμοιβαίας δεκαετιών αγάπης.
Είναι μάλλον αδύνατον για κάποιον πιστό που δεν το βίωσε ποτέ ή δεν μπορεί να ξεπεράσει την τυπική ευσέβεια, να αντιληφθεί έναν πηγαίο λόγο.
Και καλά θα κάνεις να μην επανέλθεις. Εγώ δεν ανέφερα πουθενά το "Λουδοβίκος". Μόνο το Παπανικόλας, δυο φορές. Διότι όσο δεν καταλαβαίνεις τι γράφω και δεν καταλαβαίνεις τι γράφεις, άστο καλύτερα, ανώνυμε...
5 σχόλια:
Φεβρουάριος του 1995. Πρωτάκουσμα του Παπανικόλα. Γένεση. Έκτοτε, η θεολογία - και η ζωή - δεν ήταν ποτέ η ίδια.
Από τότε, κάθε λέξη θεολογική, δεν ήταν ποτέ ούτε εύκολη, ούτε αυτονόητη. Θέλει βαθύ πόνο ψυχής και μπόλικη διάκριση. Δηλαδή είδη προς εξαφάνιση...
Ο Παπανικόλας συνεχώς παράγει, παράγει θεολογία, πατερική και συνάμα πρωτότυπη, δίχως τελειωμό.
Δόξα τω Θεώ!
Όπως λέγει κι ένα κοσμικό άσμα: "Ποιος να συγκριθεί μαζί σου..."
Ελευθέριος Βάσσος
Δεν είναι Παπανικόλας, αλλά πατήρ Νικόλαος, άντε παπά Νικόλας.
Ανήμποροι χριστιανοί να συλλάβουν την αγάπη για την οποία κόπτονται.
Τον αδελφικό μου φίλο που είναι ιερεύς όταν μιλάμε τον αποκαλώ πάντα Γιώργο, χωρίς να τον ασπάζομαι. Διότι η αγάπη από τα νεανικά μας χρόνια και η οικειότητα είναι τέτοια έως σήμερα που υπερβαίνει και ταυτόχρονα συμπεριλαμβάνει την προσφώνηση π. Γεώργιος ή το ιερατικό χειροφίλημα. Το ίδιο νιώθω κι εδώ. Το Παπανικόλας δηλώνει τη ζεστασιά της αμοιβαίας δεκαετιών αγάπης.
Είναι μάλλον αδύνατον για κάποιον πιστό που δεν το βίωσε ποτέ ή δεν μπορεί να ξεπεράσει την τυπική ευσέβεια, να αντιληφθεί έναν πηγαίο λόγο.
Ελευθέριος Βάσσος
Δεν είναι αυτή η περίπτωση...
Απλά, όταν γράφεις Παπανικόλας Λουδοβίκος, εννοείς
όνομα: Λουδοβίκος
επώνυμο: Παπανικόλας...
γι' αυτό και γράφω (αναγνωρίζοντας και αποδεχόμενος την οικειότητα) "άντε παπα Νικόλας" ...
Άλλος ο Παπανικόλας (που μπορεί να είναι και λαϊκός) και άλλος ο φίλος σου ο παπά Νικόλας.
Τον εκτιμώ πολύ. Να τον αγαπάς και να χαίρεστε την φιλία σας.
Δεν θα επανέλθω.
Και καλά θα κάνεις να μην επανέλθεις. Εγώ δεν ανέφερα πουθενά το "Λουδοβίκος". Μόνο το Παπανικόλας, δυο φορές. Διότι όσο δεν καταλαβαίνεις τι γράφω και δεν καταλαβαίνεις τι γράφεις, άστο καλύτερα, ανώνυμε...
Ελευθέριος Βάσσος
Δημοσίευση σχολίου