Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2024

Τρία χρόνια από την μακαρία κοίμηση του Αρχιμανδρίτου π. Γρηγορίου Μουσουρούλη

Τρία χρόνια  συμπληρώνονται σήμερα από την μακαρία κοίμηση του

Αρχιμανδρίτου π. Γρηγορίου Μουσουρούλη
Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου,
Μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο Σωτήρ» 
 
Ο covid-19 μας στέρησε ένα πολύ σπουδαίο κληρικό που φώτιζε με την Ιερωσύνη του τις ψυχές των ανθρώπων που τον πλησίαζαν και τις καθοδηγούσε στην Βασιλεία των Ουρανών, την αιώνια και ατελεύτητη.

Έντονη ήταν η Θεία Χάρη επάνω του με την προσεκτική και ευλογημένη ζωή του αλλά και την γεμάτη αγάπη καρδία του.
 

Υπήρξε εκλεκτό μέλος της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο Σωτήρ» και διακόνησε σε Καλαμάτα, Αγρίνιο και Αθήνα. Και ήλθε η ώρα, που κατευθύνθηκαν τα βήματά του με την ευλογία της Αδελφότητάς του στην Κύπρο, εκεί όπου ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄ τον κάλεσε στην ιερωσύνη και τον ανέδειξε Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου.  
Ο π. Γρηγόριος υπήρξε πύρινος λειτουργός των Μυστηρίων του Θεού, ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, επίμονος μελετητής των Πατέρων της Εκκλησίας, φίλος της άσκησης, της νηστείας, και της προσευχής. Χαρισματικός κήρυκας του θείου λόγου, που με τα κηρύγματα από τον άμβωνα του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Λευκωσίας δίδαξε συμβάλλοντας κατά πολύ στην πνευματική προκοπή των ακροατών. Δημιούργησε κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής και εσπερινών κηρυγμάτων, καθώς και συνάξεις νέων και φοιτητών και κατασκήνωση.
 
Διακεκριμένος πνευματικός, διακόνησε στοργικά τις αμέτρητες ψυχές των πνευματικών του παιδιών, μικρών και μεγάλων, που στο τίμιο πρόσωπό του και το συγχωρητικό πετραχήλι του, αναζητήσαμε τον  πνευματικό μας πατέρα, τον ταπεινό και αγαθό λευίτη και τον ευλογημένο καθοδηγητή της ζωής μας.
 
Υπήρξε άνθρωπος σπάνιος, κοσμημένος με εξαιρετικά χαρίσματα από τον Θεό. Συνάντησε στη ζωή του δυσκολίες αλλά ποτέ δεν λύγισε! Είχε γνώμονα και κυβερνήτη τον ίδιο τον Χριστό και το Θέλημα του Κυρίου το είχε πάντοτε ενώπιόν του.
 
Εφυγε ξαφνικά, από τα πρώτα θύματα της πανδημίας, δεν έδωσε την σημασία που έπρεπε αν και είχε προβλήματα υγείας, και έτσι αναχώρησε για το Ουράνιο Θυσιαστήριο, την Βασιλεία του Θεού, προς την οποία πάντοτε στόχευε, για την οποία θεολογικώς μιλούσε και προς την οποία κατηύθυνε τις ψυχές των πνευματικών του παιδιών.

Τα κείμενά του, έμειναν να μας τον θυμίζουν και να τον φέρνουν κοντά μας, μα περισσότερο η ευγενική μορφή του, έτσι όπως είναι βαθιά χαραγμένη στην μνήμη μας.

Μην μας ξεχνάς π. Γρηγόριε.
Αιωνία η μνήμη του!

Αναστάσιος Κωστόπουλος

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όλα αληθινά, Τάσο.
Το παράδειγμά του, χαραγμένο στις ψυχές μας, πάντα θα εμπνέει.
Αιωνία του η μνήμη!

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε που μας υπενθύμισε σε αυτή τη μεγάλη πνευματική μορφή τον π. Γρηγόριο. Ο οποίος ζει μέσα στις καρδιές μας όπως γράφεις με τους λόγους του με τις υποδείξεις του και με την πατρική του αγάπη.
Η μνήμη του να είναι αιώνια και από το ουράνιο Θυσιαστήριο να μεσιτεύει για τη σωτηρία των ψυχών μας.

Ανώνυμος είπε...

Ότι και να γράψει κάποιος για τον π. Γρηγόριο θα είναι λίγα. Έφυγε νωρίς και όσο περνούν τα χρόνια νιώθω την απουσία του.

Ανώνυμος είπε...

Στον π.Γρηγοριο εμείς οι Αγρινιώτες οφείλουμε πάρα πολλά..μας έβαλε μέσα μας πράγματα ανεκτίμητα για τη ζωή!Ας μεσιτεύει για όλους μας στο Άγιο θυσιαστήριο στον ουρανό..καλό παράδεισο να έχει και εμείς να έχουμε την ευχή του!