«Ὁ Θεὸς
πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι...»
«Οὐ μόνον Χριστιανούς,
ἀλλὰ καὶ Ἕλληνας (ειδωλολάτρες) καὶ αἱρετικούς.
Μὴ τοίνυν φοβηθῆς ὑπερεύξασθαι τῶν ἀπίστων· τῷ γὰρ Θεῷ τοῦτο δοκεῖ, ὅς θέλει καὶ
τούτους σωθῆναι» (Ζιγαβηνός).
«Εἰ πάντας αὐτὸς ἠθέλησε
σωθῆναι, θέλε καὶ σύ. Εἰ δὲ θέλεις, εὔχου» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
«Τοὺς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε·
τοὺς πεπλανημένους ἐπανάγαγε, καὶ σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου καθολικῇ καὶ ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ».
Και η ευχή αυτή για τους «ἐσκορπισμένους»
και τους «πεπλανημένους» στην πιο ιερή
ώρα, μετά την καθαγίαση των Τιμίων Δώρων.Η αγάπη του Θεού είναι άπειρη και το έλεός Του απέραντο. Δεν γνωρίζουν κανένα περιορισμό. Ο Θεός αγαπάει όλο τον κόσμο, γι’ αυτό, όπως διακήρυξε ο ίδιος Ο Κύριος,
«τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ
πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. ε΄ 45).
Μας το υπογραμμίζει και πάλι ο Κύριος, ως κατάληξη της διδασκαλίας Του για τη συγχωρητικότητα:
«Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς
τέλειοι ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστι» (Ματθ. ε΄ 48).
Ο Θεός θέλει τη σωτηρία όλων.
Το ίδιο πρέπει να θέλουμε κι εμείς.
3 σχόλια:
Ο Θεός είναι αγάπη και δικαιοσύνη. Και τον καθέναν από μας σίγουρα θα τον κρίνει με πολλή αγάπη, με πολλή κατανόηση. Γιατί θυσίασε την ζωή του επί του σταυρού; Για να σωθεί κάθε άνθρωπος. Ας μην είμαστε εύκολοι εμείς να καταδικάζουμε και να κατακρίνουμε τους άλλους. Ας αφήνουμε αυτό τον ρόλο στον Θεό.
Πριν καιρό μαζί με κάποιες άλλες ενστάσεις μου για κάποια αγιογραφικά χωρία ήθελα να σχολιάσω και το «τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. ε΄ 45) αλλά δε ταίριαξε...
μου δίνεται η ευκαιρία τώρα να πω πως δε μπορεί να "ταιριάξει" το προαναφερθέν χωρίον με το αμεσως προηγουμενο :
"Ματθ. 5,44 Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς."
Αφού ζητείται από εμάς να ξεπεράσουμε τα ανθρώπινα και να ευλογούμε αυτούς που μας διώκουν έπρεπε να γίνει αντιπαραβολή με κάτι ανάλογο όχι με κάτι το οποίο δίνεται ακόμη και στα ζώα, ήλιος και βροχή! Ούτε καν τα χαρίσματα της ανθρώπινης φύσης που δινονται επι δικαίους και αδίκους δε μπορούν να μπουν απέναντι στην υπέρβαση ν'αγαπαμε τους διώκτες μας...
Όλα θα άλλαζαν αν απέναντι στην αγάπη για τους εχθρούς ο Κύριος έβαζε ουράνια χαρίσματα που θα έδινε επί δικαίους και αδίκους! Ανθρώπινα χαρίσματα ως ευλογία μπορούν να σταθούν με κάτι ανάλογο όπως αγάπη για τους δικούς μας...
Εν ολίγοις ταπεινά φρονώ οτι και το παρόν χωρίον πάσχει και δε μπορεί να έχει λεχθεί από τον Κύριο...
Ι αν οντως ετσι ειναι τότε ενα μοναδικό χαρακτηριστικό των χριστιανών, η αγάπη για τους εχθρούς, χάνει, τολμώ να πω, την αξία της!
Είναι ολίγον τι βαριές οι κουβέντες αυτές αλλά νομίζω πως έτσι έχει το πράγμα. Πολύ θα χαρώ να ακούσω μια άλλη γνώμη!
Δημητρίου Γιάννης
????
Δημοσίευση σχολίου