Πάμε μωρέ, σε αυτούς που βοηθάς εσύ ... - Σάκης Μπουλάς

     Δίνεις μια μπουκιά από την τυρόπιτα σου σε ένα κοκαλιάρικο αδέσποτο σκυλί και σκάει μύτη ο «εδώ πεινάνε παιδιά κι εσείς ταΐζετε τα ζώα».

·      Βοηθάς μια φτωχή οικογένεια και σκάει μύτη ο «ναι, αλλά αυτή έβαψε τη ρίζα της, δεν έχουν ανάγκη, στα ψέματα το κάνουν».

·      Βοηθάς αλλοδαπή οικογένεια; «Εδώ πεινάνε οι Έλληνες, αυτοί μας μάραναν».

·      Βοηθάς ανάπηρο άνθρωπο; «Αυτόν μωρέ που παίρνει την αναπηρική; Τόσοι άνεργοι υπάρχουν».

·      Βοηθάς άνεργο; «Να πάει να δουλέψει το ρεμάλι».

·      Βοηθάς πρεζόνι; «Επιλογή του είναι, τι τον ταΐζεις, βόηθα κανέναν με καρκίνο».

·      Δίνεις σε τσιγγανάκι; «Θα του τα φάνε αυτοί που το βάλανε».

·      Δίνεις στο «χαμόγελο»; «Είναι απατεώνες». Αυτό κολλάει παντού.

Η απάντηση προς τα κακιασμένα αυτά όντα που ποτέ δεν έχουν δώσει τίποτα σε κανέναν, ούτε από την τσέπη ούτε και από την ψυχή τους (όταν φυσικά έχουν την δυνατότητα! ) είναι το:

«Σήμερα έχω άπειρο χρόνο. Πάμε μωρέ, σε αυτούς που βοηθάς εσύ, να τους γνωρίσω, άμα είναι να δώσω κι εγώ».

(+) Σάκης Μπουλάς