Εισηγούμενος το θέμα
«Κάθαρση του Ναού και κάθαρση της αποστολής της
Εκκλησίας»,
στην τελευταία συνεδρία του Διεθνούς Συνεδρίου
"Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα".
Ολόκληρο το video της συνεδρίας –με την ομιλία μου από το 3:28:27
και εξής– βρίσκεται στο: https://orthodoxtv.gr/...
Εκ περισσού παραθέτω εδώ απόσπασμα από τον επίλογό
μου (στην ομιλία επιχείρησα ερμηνεία της "καταδρομικής" πρωτοβουλίας
του Χριστού, να εκδιώξει από τον ναό των Ιεροσολύμων εμπόρους, χρηματιστές και
αγοραστές):
«Η κάθαρση του Ναού δείχνει ότι η αποστολή της Εκκλησίας σημαίνει πρόσκληση προς δύο διαφορετικούς αποδέκτες ταυτόχρονα: Πρόσκληση προς τους έξω από την Εκκλησία, και πρόσκληση προς την ίδια την Εκκλησία. Η Εκκλησία προσφέρει το Ευαγγέλιο, και ταυτόχρονα η ίδια κρίνεται από το Ευαγγέλιο. Μια εκκλησία που ευαγγελίζεται, δίχως η ίδια να αναστοχάζεται τον εαυτό της, φτιάχνει απλώς καρικατούρα ιεραποστολής. Η Εκκλησία λοιπόν αναγγέλλει στον κόσμο τον ερχομό του Κυρίου, αλλά και η ίδια οφείλει να δεχτεί τον “ερχομό” του Κυρίου της στον χώρο της.
Με την εικόνα του “ερχομού” του Κυρίου στην Εκκλησία του εννοώ ότι ο Χριστός είναι Κεφαλή της Εκκλησίας, αλλά όχι μόνο. Είναι και ο Κριτής της. Ερχομός του Χριστού δεν είναι μόνο η αναμενόμενη Δεύτερη Έλευσή του. Είναι και ο παράδοξος, ο γεμάτος εκπλήξεις και ανατροπές ερχομός του κατά την διάρκεια της ιστορίας, όπως π.χ. ο ερχομός του δια των Άλλων. Ο ίδιος ο Χριστός ταύτισε τον εαυτό του με τον ξένο (δηλαδή με τον ριζικά αλλιώτικο – όχι μόνο εθνικά, αλλά και κοινωνικά), και ζήτησε από τους μαθητές του στάση υποδοχής. […] Και μάλιστα η αφήγηση δεν μιλά αφηρημένα για τον ερχόμενο, αλλά συγκεκριμένα για τον αποξενούμενο ερχόμενο – αυτόν που στην πραγματικότητα τον παρεμποδίζουν οι διαχειριστές του οίκου. [...] Η κάθαρση του Ναού ζητά να ακούγονται οι φωνές τις οποίες επικαλύπτει η ίδια η τρέχουσα κανονικότητα του Ναού: ο θόρυβος και η δυσοσμία ενός άντρου ληστών».Θανάσης Ν. Παπαθανασίου / 28-11=2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου