Πρωτοπρεσβύτερος π. Παύλος Χριστοδουλής

Πριν 16 χρόνια στις 24 Ιανουαρίου του 2009 έφυγε από τη ζωή

ο εφημέριος και προϊστάμενος της Αγίας Παρασκευής 

(Άνω πόλεως Πατρών)

Πρωτοπρεσβύτερος π. Παύλος Χριστοδουλής

 

«Την καλήν παρακαταθήκην εφύλαξας» (Β΄ Τιμ. 1, 14)

και «εγένου πιστός άχρι θανάτου» (Ἀπ. 2, 10).

 
Πιστός και αφοσιωμένος λειτουργός στην εκκλησία και στην ενορία. Με το λαμπερό του χαμόγελο αγκάλιαζε όλο τον κόσμο, έδινε απλόχερα την αγάπη του, την προσευχή του, και όλο του τον εαυτό σε όσους τον είχαν ανάγκη. Ήταν φιλότιμος με πνεύμα νοικοκυροσύνης. Τα ήθελε όλα καλά και ωραία.  Άνθρωπος των λόγων, διακρίθηκε με τα ποτισμένα πνευματικά θεόπνευστα κηρύγματα του στην Αγία Παρασκευή και τον Άγιο Αθανάσιο, καθοδηγώντας το εκκλησίασμα εις οδό σωτηρίας. Ο μακαριστός π. Παύλος, ο δικός μας Παπα-Παύλος υπηρέτησε επί σειρά ετών τον Αμπελώνα του Κυρίου με ζήλο και ταπείνωση. Διακόνησε ως Λειτουργός του Υψίστου στην Κάτω Αχαΐα, στον Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελίστριας, και στην Αγία Παρασκευή, διακρινόταν για την απλότητα, την πίστη, την εργατικότητά του, και την αγάπη του προς την αγία μας Ορθοδοξία. Είχε αυξημένη διάθεση διακονίας του λαού του Θεού.

Ήταν ιερέας των έργων, δραστήριος και αποφασιστικός. Στην εποχή του έγιναν οι αγιογραφίες του Αγίου Αθανασίου Μαρούδα και το ξυλόγλυπτο τέμπλο, η πλακόστρωση του περιβάλλοντος χώρου της πλατείας.  Αγοράστηκε και κτίσθηκε το πνευματικό κέντρο της ενορίας Αγίας Παρασκευής, μεγάλο σε μέγεθος με χώρους εξυπηρέτησης για κύκλους, κατηχητικά, ομιλίες, συναντήσεις.
Κληρικός παλαιάς γνήσιας κοπής, ήταν η προσωποποίηση της χαράς και της αισιοδοξίας σε όσους τον πλησίαζαν. Αγαπούσε και δινόταν στην οικογένειά του, λάτρευε τα παιδιά και τα εγγόνια του, η δε πρεσβυτέρα του Αθηνά ήταν η ζωή του!  Δεν πήγαινε σε κοσμικές συνευρέσεις και διασκεδάσεις, σε κύκλους επωνύμων και πλουσίων. Έλεγε: «τα δικά μας γλέντια είναι οι ακολουθίες»

Ακροάστηκε τα κρίματα και τα αμαρτήματα των ανθρώπων. που προσέτρεξαν στο ευλογημένο πετραχήλι του, στο ιερό εξομολογητήριο, έδωσε άφεση αμαρτιών οδηγώντας τους στο κοινό ποτήριον της ζωής και σωτηρίας. Αναφώνησε χιλιάδες φορές, «Μετὰ φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε», και το «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός».

Είναι αλήθεια, όσοι τον γνώρισαν δύσκολα θα ξεχάσουν τον χαρισματικό ιερέα π. Παύλο με το γλυκό χαμόγελο, το ανοιχτό μυαλό, την καλή καρδιά, αλλά και την αυστηρότητα, απόπνεε σεβασμό.

Θα σε θυμόμαστε πάντα

Αναστάσιος Κωστόπουλος